Η ιταλική Δικαιοσύνη θα μπορεί να εκδικάζει τις προσφυγές που καταθέτουν θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, αλλά και συγγενείς τους, με τις οποίες ζητείται χρηματική αποζημίωση. Αυτό αποφάσισε το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας.
Πριν δυο χρόνια το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε αποφασίσει ότι η ιταλική νομοθεσία παρουσίαζε εμφανή κενά, και ότι τα δικαστήρια της χώρας δεν θα έπρεπε να ασχοληθούν με τις συγκεκριμένες υποθέσεις.
Τα μέλη του ιταλικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, όμως, ανατρέπουν, τώρα, την λογική αυτή υποστηρίζοντας πως «η αρχή της ασυλίας των κρατών, όταν καταπατώνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως στις περιπτώσεις των εγκλημάτων πολέμου, χάνει την ισχύ της».
Η ετυμηγορία των Ιταλών ανώτατων δικαστών αφορά την δυνατότητα εκδίκασης προσφυγών των λεγόμενων «σκλάβων του Χίτλερ» και των συγγενών τους, Ιταλούς οι οποίοι μεταφέρθηκαν, παρά την θέλησή τους, στην ναζιστική Γερμανία, από το 1943 μέχρι το 1945, όπου και αναγκάσθηκαν να εργάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι και είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο.
Ο Μαουρίτσιο Βερόνα, δήμαρχος του ιταλικού χωριού της Τοσκάνης Σαντ΄’Αννα Ντι Στετσέμα, όπου οι ναζί, στις 12 Αυγούστου του 1944, εξετέλεσαν 560 αμάχους, τονίζει ότι η απόφαση αυτή θα έπρεπε να βάλει σε σοβαρή σκέψη και περισυλλογή τους δικαστές του Αμβούργου, οι οποίοι συνεχίζουν να αρνούνται την δυνατότητα διεξαγωγής δίκης για την υπόθεση στην Γερμανία.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ
