Στην ομιλία του στην κεντρική εκδήλωση στα παλιά χειμερινά ανάκτορα του Χόφμπουργκ στη Βιέννη, ο καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς επισήμανε ότι “στην Αυστρία και στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται να υπάρχει θέση για τον αντισημιτισμό”.
Στην εκδήλωση παρέστησαν επιζώντες του Ολοκαυτώματος, οι οποίοι προσκλήθηκαν από το εξωτερικό.
“Ο αντισημιτισμός είναι ένας καρκίνος”, τόνισε στη δική του ομιλία ο ραβίνος Άρτουρ Σνάιερ, προειδοποιώντας πως “αυτός ο καρκίνος τώρα επιστρέφει”.
Στη συνέχεια ο ομοσπονδιακός πρόεδρος Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν υποδέχθηκε στο προεδρικό μέγαρο τούς επιζώντες του Ολοκαυτώματος και συγγενείς τους, διαβεβαιώνοντας τους πως “σήμερα ζούμε σε μία άλλη Αυστρία, σε μία δημοκρατική χώρα, όπου δεν έχει θέση ο αντισημιτισμός”.
Ο ίδιος γνωρίζει πως δεν μπορεί να βρει λόγια για τον πόνο και το μαρτύριό τους, σημείωσε ο Αυστριακός πρόεδρος, τονίζοντας ότι η χώρα του φέρει μία ιδιαίτερη ευθύνη απέναντι στους επιζώντες και στους απογόνους τους.
“Νύχτα των Κρυστάλλων”
Τη βραδιά της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου του 1938, μόνον στην Αυστρία δολοφονήθηκαν 30 Εβραίοι, συνελήφθησαν 7.800 και 4.000 μεταφέρθηκαν στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου.
Επιπλέον, δεκάδες εβραϊκές συναγωγές πυρπολήθηκαν και χιλιάδες σπίτια και καταστήματα εβραϊκής ιδιοκτησίας έπεσαν θύματα βανδαλισμών.
Στη Βιέννη, αλλά και σε άλλες αυστριακές πόλεις, η νύχτα των αντιεβραϊκών πογκρόμ υπήρξε, σύμφωνα με τους ιστορικούς, η πλέον βάρβαρη από όλες τις επιθέσεις εναντίον εβραϊκών στόχων σε ολόκληρο το Γ’ Ράιχ στο οποίο δολοφονήθηκαν 91 Εβραίοι, πυρπολήθηκαν χιλιάδες συναγωγές και καταστήματα και πάνω από 20.000 άνθρωποι συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η ναζιστική προπαγάνδα φρόντισε να παρουσιάσει τα αντιεβραϊκά πογκρόμ ως υποτιθέμενη “αυθόρμητη απάντηση” του πληθυσμού στο θάνατο του Γερμανού διπλωμάτη και μέλους του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος του Χίτλερ, Ερνστ φον Ρατ στο Παρίσι, δύο ημέρες μετά τον πυροβολισμό του από τον 17χρονο Πολωνοεβραίο Χέρσελ Γκρίνσπαν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μεταφορά των γονέων του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ο θάνατος του διπλωμάτη – που σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς μπορεί να σχετίζεται και με ομοφυλοφιλικούς κύκλους του Παρισιού στους οποίους φέρεται να σύχναζαν θύμα και θύτης – ήταν για το ναζιστικό καθεστώς η καλύτερη ευκαιρία και πρόφαση για την έναρξη των από καιρού προαποφασισμένων επιθέσεων του κατά των εβραϊκών πληθυσμών στο Γ΄ Ράιχ, στο οποίο είχε προσαρτηθεί ήδη η Αυστρία μερικούς μήνες νωρίτερα.