Ο άνθρωπος που ηγήθηκε της μάχης κατά του κορονοϊού στις ΗΠΑ, ο Άντονι Φάουτσι, λίγο έλειψε να μείνει παράλυτος από τον Ιό του Δυτικού Νείλου.
Ο Άντονι Φάουτσι, υπήρξε διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID) των ΗΠΑ από το 1984 μέχρι το 2022. Από τον Ιανουάριο του 2020, ήταν ένας από τους επικεφαλής της Ειδικής Ομάδας Κορονοϊού του Λευκού Οίκου για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θεωρείται ένας από τους πιο αξιόπιστους ιατρούς των Ηνωμένων Πολιτειών και έχει υπηρετήσει τη δημόσια υγεία από διάφορες θέσεις για περισσότερα από 50 χρόνια, ενώ υπήρξε σύμβουλος κάθε προέδρου των ΗΠΑ από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν και μετά. Κι όμως, ο Άντονι Φάουτσι, ο άνθρωπος που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του κορονοϊού, που πέρασε πάνω από μισό αιώνα κυνηγώντας και καταπολεμώντας ιούς, κινδύνευσε να καταστραφεί από τον ιό του Δυτικού Νείλου. Έναν ιό που, όπως λέει ο ίδιος, μεταδίδεται από το πιο θανατηφόρο ζώο στον πλανήτη: το κουνούπι.
Ο ίδιος περιέγραψε την εμπειρία του σε άρθρο του στην εφημερίδα New York Times, εξηγώντας πώς ένα κουνούπι στην αυλή του τον έκανε να νιώσει πιο άρρωστος από ποτέ.
«Στα μέσα Αυγούστου ένιωθα αδύναμος και εξαντλημένος, αλλά το απέδωσα σε μια πρόσφατη έξαρση της Covid-19. Αν και είχα βγει θετικός στην Covid πάνω από ένα μήνα πριν, τα συμπτώματα είχαν αναζωπυρωθεί μετά το Paxlovid. Ίσως εξακολουθούσα να βιώνω παρατεταμένα συμπτώματα που τελικά θα υποχωρούσαν».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο απόλυτος εφιάλτης
Δεν ήταν όμως έτσι. Αντ’ αυτού, ο Άντονι Φάουτσι άρχισε, όπως περιγράφει, να βιώνει μια ανεξήγητη, σοβαρή κόπωση και εξάντληση που τελικά τον οδήγησε στο νοσοκομείο, στις 16 Αυγούστου, σε παραληρηματική και ασυνάρτητη κατάσταση, με πυρετό κοντά στο 40. Εκεί έμεινε πεντέμισι ημέρες. Ημέρες που, όπως λέει, θυμάται ελάχιστα, εκτός από το ότι δεν είχε νιώσει ποτέ στη ζωή του τόσο άρρωστος. Οι γιατροί του υπέθεσαν ότι είχε σηψαιμία και του χορήγησαν αντιβιοτικά. Μετά από αρκετές ημέρες, ο πυρετός υποχώρησε και πήρε εξιτήριο με αντιβιοτικά χωρίς σαφή διάγνωση. Αυτό άλλαξε την επόμενη ημέρα, όταν οι εξετάσεις αίματος αποκάλυψαν ότι είχε μολυνθεί από τον ιό του Δυτικού Νείλου.
Για τον ιό του Δυτικού Νείλου δεν υπάρχει θεραπεία και έμεινε να παρακολουθεί τι έκανε στον οργανισμό του.
«Ήταν τρομακτικό», λέει. Δεν μπορούσε να ανακαθίσει στο κρεβάτι χωρίς βοήθεια. Δεν μπορούσε να σηκωθεί χωρίς βοήθεια και σίγουρα δεν μπορούσε να περπατήσει. Ωστόσο, ένα πολύ τρομακτικό μέρος της δοκιμασίας που πέρασε ήταν οι επιπτώσεις στη νόησή του.
«Ήμουν αποπροσανατολισμένος, δεν μπορούσα να θυμηθώ ορισμένες λέξεις, ρωτούσα την οικογένειά μου πράγματα που θα έπρεπε να γνωρίζω. Φοβόμουν ότι δεν θα συνέλθω ποτέ και δεν θα επανέλθω στο φυσιολογικό», εξομολογείται.
Ευτυχώς, μετά από λίγες εβδομάδες άρχισε να υπάρχει μια αργή βελτίωση. Μπορούσε να περπατήσει με περπατούρα και στη συνέχεια χωρίς καμία βοήθεια. Πλέον μπορεί να περπατάει μερικά χιλιόμετρα την ημέρα με ελάχιστη κόπωση και τα γνωστικά του προβλήματα έχουν επιλυθεί πλήρως. Βρίσκεται κοντά στην πλήρη ανάρρωση, αλλά ήταν μια οδυνηρή εμπειρία.
Ιός του Δυτικού Νείλου: Μια λοίμωξη που μπορεί να έχει καταστροφικές και μόνιμες συνέπειες
Ο Άντονι Φάουτσι γράφει για την ιστορία μου επειδή, όπως λέει, ο ιός του Δυτικού Νείλου είναι μια λοίμωξη που, για πολλούς ανθρώπους, μπορεί να έχει καταστροφικές και μόνιμες συνέπειες. Στην ηλικία του (είναι 83 ετών), κινδύνευε με μόνιμη νευρολογική βλάβη, ακόμη και με θάνατο. Όμως ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ακόμα αρκετά για αυτήν.
Την ίδια ώρα, όμως, καθώς η κλιματική αλλαγή διευκολύνει τον πολλαπλασιασμό των κουνουπιών σε πολλά μέρη, η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου μαζί με άλλες ασθένειες που μεταδίδονται από κουνούπια είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν σήμερα πολλές περιοχές του πλανήτη. Παρ’ όλα αυτά, επισημαίνει, οι προσπάθειες για την ανάπτυξη εμβολίου ή θεραπείας για τη συγκεκριμένη λοίμωξη είναι μέτριες σε σύγκριση με τις προσπάθειες που γίνονται για άλλες ασθένειες.
Οι δυσκολίες σε ερευνητικό επίπεδο είναι μεγάλες, αναγνωρίζει. Όταν ο ιός του Δυτικού Νείλου εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες, λέει, «ξεκινήσαμε τις προσπάθειες για την ανάπτυξη εμβολίου. Ωστόσο, δεν μπορέσαμε ποτέ να προχωρήσουμε τις δοκιμές του εμβολίου πέρα από τις πρώτες δοκιμές, εν μέρει επειδή ο αριθμός των κρουσμάτων διέφερε σημαντικά από χρονιά σε χρονιά. Για παράδειγμα, το 2011 αναφέρθηκαν περίπου 700 κρούσματα και έναν χρόνο αργότερα, το 2012, αναφέρθηκαν περισσότερα από 5.600 κρούσματα. Τέτοιες διακυμάνσεις καθιστούν σχεδόν αδύνατο να υπάρχει ένας αρκετά σταθερός αριθμός κρουσμάτων για να αποδειχθεί ότι ένα εμβόλιο ήταν αποτελεσματικό στην πρόληψη της λοίμωξης. Η ίδια απογοήτευση υπήρξε και για την ανάπτυξη αντιιικών φαρμάκων. Επειδή ο αριθμός των ασθενών είναι τόσο ασυνεπής, οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν έχουν το οικονομικό κίνητρο να κάνουν μεγάλες επενδύσεις στην ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων για τον Δυτικό Νείλο».
Έκκληση Φάουτσι για συντονισμένες δράσεις
Η ανάπτυξη εμβολίων πρέπει να προχωρήσει, τονίζει. Ωστόσο, για να είναι επιτυχείς, οι κλινικές δοκιμές πρέπει να είναι διεθνείς και να περιλαμβάνουν χώρες με σταθερό και μεγάλο αριθμό κρουσμάτων κάθε χρόνο. Επιπλέον, οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μεταξύ εθνικών οργανισμών και της φαρμακοβιομηχανίας, έχουν ιστορικά αποδειχθεί επιτυχείς στην ανάπτυξη πολλών σημαντικών εμβολίων, όπως των εμβολίων κατά της ηπατίτιδας Β και της Covid. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ισχύει αυτό και για ένα εμβόλιο κατά του ιού του Δυτικού Νείλου, επισημαίνει.
Το ίδιο ισχύει και για την ανάπτυξη αντιιικών φαρμάκων. Δεν υπάρχει ανυπέρβλητο επιστημονικό εμπόδιο για την ανάπτυξη ασφαλών και αποτελεσματικών αντιιικών φαρμάκων για τη λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου. Η φαρμακοβιομηχανία σε συνεργασία με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και άλλους εταίρους είχε αξιοσημείωτη επιτυχία στην ανάπτυξη αποτελεσματικών φαρμάκων για άλλες νέες ιογενείς λοιμώξεις. Με διεθνείς ερευνητικές συμπράξεις και πολιτική βούληση, όπως συνέβη στην περίπτωση του HIV/AIDS και της Covid-19, οι θεραπείες για τον ιό του Δυτικού Νείλου και τα εργαλεία πρόληψης είναι λογικά στο χέρι μας.
Όταν επέστρεψε από το νοσοκομείο και ξάπλωσε στο κρεβάτι, αποπροσανατολισμένος και ανίκανος να σηκωθώ, γνώριζε, όπως γράφει, ότι δεν μπορούσε κανείς να του προσφέρει κάτι, πέραν της πολύτιμης στήριξης και της αγάπης της οικογένειάς του. Αναρωτιόταν, λοιπόν, αν θα ήταν ένας από τους τυχερούς που ανακάμπτουν πλήρως ή αν θα έμενε μόνιμα ανάπηρος. «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν ήταν τόσο τυχεροί όσο εγώ στην ανάρρωσή μου», λέει. Και προσθέτει: «Πρέπει να διατεθούν σημαντικά περισσότεροι πόροι για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής τώρα, όχι όταν η απειλή γίνει ακόμη μεγαλύτερη κρίση. Ως κοινωνία, δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτήν την κατάσταση ως status quo».
Ιός του Δυτικού Νείλου: Συμπτώματα
Όπως αναφέρει ο ΕΟΔΥ, η πλειονότητα των ατόμων που μολύνονται από τον ιό δεν αρρωσταίνουν καθόλου ή παρουσιάζουν μόνο ήπια νόσο, ενώ λίγα άτομα (<1% όσων μολύνονται) εμφανίζουν σοβαρή νόσο που προσβάλλει το νευρικό σύστημα (κυρίως εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα). Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (άνω των 50 ετών) κινδυνεύουν περισσότερο να αρρωστήσουν σοβαρά, καθώς και άτομα με ανοσοκαταστολή και χρόνια υποκείμενα νοσήματα.
Πηγή: iatropedia.gr
