Η απόφαση του ΣτΕ που αναμένεται να εκδοθεί για το ζήτημα θα αποτελέσει πιλότο για όλες τις υποθέσεις με αυτό το περιεχόμενο. Μέχρι τώρα με βάση τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (απόφαση 2013) το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο τάσσεται υπέρ των φορολογούμενων! Συνεπώς αναμένεται με ενδιαφέρον, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο που στο “μικροσκόπιο” της Δικαιοσύνης βρίσκονται λίστες με καταθέτες του εξωτερικού, εάν θα εξακολουθήσει να κινείται σε αυτή τη γραμμή. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι να εκδοθούν οι αποφάσεις από το ΣτΕ, αναστέλλεται η εκδίκαση των παρόμοιων εκκρεμών υποθέσεων στα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης υπό την προεδρία της αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Μαρίας Σαρπ και με εισηγητή τον Πάρεδρο, Ιωάννη Δημητρακόπουλο, τέθηκαν επί τάπητος του Β΄τμήματος προδικαστικά ερωτήματα που είχαν σταλεί από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, αλλά και αιτήσεις αναίρεσης που αφορούσαν υποθέσεις των οικονομικών ετών 2009 έως και 2012 για επιβολή φόρου εισοδήματος, πρόσθετους φόρου λόγω ανακριβούς δήλωσης, εισφορά αλληλεγγύης, κ.λπ.
Αυτό για το οποίο πρέπει να αποφανθούν οι σύμβουλοι επικρατείας είναι εάν είναι συνταγματικές ή μη οι φορολογικές ρυθμίσεις που που επιτρέπουν τον αναδρομικό έλεγχο και την αναδρομική φορολόγηση των εμβασμάτων του εξωτερικού πριν τη ψήφιση του νόμου 3888/2010 (30.9.2010) και εάν μπορεί το βάρος της απόδειξης, αντί της Εφορίας, να μεταφερθεί στο φορολογούμενο για να αποδείξει την προέλευση των ποσών αυτών.Συγκεκριμένα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με τα ερωτήματά ζητάει από το ΣτΕ να απαντήσει, εάν ισχύουν για τα εμβάσματα και τις καταθέσεις του εξωτερικού προ της 30ης Σεπτεμβρίου 2010, όσα προβλέπει ο νόμος 3888/2010, δηλαδή ότι η Εφορία φορολογεί αυτομάτως τις καταθέσεις και τα εμβάσματα σαν “αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας και φοροδιαφυγή”.
Ειδικότερα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έθεσε στους συμβούλους Επικρατείας τα εξής 5 ερωτήματα:
1) Εάν μπορούν να φορολογηθούν ως εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα ποσά εμβασμάτων, που απεστάλησαν στο εξωτερικό προ του 2010, των οποίων η προέλευση δεν δικαιολογείται από τα δηλωθέντα στην Εφορία εισοδήματα.
2) Εάν είναι νόμιμη η μεταφορά στον φορολογούμενο (αντί στην Εφορίας) της υποχρέωσης να αποδείξει αυτός, από πού προέρχονται τα ποσά του εμβάσματος και αν έχουν ήδη φορολογηθεί νόμιμα ή όχι.
3) Μπορεί η υποχρέωση αυτή να επεκταθεί και σε εμβάσματα προγενέστερα της έναρξης ισχύος του νόμου 3888/2010, δηλαδή πριν από τις 30.9.2010 ή είναι αντισυνταγματικό αυτό.
4) Εάν κριθεί, από το ΣτΕ ότι τα εμβάσματα υπόκεινται σε φορολόγηση ως εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα, πώς θα κρίνεται αν τα ποσά καλύπτονται από τα δηλωθέντα εισοδήματα των ελεγχομένων οικονομικών ετών, δηλαδή, αν θα χρησιμοποιηθεί ολόκληρο το δηλωθέν εισόδημα ή πρέπει να αφαιρεθούν από αυτό οι τεκμαρτές δαπάνες.
5) Εάν κριθεί από το ΣτΕ, ότι τα εμβάσματα υπόκεινται σε φορολόγηση ως εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα, σε ποια χρονιά (με ποιους συντελεστές) θα πρέπει να φορολογηθούν – στον χρόνο αποστολής του εμβάσματος ή στον χρόνο σχηματισμού της τραπεζικής κατάθεσης από την οποία προήλθε το έμβασμα.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κατά το παρελθόν (2013) έχει ταχθεί υπερ των φορολογουμένων.
Συγκεκριμένα, υπάρχει απόφαση του ΣτΕ που δικαίωσε φορολογούμενο. Η υπόθεση αυτή αφορά την αποζημίωση του ποδοσφαιριστή Πέτρου Μίχου, καθώς η ΔΟΥ Καλλιθέας εντόπισε το 1999, ότι το ποσόν των 34 εκατομμυρίων δραχμών, που κατατέθηκε στον λογαριασμό του ποδοσφαιριστή, δεν είχε δηλωθεί στην φορολογική δήλωση του 1989. Η Εφορία του είχε καταλογίσει αναδρομικά φόρο 19 εκατομμυρίων δραχμών, μαζί με πρόστιμα κ.λπ. Μετά την απόφαση του ΣτΕ, ο ποδοσφαιριστής δικαιώθηκε.