Τι να πει κανείς για μια γυναίκα που κάνει τη φράση του Δημήτρη Χορν «ηθοποιός σημαίνει φως» να παίρνει την πιο ουσιαστική έννοιά της. Μια γυναίκα που παράτησε τα πάντα γιατί κατάλαβε πως κάποιοι που δεν είχαν την δική της (καλή) τύχη, είχαν την ανάγκη της.
Η Σούζαν Σάραντον παραμένει στη Λέσβο. Και καθημερινά υποδέχεται πρόσφυγες που αποβιβάζονται στο νησί. Τους υποδέχεται με χαμόγελο. Και μια ζεστή αγκαλιά. Με ένα χαμόγελο στα χείλη. Με μια κουβέντα ικανή να διώξει το φόβο τους.
«Ήρθα να ακούσω και να μάθω. Να ακούσω ιστορίες ανθρώπων και να προσπαθήσω να τις διαδώσω. Όταν μιλάω με πρόσφυγες και μαθαίνω ποιες είναι οι ελπίδες τους και ποια η κατάστασή τους», είπε στο CNN και αποκάλυψε τον πρώτο από τους λόγους που την έφεραν σε αυτή τη γωνιά της Ελλάδας και της Ευρώπης. «Είμαι εδώ για να τιμήσω τους παππούδες μου που ήταν μετανάστες από την Ευρώπη στις ΗΠΑ. Ο παππούς μου το 1915 έφυγε από τη Σικελία γιατί γινόταν πόλεμος και αυτό συμβαίνει και τώρα», λέει.
Για τη γνωστή ηθοποιό και ακτιβίστρια δεν υπάρχει δίλημμα. Μητέρα και γιαγιά και η ίδια, όταν μιλάει με γυναίκες που έχουν μικρά παιδιά, αναρωτιέται τι θα έκανε εκείνη αν δεν υπήρχε εναλλακτική, όπως δεν έχουν αυτές οι γυναίκες, αν θα έμπαινε σε μια λαστιχένια βάρκα χωρίς να ξέρει τι θα συναντήσει «απέναντι», την οποία μπορεί να οδηγεί κάποιος που δεν… ξέρει. Για να το κάνεις, πρέπει να είσαι πραγματικά απελπισμένος, λέει. «Νομίζω θα το έκανα», προσθέτει. Και συνεχίζει: «Νομίζω ότι θα το έκανα. Δεν υπάρχει εναλλακτική και ο κόσμος πρέπει να το μάθει αυτό. Να καταλάβει πόσο επικίνδυνο είναι. Μοιάζει ένα μικρό ταξίδι αλλά δεν καταλαβαίνουν τόσο ασταθείς είναι οι βάρκες, πως ο καιρός μπορεί να χειροτερέψει από τη μια στιγμή στην άλλη, πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η αποβίβαση, πως συχνά υπάρχουν άνθρωποι σε αναπηρικά καρότσια, ηλικιωμένοι άνθρωποι».
Εκτός όμως από τους προγόνους της, υπάρχει κι ακόμη ένας λόγος που την έκανε να αποφασίσει να ταξιδέψει «το συντομότερο» όπως λέει, στη Λέσβο ήταν η απλοϊκή, ρατσιστική και αλαζονική ρητορική στις ΗΠΑ. Μια ρητορική που εκφράζει κυρίως ο Ντόναλντ Τραμπ. Μια ρητορική που επαναλαμβανόταν και γιγαντωνόταν. Και τότε «σκέφτηκα ότι κάποιος έπρεπε να πει αυτές τις ιστορίες, της μεγαλύτερης κρίσης που θα ζήσουμε. Και είπα “θα πάω, θα κάνω Χριστούγεννα στη Λέσβο”».
Λίγες ώρες πριν μιλήσει στο CNN, η Σούζαν Σάραντο είχε ανεβάσει ένα κείμενο στη Huffington Post και περιέγραψε μια συγκλονιστική στιγμή: ήταν στον καταυλισμό της Μόριας, όπου εκατοντάδες πρόσφυγες περιμένουν μέρες ή ακόμη και εβδομάδες να καταγραφούν. Και πολλές φορές αναγκάζονται να κοιμηθούν στο έδαφος γιατί δεν υπάρχει άλλος χώρος.
Με τη βοήθεια ενός μεταφραστή μιλούσε με κάποιες μητέρες και «ως εκ θαύματος, απρόσμενα, χτύπησε το τηλέφωνο μου. Η κόρη μου Έβα, η οποία είναι στο Λος Άντζελες μου έκανε βίντεοκλήση μαζί με την 16 μηνών εγγονή μου Μάρλοου. Απ’ όταν έφτασα στη Λέσβο δεν είχαμε μιλήσει. Όταν είμαι στις ΗΠΑ, μιλάμε κάθε μέρα. Έδειξα τα πρόσωπά τους στις γυναίκες πρόσφυγες και τους εξήγησα ποιες είναι και συνέβη κάτι απίστευτο. Η Μάρλοου είδε το παιδί στην αγκαλιά μιας γυναίκας. «Παιδάκι» είπε και έδειξε με τα χέρια της. Το Αφγανόπουλο χαιρετά επίσης και σε μια στιγμή η ζωή είναι εύκολη και απλή. Δυο μωρά. Δυο μητέρες. Άλλοι κόσμοι μοιράζονται μια στιγμή. Τρελό. Πανέμορφο».
Πηγές: CNN, huffingtonpost.com