Η γερμανική εφημερίδα Junge Welt φιλοξενεί συνέντευξη του ιστορικού Καρλ-Χάιντς Ροτ, ο οποίος από κοινού με τον -επίσης ιστορικό- Χάρντμουτ Ρίμπνερ έγραψαν το βιβλίο «To χρέος των αποζημιώσεων. Υποθήκες της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και την Ευρώπη», που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρει το ΑΜΝΑ ο Καρλ-Χάιντς Ροτ χαρακτηρίζει στην Junge Welt «κακόβουλη την ερμηνεία της Γερμανίας, σύμφωνα με την οποία το ζήτημα των επανορθώσεων θεωρείται νομικά και πολιτικά λήξαν» και προσθέτει: «Το επιχείρημα της Γερμανίας είναι ότι μετά την, επί δεκαετίες, ενσωμάτωση της χώρας στη Δύση, η διεθνής φήμη της έχει πλέον αποκατασταθεί. Από νομικής πλευράς, επικράτησε η άποψη ότι το ζήτημα των επανορθώσεων θα αποτελούσε αντικείμενο συζήτησης στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συνθήκης. Όμως, στη λεγόμενη Συνθήκη “2 συν 4”, η οποία ντε φάκτο είναι ειρηνευτική συνθήκη, το ζήτημα των επανορθώσεων εξαιρέθηκε. Πρόκειται ξεκάθαρα για κυνισμό. Βάσει του διεθνούς δικαίου οι αξιώσεις δεν παραγράφονται, αλλά, αντιθέτως εξακολουθούν να υφίστανται δίχως περιορισμούς».
Στην ερώτηση με ποιους τρόπους η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει επανορθώσεις με βάση το διεθνές δίκαιο, ο Καρλ-Χάιντς Ροτ απαντά: «Υπάρχουν διάφοροι μοχλοί πίεσης. Σε πολιτικό επίπεδο, η Ελλάδα θα μπορούσε να απειλήσει με βέτο στις αποφάσεις της ΕΕ. Νομικά, η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε βάρος της Γερμανίας, μιας και η τελευταία παραβιάζει διεθνές δίκαιο με την άρνησή της να καταβάλει επανορθώσεις. Μέχρι αυτή την ώρα, όμως, οι αρμόδιοι στην Ελλάδα είναι υπερβολικά διστακτικοί».
