Τέσσερις επιλογές για την ονομασία τους έχουν προτείνει τα Σκόπια, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ σε συνέντευξή του στο Reuters.
Όπως αποκάλυψε πρόκειται για τις εξής προτάσεις: “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας, Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη και Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)”.
Ερωτηθείς για το αν η Ελλάδα θα ήταν ικανοποιημένη με μία από αυτές τις επιλογές, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ απάντησε “Ναι. Κάποιες επιλογές τις προτιμούν περισσότερο από άλλες”.
Όπως είπε ο Ζόραν Ζάεφ το ερώτημα που εκκρεμεί είναι το κατά πόσο υπάρχει “πραγματική ανάγκη” για την αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, κάτι που η Ελλάδα ζητά επίμονα τους τελευταίους μήνες.
“Δεν υπάρχει λόγος αλλαγής του συντάγματος”
Υπενθυμίζεται ότι χθες, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Euronews, o πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, έδωσε μόνος του απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, λέγοντας πως δεν υπάρχει λόγος αλλαγής του Συντάγματος, καθώς “το Σύνταγμα είναι ένα βιβλίο εσωτερικών κανόνων” χωρίς επιπτώσεις εκτός της χώρας, το οποίο μάλιστα κάποιος άλλος στο μέλλον θα μπορούσε να το αλλάξει και πάλι.
Όπως είπε, “οποιαδήποτε συμφωνία θα είναι για διεθνή χρήση και θα είναι εγγύηση και για τις δύο πλευρές”, εφόσον θα έχει την “υψηλότερη δυνατή εγγύηση μέσω των Ηνωμένων Εθνών”.
Ακόμη τόνισε ότι “τροποποιήσαμε το Σύνταγμα το 1993 εξαιτίας των συναισθημάτων των Ελλήνων φίλων μας. Όλα τα βήματα που κάναμε μέχρι τώρα, είναι προς την κατεύθυνση πλήρους εξάλειψης του αλυτρωτισμού. Σίγουρα, οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν ότι δεν έχουμε εδαφικές διεκδικήσεις ή οτιδήποτε σχετικό”.
Το erga omnes
Ως προς το erga omnes, εκφράζει την άποψη ότι “σημαίνει εφαρμογή για τον υπόλοιπο κόσμο, για όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε αυτή την εφαρμογή, γιατί γνωρίζω ότι είναι πολύ σημαντική για την ελληνική πλευρά”.
Ερωτηθείς σχετικά με την ταυτότητα και τη γλώσσα ο κ. Ζάεφ αναφέρει ότι “δεν υπάρχει συζήτηση για την ταυτότητα (identity)”. Και προσθέτει: “Αυτό σημαίνει όχι για την εθνικότητα (ethnicity). Υπάρχει μία παράγραφος για την ιθαγένεια (nationality), δηλαδή για την υπηκοότητα (citizenship)” αποσαφηνίζοντας ότι “πρόκειται για τη σχέση μεταξύ πολίτη και κράτους, χωρίς να εμπλέκεται το εθνικό συναίσθημα”. Αναφορικά με το θέμα της γλώσσας επισημαίνει ότι είναι ευκολότερο από αυτό του ονόματος και εκφράζει την πεποίθηση ότι θα βρεθεί κοινός τόπος.