Η συγγραφέας αναλύει την κουλτούρα του Έλληνα, μέσα σε έναν κόσμο που καταπνίγει τον αυθορμητισμό, το αυθεντικό και την ανθρώπινη αντίδραση. Όπως τονίζεται στην περίληψη του βιβλίου:
«Λέγεται συχνά, και μάλιστα από μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης, πως είμαστε λαός επιρρεπής στο συναίσθημα, με έλλειμμα ορθολογικότητας. Διερωτάται κανείς αν η άποψη αυτή επαληθεύεται από την πραγματικότητα. Η απάντηση σε αυτήν την απορία αποτέλεσε το έναυσμα –όχι όμως τον σκοπό– για τη συγγραφή του παρόντος βιβλίου. Καθώς το συναίσθημα συνδέεται με την ταυτότητα των Ελλήνων, η διερεύνηση της τελευταίας υπό το πρίσμα του συναισθήματος και της ορθολογικότητας συνέστησε το κεντρικό αντικείμενο της έρευνας. Η προσέγγισή του επέβαλε να τεθούν στο τραπέζι του προβληματισμού, αφ’ ενός, η βιοψυχική συγκρότηση του συναισθήματος και η κοινωνικά συγκροτημένη έννοια της ορθολογικότητας και, αφ’ ετέρου, η σχέση μεταξύ ορθολογικότητας και συναισθήματος, όπως αυτή διαδραματίζεται πάνω στα πεδία της ατομικής, κοινωνικής και συλλογικής/εθνικής συνείδησης και ταυτότητας.
Αναλύοντας τις διακυμάνσεις της διαφοράς «συναίσθημα- ορθολογικότητα», η πραγματεία εστιάζει την προσοχή της στις προϋποθέσεις και στους τρόπους που καθορίζουν την υπερίσχυση πότε του ενός και πότε του άλλου πόλου της διαφοράς. Κατόπιν αυτού, προχωρεί σε ανασκόπηση της νεοελληνικής εθνικής και κοινωνικής συνείδησης και ταυτότητας, προβάλλοντας τις ιδιαιτερότητές τους, τις οποίες αντιπαραβάλλει στην κυρίαρχη μέχρι στιγμής «εκσυγχρονιστική» αντίληψη περί ελληνικής ταυτότητας».
Ποια είναι η Ιωάννα Τσιβάκου
Η Ιωάννα Τσιβάκου είναι ομότιμη καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου. Πριν από την ακαδημαϊκή της καριέρα συνεργάστηκε με ξένες πολυεθνικές επιχειρήσεις στον τομέα της επιχειρηματικής διοίκησης και προγραμματισμού, ενώ αποτέλεσε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας και της ερευνητικής της ενασχόλησης εντρύφησε στην Κοινωνιολογία των Οργανώ- σεων –δημοσίων και ιδιωτικών οργανισμών–, εστιάζοντας κυρίως στο φαινόμενο των θεσμών και των αλληλεπιδράσεών τους με τα δρώντα υποκείμενα, όπως και στις κοινωνικές σχέσεις των τελευταίων. Η επιστημονική της ενασχόληση την έφερε σε επαφή με τα μεγάλα θεωρητικά ρεύματα της Θεωρίας της Πράξης∙ επίσης, με τις συνέπειες επί της ανθρώπινης συνεί- δησης της ψηφιακής τεχνολογίας, αλλά και των νέων συνθηκών που εγκαθιστά η πληροφοριακή/διαδικτυακή συνεργασία στους χώρους της κοινωνικής δράσης.
Το βιβλίο της, «Ατομικισμός και Φιλία: η ταυτότητα των Νέων Ελλήνων», έκδοση του οίκου Ι. Σιδέρης, το 2017, τιμήθηκε ως το καλύτερο κοινωνικο-φιλοσοφικό δοκίμιο από το ίδρυμα Φωτέα.
