Ο νεαρός Σύρος ήταν απεγνωσμένος. Φοβόταν να παραμείνει στη Δαμασκό. Νόμιζε ότι θα τον ανάγκαζαν να καταταγεί στο στρατό για να πολεμήσει στον εμφύλιο. Για να πολεμήσει τους ίδιους τους συμπατριώτες του. Και δεν ήθελε. Αποφάσισε να φύγει. Αλλά πριν ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι από τη Συρία στην Τουρκία, από εκεί στην Ελλάδα και μετά στη βόρεια Ευρώπη, έπρεπε να προπονηθεί.
Το σπίτι του είχε καταστραφεί, η οικογένειά του είχε καταστραφεί οικονομικά. Είχε έναν φίλο του να πέφτει νεκρός από πυρά ελεύθερου σκοπευτή. Αποφάσισε να φύγει. Ο Αμίρ δεν είχε τα χρήματα που του ζητούσαν οι διακινητές για να περάσει με βάρκα από την Τουρκία στην Ελλάδα. Αποφάσισε να το κάνει κολυμπώντας. Παλιότερα, άλλωστε, προπονούνταν με την εθνική ομάδα κολύμβησης της Συρίας. Το σχέδιό του ήταν να περάσει από τις τουρκικές ακτές στη Σάμο. Η απόσταση είναι 4 μίλια.
Πήγε στο Λίβανο και στις ακτές της Βηρυτού προπονούνταν στη θάλασσα, σχεδόν κάθε μέρα, με προπονητή. Είχε φύγει από τη Συρία τον Μάιο. Τον Σεπτέμβριο, πια, ήταν έτοιμος για το μεγάλο εγχείρημα. Είχε μελετήσει τους χάρτες του Αιγαίου για να βρει την πιο κοντινή διαδρομή ανάμεσα στην Τουρκία και τη Σάμο.
Ήταν βράδυ όταν ξεκίνησε το ταξίδι του. Χρειάστηκε να τρέξει επί μια ώρα για να ξεφύγει από την τουρκική αστυνομία που έκανε ελέγχους στις ακτές για να βρει και να συλλάβει Τούρκους διακινητές προσφύγων. Εξαντλήθηκε αλλά δεν είχε επιλογή: έπεσε στο νερό και άρχισε να κολυμπά. Φορούσε μόνο μαγιό, γυαλιά θαλάσσης, ένα σκουφάκι και ένα κλιπ μύτης. Στη μέση του είχε δεμένο το κινητό του και κάρτες μνήμης γεμάτες με φωτογραφίες της οικογένειάς του και της πατρίδας του.
«Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε, νόμιζα πως θα πεθάνω. Αλλά συνέχιζα. Κοιτούσα τους λόφους μπροστά μου και σκεφτόμουν “εκεί είναι το μέλλον μου”» είπε στους Sunday Times. Επτά ώρες κολυμπούσε. Τα κατάφερε και πλέον βρίσκεται στη Σουηδία.
Μετά από επτά ώρες κολύμπι, έφτασε στη Σάμο. Και αφού έβγαλε μια φωτογραφία όπου πανηγυρίζει για το κατόρθωμά του, χρειάστηκε να περπατήσει άλλα επτά μίλια, σχεδόν 12 χιλιόμετρα δηλαδή, μέχρι να φτάσει στο λιμάνι του νησιού και να καταγραφεί ως πρόσφυγας. Πέρασε ένα μήνα στα ευρωπαϊκά κέντρα ασύλου και ταξίδεψε σε τρένο γεμάτο πρόσφυγες ως τη Σουηδία.
Τώρα, ζει σε ένα κέντρο προσφύγων στη Σουηδία και όπως λέει, η ιστορία του δεν είναι μοναδική. «Υπάρχουν κι άλλοι που έκαναν αυτό το ταξίδι, που κολύμπησαν. Έχουμε φτιάξει και μια σελίδα στο Facebook και από το κρεββάτι μου μπορώ να πω σε πολλούς πως να μαζέψουν τα πράγματά τους και πως να σκέφτονται για να κάνουν το ταξίδι. Αλλά τώρα, κανείς δεν κολυμπά, τα νερά είναι πολύ παγωμένα», λέει.
Πηγή: Independent