«Υπήρξαν περιπτώσεις που χρειάστηκε να κάνουμε και να εφαρμόσουμε, σε μία μόνο διάσωση, όλες τις τεχνικές που ξέρουμε» είπαν στο newsit.gr στελέχη της ελληνικής αποστολής της ΕΜΑΚ που επιχείρησαν στις περιοχές που ισοπεδώθηκαν μετά τον σεισμό στην Τουρκία.
Μέλη της ΕΜΑΚ που βρέθηκαν αμέσως μετά τον σεισμό στην Τουρκία στη γειτονική χώρα και επιχείρησαν κάτω από τα χαλάσματα κτιρίων, προκειμένου να σώσουν εγκλωβισμένους, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του newsit.gr, είπαν ότι «επιχειρήσαμε σε κατασκευές που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές ασφαλείας».
Στη συνέντευξη Τύπου τα μέλη της ΕΜΑΚ και του ΕΚΑΒ αναφέρθηκαν στις στιγμές που βίωσαν στις πόλεις της Τουρκίας που χτυπήθηκαν από τα 7,8 ρίχτερ. Οι στιγμές συγκίνησης των ανθρώπων που κλήθηκαν να σώσουν τους συνανθρώπους τους από τα ερείπια ήταν εμφανής.
Η αφήγησή τους αλλά και οι απαντήσεις τους σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για τις καταστάσεις κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν αρκετές φορές προκάλεσε το θαυμασμό των παραβρισκόμενων. Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Τούρκοι και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της γειτονικής χώρας τους αποθέωσαν για το έργο τους. Οι ίδιοι, όμως μιλώντας για τις πράξεις τους, αναφέρθηκαν στο καθήκον τους απέναντι στους συνανθρώπους τους. Παρότι υπερέβαλλαν εαυτούς και ριψοκινδύνεψαν για να βγάλουν εγκλωβισμένους μέσα από τα χαλάσματα σε καμία των περιπτώσεων δεν προσπάθησαν να δώσουν ηρωικές διαστάσεις στις επιχειρήσεις τους.
Σεισμός στην Τουρκία: «Επιχειρήσαμε σε σημεία που κάποιος άλλος θα μπορούσε να πάρει την απόφαση να μην επιχειρήσει»
Σε ερώτηση του newsit.gr, για το αν χρειάστηκε κατά της διάρκεια κάποιας επιχείρησης να υπερβούν τα πρωτόκολλα εξαιτίας της δυσκολίας των συνθηκών, ο επιπυραγός, Παναγιώτης Γιαννόπουλος υπογράμμισε: «Όπως έχει αναφερθεί από όλους τους συναδέλφους, οι ομάδες αυτές επιχειρούν βάσει συγκεκριμένων πρωτοκόλλων επιχειρησιακών διαδικασιών, λαμβάνοντας υπόψιν το ρίσκο και τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει η επιλογή μας ή όχι, να επιχειρήσουμε σε ένα συγκεκριμένο πεδίο.
Δεν είναι θέμα εξαναγκασμού, δεν είναι θέμα “ηρωισμού”, υπήρξαν, όμως, περιπτώσεις που κληθήκαμε και αποφασίσαμε μετά από συζήτηση που έγινε μεταξύ των μελών των διασωστικών ομάδων να επιχειρήσουμε τελικά σε κατασκευές, οι οποίες δεν πληρούσαν τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφαλείας. Σε κάποιες περιπτώσεις λοιπόν και αυτό κάνει την διαφορά του επαγγελματία από τον απλό πολίτη. Λαμβάνοντας κάποια δεδομένα, επιχειρήσαμε και σε σημεία που κάποιος άλλος θα μπορούσε να πάρει την απόφαση να μην επιχειρήσει».
Στη συνέχεια, από την πλευρά του ο πυραγός, Κωνσταντίνος Νίκας, τόνισε: «Δεν κάναμε κάτι εκτός από αυτά για τα οποία είμαστε εκπαιδευμένοι, υπήρχαν όμως περιπτώσεις που χρειάστηκε να κάνουμε και να εφαρμόσουμε, σε μία μόνο διάσωση, όλα αυτά για τα οποία έχουμε εκπαιδευτεί. Όλες τις τεχνικές, όλες τις μεθοδολογίες, όλα τα εργαλεία. Γιατί οι περισσότερες από αυτές τις διασώσεις ήταν πάρα πολύ δύσκολες τεχνικά και επιχειρησιακά».
Σεισμός στην Τουρκία – ΕΜΑΚ στο Anadolu: «Σαν γείτονες, τρέξαμε πρώτοι»
O πυραγός Κωνσταντίνος Νίκας μιλώντας για το κομμάτι των επιχειρήσεων περιέγραψε οτι «λειτουργούσαμε με πληροφορίες που είχαμε μαζέψει από τους ντόπιους και ταυτόχρονα σε διαρκή συντονισμό με τις υπόλοιπες διεθνείς ομάδες, όπου εννοείται το περιβάλλον εργασίας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο.
Συνεπώς υπήρχε διαρκώς μία εκτίμηση της επικινδυνότητας της ασφάλειας και της κατάστασης στα σημεία που δουλεύαμε, έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δηλαδή τον απεγκλωβισμό. Προφανώς, όπως είναι κατανοητό, κινηθήκαμε με συγκεκριμένες πληροφορίες και ρίξαμε τις δυνάμεις μας σε επιβεβαιωμένους ζωντανούς. Έτσι κύλησαν οι πρώτες ημέρες της διάσωσης και στη συνέχεια, όταν ενεργοποιήθηκε το Διεθνές Συντονιστικό Κέντρο, οι πληροφορίες έρχονταν μέσω αυτού».
Δημοσιογράφος του τουρκικού πρακτορείου Anadolu που τους ευχαρίστησε αρχικά για τη βοήθειά τους, τους ρώτησε πώς βλέπουν οι ίδιοι τις καλές σχέσεις των δύο λαών: «Από την εμπειρία μας γνωρίζουμε, ότι σε μια καταστροφή ζητάς πρώτα βοήθεια από τον γείτονα, τον διπλανό σου, και μετά από την υπόλοιπη ευρύτερη γειτονιά. Κι εμείς έτσι, σαν γείτονες, τρέξαμε πρώτοι», σημειώνει ο επικεφαλής των διασωστών του ΕΚΑΒ, Αραβανής Ευθύμης.
«Δεν είναι η θέση μας να κάνουμε εξωτερική πολιτική, η θέση μας είναι να υποστηρίζουμε την ανθρώπινη ζωή και να σώζουμε ανθρώπους ανεξαρτήτως εθνικότητας. Ο ρόλος μας ο πρώτος και ο τελευταίος είναι να υποστηρίζουμε την ανθρώπινη ζωή».
Ο πυραγός Νίκας Κωνσταντίνος, στη συνέχεια αναφέρθηκε στο μέγεθος της καταστροφής σημειώνοντας ότι «η ομάδα λειτουργεί σε ένα σημείο αλλά πήραμε την απόφαση να σπάσουμε σε τέσσερα σημεία και ουσιαστικά αλλάζαμε μεταξύ μας από σημείο σε σημείο».
Ο πυραγός Θωμάς Κρικέλης για τους μετασεισμούς «δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στην αποτελεσματικότητα και τη ροή που είχε λάβει ο τρόπος εργασίας, είχαμε ασφαλίσει όσο γινόταν το πεδίο που δουλεύαμε. Σε μεγάλους μετασεισμούς και κυρίως σε έναν που μας έβαλε σε ανησυχία βγήκαμε έξω, όπως είναι η τακτική, αυτό αποτέλεσε αιτία να δούμε λίγο τους εαυτούς μας για να δούμε τι θα κάνουμε στη συνέχεια».
Ο επιπυραγός Παναγιώτης Γιαννόπουλος σημειώνει ότι ήταν η «πιο δύσκολη αποστολή μέχρι την επόμενη».
ΕΜΑΚ για τη διάσωση της Αϊρίν: Η αντίδραση όταν είπε να της κόψουμε το πόδι
«Στις πρώτες μας επισκέψεις στην Αϊρίν, η κακομοίρα είχε τρομερά φιλική διάθεση. Ακόμη και όταν μας ζήτησε να της κόψουμε το πόδι για να ανακουφιστεί και να τη βγάλουμε έξω, το είπε χαμογελώντας», θυμάται ο πυραγός Θωμάς Κρικέλης.
Σε ερωτήσεις που της κάναμε εάν θέλει κάτι, ώστε να προβούμε μετά σε ενέργειες που δεν θα είχαμε επαφή μαζί της, όπως να της πάμε φαγητό ή νερό, της μιλούσα στα αγγλικά και μου απαντούσε στην μητρική της γλώσσα. Στην εντελώς τελική ευθεία της διάσωσης, όταν πλέον βράζαμε μέσα μας για το αποτέλεσμα που θα φέρναμε, η Ειρήνη μας άφησε δύο φορές. Αν λιποθύμησε ή όχι δεν το ξέρω, ήταν ο Κώστας παρών, ήταν αυτός που τη στήριζε ψυχολογικά και είχε το χέρι του πάνω της για να μην νιώθει μόνη και να λαμβάνει τη δύναμή μας. Μας άφησε δύο φορές και το καταλάβαμε από τις φωνές του Κώστα, που της φώναζε και τη σκουντούσε πιο έντονα από ό,τι πριν», περιγράφει ο πυραγός Θωμάς Κρικέλης.
Ρεπορτάζ: Αναστασία Σταματοπούλου