Η Γαλλία βρίσκεται και πάλι στο μάτι μιας πολιτικής θύελλας, που απειλεί να σαρώσει όχι μόνο τον Εμανουέλ Μακρόν αλλά την ίδια τη θεσμική ισορροπία της χώρας. Αφορμή στάθηκε η αιφνιδιαστική απόφαση του πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις 8 Σεπτεμβρίου, με φόντο το κρίσιμο ζήτημα της ψήφισης του προϋπολογισμού. Ένα στοίχημα υψηλού ρίσκου, που ενδέχεται να σημάνει το τέλος της σύντομης θητείας του, καθώς όλα δείχνουν πως η αντιπολίτευση προσανατολίζεται σε μαζική καταψήφιση αλλά και με αλυσιδωτές συνέπειες.
Με την κυβέρνηση Μπαϊρού να δοκιμάζεται στη Βουλή, την προσφυγή στο ΔΝΤ να είναι ανοιχτή, τα κοινωνικά κινήματα να είναι «ετοιμοπόλεμα» και την ακροδεξιά της Μαρίν Λε Πεν να καραδοκεί, η Γαλλία ζει μια από τις πιο επικίνδυνες πολιτικές καμπές της τελευταίας δεκαετίας με τον Μακρόν να ακροβατεί σε ένα ρευστό πολιτικό σκοινί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Μπαϊρού επιδιώκει να εξασφαλίσει την συναίνεση του κοινοβουλίου για το σχέδιο του προϋπολογισμού που προβλέπει δραστικές περικοπές ώστε να μειωθεί το έλλειμμα της Γαλλίας κατά 44 δισ. ευρώ. Όμως η αντιπολίτευση της χώρας έχει καταστήσει σαφές πως θα ψηφίσει κατά της κυβέρνησης, το μέλλον της οποίας διαγράφεται πλέον αβέβαιο.
Η Μαρίν Λε Πεν, άλλωστε, το δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δε θα δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού. Μόνο η διάλυση της Βουλής θα δώσει την ευκαιρία στους Γάλλους να διαλέξουν την μοίρα τους».
Χωρίς την υποστήριξη του Σοσιαλιστικού και του Κομουνιστικού κόμματος η κυβέρνηση Μπαιρού πέφτει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε αυτό το κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας τα γαλλικά χρηματιστήρια καταγράφουν πτώση, ενώ ο υπουργός οικονομικών της Γαλλίας Ερίκ Λομπάρ προειδοποίησε πως σε περίπτωση κατάρρευσης της κυβέρνησης υπάρχει κίνδυνος να χρειαστεί η παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. «Είναι ένας κίνδυνος που βρίσκεται μπροστά μας» τόνισε.
Η διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης θα πραγματοποιηθεί στις 8 Σεπτεμβρίου δυο μέρες πριν τις μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στα πρότυπα των κίτρινων γιλέκων που είναι προγραμματισμένες για τις 10 Σεπτεμβρίου.
Το δίλημμα Μπαϊρού
Ο Φρανσουά Μπαϊρού ζητά ψήφο εμπιστοσύνης σε μια περίοδο που το κοινοβούλιο είναι κατακερματισμένο και οι συμμαχίες ασταθείς. Με λίγα λόγια, τα «κουκιά» δε βγαίνουν για τον Μπαϊρού στη Βουλή.
Στα αριστερά του, οικοδομείται ένα μέτωπο εναντίον του, καθώς ούτε οι Σοσιαλιστές, ούτε οι Οικολόγοι, ούτε φυσικά η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, που υποστηρίζει το κίνημα «Να τα μπλοκάρουμε όλα», είναι διατεθειμένοι να τον στηρίξουν.
Οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τον Μπαϊρού – δηλαδή το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν και οι δεξιοί – δεν αρκούν για να τον κρατήσουν στη θέση του και προειδοποιούν ότι η επιλογή είναι «Μπαϊρού ή χάος» γιατί η Γαλλία δεν αντέχει άλλη μία πολιτική κρίση.
Παρά την εμπειρία και το κύρος του, οι πιθανότητες επιτυχίας του θεωρούνται αβέβαιες. Αν αποτύχει, δεν θα σημάνει μόνο το τέλος της δικής του πολιτικής παρουσίας, αλλά θα πλήξει ανεπανόρθωτα και τον Μακρόν, που πόνταρε πάνω του για να επιβραδύνει τη φθορά της κυβέρνησης.
Την ίδια στιγμή, στους δρόμους φουντώνει το κίνημα «Μπλοκάρουμε τα Πάντα» (Bloquons Tout), δηλαδή τα νέα «Κίτρινα Γιλέκα». Το νέο κίνημα έχει ήδη ανακοινώσει πανεθνική κινητοποίηση για τις 10 Σεπτεμβρίου, ενώ τα μεγάλα εργατικά συνδικάτα σχεδιάζουν απεργιακές δράσεις ενάντια στην επικείμενη «πολιτική λιτότητας».
Πρόκειται για μια νέα μορφή κοινωνικής κινητοποίησης που ξεπερνά τα παραδοσιακά σωματεία και κόμματα. Οι διαδηλωτές υιοθετούν πιο ριζοσπαστικές μεθόδους, αποκλείοντας δρόμους, λιμάνια και δημόσιες υπηρεσίες, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν αποδέχονται πλέον τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού.
Η πιθανότητα ενός γενικευμένου παραλύματος της χώρας δεν ανησυχεί μόνο το Παρίσι, αλλά και τις Βρυξέλλες, που φοβούνται πως η αστάθεια στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε. μπορεί να έχει ευρύτερες επιπτώσεις.
Ο Μακρόν σε πολιτικό ναρκοπέδιο και η Μαρίν Λε Πεν καραδοκεί
Μέσα σε αυτή την πολιτική και κοινωνική δίνη, η Μαρίν Λε Πεν καραδοκεί και βλέπει μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γεννιέται για την ίδια την ακροδεξιά παράταξή της.
Χωρίς να χρειάζεται να κάνει πολλά, εκμεταλλεύεται την κόπωση και την απογοήτευση των πολιτών απέναντι στο Ελιζέ, χτίζοντας μεθοδικά το προφίλ της «εναλλακτικής δύναμης σταθερότητας». Κάθε ολίσθημα της κυβέρνησης, κάθε εικόνα αδυναμίας, λειτουργεί υπέρ της.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Γάλλοι θέλουν τη διάλυση της Βουλής ενώ το ακροδεξιό της κόμμα καταγράφει σταθερή άνοδο, ενισχυμένο από την κοινωνική δυσαρέσκεια και την εικόνα αδυναμίας του Ελιζέ.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ifop που μετέδωσε σήμερα (27.08.2025) το τηλεοπτικό δίκτυο LCI TV, περίπου το 63% των Γάλλων επιθυμούν να διαλυθεί η Βουλή και να διεξαχθούν νέες εκλογές, την ώρα που ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού αγωνίζεται να σώσει την κυβέρνηση μειοψηφίας της οποίας ηγείται.
Η δημοσκόπηση του Ifop πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.000 ατόμων, διαδικτυακά, στις 26 Αυγούστου.
Οποιαδήποτε απόφαση για διάλυση της Βουλής θα πρέπει να ληφθεί από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, και, σύμφωνα με το Ifop, το 51% των ερωτηθέντων είπαν ότι πιστεύουν πως ο Μακρόν δεν θα διαλύσει τη Βουλή. Η εναλλακτική που έχει ο Μακρόν, αντί της διάλυσης της Βουλής εφόσον ο Μπαϊρού χάσει την ψηφοφορία εμπιστοσύνης, θα ήταν να διορίσει μια νέα κυβέρνηση.
Στην ίδια δημοσκόπηση το 68% των Γάλλων λέει ότι αν προκηρυχθούν εκλογές πρέπει να παραιτηθεί ο Μακρόν.
Ο Μακρόν μοιάζει να βρίσκεται σε ένα πολιτικό ναρκοπέδιο. Από τη μία, εγκλωβισμένος ανάμεσα στη στήριξη ενός πρωθυπουργού που κινδυνεύει να καταρρεύσει και στην ανάγκη να δείξει πυγμή απέναντι στις κινητοποιήσεις, βλέπει το πολιτικό του κεφάλαιο να συρρικνώνεται.
Από την άλλη, δεν μπορεί να αγνοήσει την οργή των δρόμων και το πολιτικό ρίσκο που συνιστά η άνοδος της Μαρίν Λε Πεν. Η προεδρία του, φαντάζει τώρα πιο αδύναμη και πιο απομονωμένη από ποτέ.
Και κάπως έτσι η Γαλλία βρίσκεται – και πάλι – μπροστά σε μία μεγάλη πολιτική κρίση και το ερώτημα που πλανάται πάνω από το Παρίσι είναι ένα: Θα καταφέρει ο Μακρόν να κρατήσει το πηδάλιο ή θα παρακολουθεί τη Γαλλία να γλιστρά σε μια νέα εποχή πολιτικής αναμέτρησης, με την Λε Πεν να είναι η μεγάλη κερδισμένη;
