Κατά την τακτική των μοναχών του Μεσαίωνα, βαφτίζουμε το κρέας ψάρι και στη συνέχεια το καταναλώνουμε ως νηστίσιμο.
Το πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης με το όνομα “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ” μας πρόκυψε την τελευταία στιγμή εκεί που όλοι νομίζαμε ότι επρόκειτο να συστηθούμε με τον “Καποδίστρια 2”.
Θα ήταν, όμως, κρίμα κι άδικο η εισήγηση του υπουργού κ. Ραγκούση που μεταδόθηκε ζωντανά από την αίθουσα συνεδριάσεων του υπουργικού συμβουλίου, να μην έχει μια ξεχωριστή κωδική ονομασία.
Ετσι μας πρόκυψε ο “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ”. Κι αυτή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπως και η προηγούμενη πριν από δεκατρία χρόνια μας μίλησε για “επανάσταση” στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Αποκέντρωση.
Επειδή οι προθέσεις απέχουν πολύ από την πραγματικότητα καλό είναι να θυμόμαστε ορισμένα πράγματα.
• Από το 1998 μέχρι σήμερα δεν αποδόθηκαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση θερμοθετημένοι πόροι ύψους 4 δις ευρώ!.
• Η Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα διαχειρίζεται 500 ευρώ ανά κάτοικο, όταν στην Ευρώπη διαχειρίζεται κατά μέσο όρο 3.000 ευρώ ανά κάτοικο.
Τα παραπάνω είναι μετρήσιμα στοιχεία στα οποία δεν χωρούν διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις. Όποιος πιστεύει στ’ αλήθεια σε μια Τοπική Αυτοδιοίκηση με ουσιαστικές αρμοδιότητες τότε τις συνοδεύει με τους αντίστοιχους πόρους. Διαφορετικά κάθε νέα θεσμοθέτηση κινδυνεύει να μείνει πάλι στον αέρα. Εξακολουθεί να μετατρέπει τους δημάρχους σε ζήτουλες που συνωθούνται έξω από τα υπουργικά γραφεία. Η οικονομική αυτοτέλεια είναι όρος για την πραγματική διοικητική μεταρρύθμισή ανεξάρτητα από το όνομα που της δίνει ο εκάστοτε “μεταρρυθμιστής” υπουργός.
Για το λόγο αυτό η διοικητική πρέπει να συνοδεύεται από φορολογική μεταρρύθμιση που θα προβλέπει τη μεταφορά φορολογικών πόρων. Προσοχή. Οχι μεταφορά φορολογικών αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ώστε (όπως γίνεται τώρα) να την αντιλαμβάνονται οι πολίτες ως νέο φορομπήχτη. Ούτε με την επιβολή νέων φόρων. Αλλά με ανακατανομή των φορολογικών πόρων μεταξύ της κεντρικής εξουσίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε να μπορεί να ασκεί με επάρκεια και ανεξαρτησία τις νέες αρμοδιότητες. Πιο συγκεκριμένα. Το σημερινό 3,3% του ΑΕΠ που διαχειρίζεται η Αυτοδιοίκηση να φτάσει το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αγγίζει το 11,5%.
Με αυτές τις προϋποθέσεις που – δυστυχώς – απουσιάζουν από τον “Καλλικράτη” καταλήγουμε πάλι στους… ευρηματικούς μοναχούς του Μεσαίωνα.