“Φωτιά” έβαλαν στην Ουάσινγκτον τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που δημοσιοποίησε ο μεγαλύτερος γιος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, στα οποία παραδέχεται ότι συναντήθηκε εν γνώσει του με μια δικηγόρο που ισχυριζόταν ότι εκπροσωπούσε τη ρωσική κυβέρνηση και ήθελε να του δώσει πληροφορίες επιβαρυντικές για τη Χίλαρι Κλίντον.
Στο Καπιτώλιο, η λέξη “προδοσία” δεν αποτελεί πλέον ταμπού για κάποια στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος.
“Βρισκόμαστε πλέον πέρα από την (κατηγορία της) παρακώλυσης της δικαιοσύνης. Έχουμε περάσει στην ψευδορκία, στις ψευδείς δηλώσεις, ίσως ακόμη και στην προδοσία” δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNN ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Τιμ Κέιν, τον οποίο είχε επιλέξει η Κλίντον ως υποψήφιο αντιπρόεδρό της.
———————> Μεγάλο σκάνδαλο! Θυμίζει εποχές Νίξον – Ο γιος του Τραμπ κατηγορείται για προδοσία
Όμως και Ρεπουμπλικανοί δεν μπορούσαν να αγνοήσουν τις αποκαλύψεις αυτές, τις πρώτες που αφορούν ρητά τις επαφές του στενού περιβάλλοντος του Τραμπ με στελέχη της ρωσικής κυβέρνησης εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας, το καλοκαίρι του 2016. “Είναι πολύ προβληματικό. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε μια ξένη κυβέρνηση να επικοινωνεί με ένα προεκλογικό επιτελείο και να λέει «θέλουμε να σας βοηθήσουμε». Είναι απαράδεκτο”, σχολίασε ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκρέιαμ.
Την ίδια ώρα ο πρόεδρος των ΗΠΑ χαρακτήρισε τον μεγαλύτερο γιο του, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, έναν «άνθρωπο υψηλής ποιότητας» και εξήρε τη διαφάνεια με την οποία ενήργησε, στην υπόθεση της συνάντησής του με τη Ρωσίδα δικηγόρο που του παρουσιάστηκε ως απεσταλμένη της ρωσικής κυβέρνησης.
«Ο γιος μου είναι ένας άνθρωπος υψηλής ποιότητας και χειροκροτώ την διαφάνειά του» επισήμανε ο επικεφαλής του αμερικανικού κράτους σε μια σύντομη ανακοίνωση που ανέγνωσε σε δημοσιογράφους η εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου Σάρα Σάντερς.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ο νεότερος, που διευθύνει μαζί με τον αδελφό του τις οικογενειακές επιχειρήσεις, ήταν σύμβουλος του πατέρα του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Ρεπουμπλικανού μεγιστάνα. Εκτιμάται ότι θα κληθεί σύντομα να δώσει εξηγήσεις ενώπιον της Επιτροπής του Κογκρέσου που εξετάζει το θέμα της αθέμιτης σύμπραξης με τη Ρωσία.
Η συνάντηση του “τζούνιορ” με τη Ρωσίδα δικηγόρο Νατάλια Βεσελνίτσκαγια έγινε στις 9 Ιουνίου 2016. Την εποχή εκείνη το ευρύ κοινό αγνοούσε ότι χάκερ είχαν διεισδύσει στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του Δημοκρατικού Κόμματος. Τα δεδομένα που είχαν κλαπεί δόθηκαν στη δημοσιότητα λίγες εβδομάδες αργότερα από έναν χάκερ που φέρεται ότι συνδεόταν με τις ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών. Η αμερικανική κυβέρνηση περίμενε μέχρι τον Οκτώβριο για να κατηγορήσει ευθέως τη Ρωσία για τις κυβερνοεπιθέσεις.
Ο Ντόναλντ Τραμπ αρνείται κατηγορηματικά ότι υπήρξε οποιαδήποτε σύμπραξη του επιτελείου του με τη ρωσική κυβέρνηση. Το θέμα πάντως της ρωσικής ανάμιξης στις εκλογές ερευνάται από τον ειδικό εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ και από πολλές επιτροπές του Κογκρέσου.
Για τον Αμερικανό πρόεδρο, η υπόθεση αυτή δεν είναι παρά μια σκευωρία των Δημοκρατικών για να δικαιολογήσουν την ήττα τους στις εκλογές. Όμως οι αποκαλύψεις για τις επαφές συνεργατών του με Ρώσους φαίνεται ότι υπονομεύουν την υπερασπιστική γραμμή του.
Η Βεσελνίτσκαγια, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο MSNBC είπε ότι οι τρεις συνεργάτες του Τραμπ με τους οποίους συναντήθηκε (σ.σ. ο υιός Τραμπ, ο γαμπρός του Τζάρεντ Κούσνερ και ο διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας του Πολ Μάναφορτ) “ήθελαν προφανώς τέτοιες πληροφορίες, τις ήθελαν πραγματικά”. Η ίδια σκόπευε να τους μιλήσει για τον λεγόμενο “νόμο Μαγκνίτσκι” με τον οποίο οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στους Ρώσους για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο πρώην διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλαρι Κλίντον, ο Ρόμπι Μουκ, τόλμησε πάντως να θέσει το ερώτημα: “Τι γνώριζε ο πρόεδρος και πότε το έμαθε;”. Μια διάσημη ερώτηση, που είχε τεθεί το 1973 από έναν γερουσιαστή, όταν η έρευνα για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ οδήγησε στην παραίτηση του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον.
Το σκάνδαλο Γουότεργκειτ (Watergate) ήταν ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο που συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του 1970, μετά από μια διάρρηξη στην έδρα της Δημοκρατική Εθνική Επιτροπή (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Watergate στην Ουάσιγκτον, στις 17 Ιουνίου του 1972 και την απόπειρα συγκάλυψης και συμμετοχής σε αυτές τις ενέργειες από τον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρίτσαρντ Νίξον και της κυβέρνησής του. Όταν η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και ερευνήθηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, ο Νίξον αντιστάθηκε στους ελέγχους, το οποίο οδήγησε σε μια συνταγματική κρίση.
Το σκάνδαλο οδήγησε στην ανακάλυψη καταχρήσεων εξουσίας από τα μέλη της κυβέρνησης του Νίξον, την έναρξη διαδικασίας καθαίρεσης εναντίον του προέδρου που τελικά οδήγησε στην παραίτηση του Νίξον. Λόγω του σκανδάλου παραπέμφθηκαν σε δίκη 69 άτομα, από τους οποίους 48 βρέθηκαν ένοχοι. Πολλοί από τους κατηγορούμενους ήταν κορυφαίοι αξιωματούχοι της προεδρίας Νίξον.
Η υπόθεση ξεκίνησε με τη σύλληψη πέντε ανδρών για τη διάρρηξη στην έδρα του DNC στο συγκρότημα Watergate το Σάββατο 17 Ιουνίου 1972. Το FBI στην έρευνά του ανακάλυψε σύνδεση μεταξύ των μετρητών που βρέθηκαν υπό την κατοχή των διαρρηκτών και παρανόμων χρηματοδοτήσεων (μαύρο ταμείο), οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από την Επιτροπή για την επανεκλογή του Προέδρου (CRP) για τις εκλογές του 1972.
Τον Ιούλιο του 1973, άρχισαν να πληθαίνουν τα στοιχεία εναντίον του επιτελείου του προέδρου, συμπεριλαμβανομένων μαρτυριών από πρώην μέλη του επιτελείου που δόθηκαν στην επιτροπή της Γερουσίας που ερευνούσε το Γουότεργκειτ. Η έρευνα αποκάλυψε ότι ο πρόεδρος Νίξον είχε μια μαγνητοταινία καταγραφής στο γραφεία του και ότι είχε καταγράψει πολλές συζητήσεις.
Μετά από μια σειρά δικαστικών μαχών, το Ανώτατο Δικαστήριο ομόφωνα έκρινε ότι ο πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να δημοσιεύσει τις μαγνητοταινίες για να τις ερευνήσει η κυβέρνηση. Οι ταινίες αποκάλυψαν ότι ο Νίξον είχε επιχειρήσει να καλύψει τις δραστηριότητες που έλαβαν χώρα μετά τη διάρρηξη και να χρησιμοποιήσει ομοσπονδιακούς αξιωματούχους για να αποπροσανατολίσει την έρευνα. Καθώς έφτασε να αντιμετωπίσει πρόταση μομφής και καθαίρεσης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και σχεδόν σίγουρη καταδίκη από την Γερουσία, ο Νίξον παραιτήθηκε από την προεδρία στις 9 Αυγούστου 1974, οπότε απέφυγε την πρότασης.Στις 8 Σεπτεμβρίου 1974 ο επόμενος πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ του απένειμε χάρη.
Κεντρικό ρόλο στην αποκάλυψη της υπόθεσης είχε η εφημερίδα Washington Post και ειδικότερα οι δημοσιογράφοι Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ οι οποίοι με σειρά ρεπορτάζ αποκάλυπταν όλο και περισσότερες πτυχές του σκανδάλου. Ένα χρόνο αργότερα, πάνω στην έρευνα των Γούντγουορντ και Μπέρνσταιν, βασίστηκε το 1976 η ταινία του Άλαν Πάκουλα, “Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου” με πρωταγωνιστές τους Ντάστιν Χόφμαν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Τζέισον Ρόμπαρτς, η οποία και ήταν υποψία για το όσκαρ καλύτερης ταινίας την ίδια χρονιά.
Το σκάνδαλο είχε τεράστια επίδραση στην αμερικανική πολιτική ζωή και έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο, Μέχρι και σήμερα στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες η κατάληξη -gate χαρακτηρίζει πολιτικά ή άλλα σκάνδαλα.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ και Wikipedia