Τα δύο θέματα είναι στενά συνδεδεμένα. Η Ευρώπη που υποστηρίζει ο Μακρόν και η οποία ή θα υλοποιηθεί μέσα από βαθιές μεταρρυθμίσεις ή δεν θα υλοποιηθεί και θα διαλυθεί, είναι εκείνη που επιθυμεί και η χώρα μας για να αντιμετωπίσει το σκληρό νεοφιλελεύθερο εναγκαλισμό των μνημονίων, που τόση φτώχεια και καταστροφή έφεραν στην πατρίδα μας.
Μόνο το στοιχείο της δια ΝΕΟσις να παραθέσουμε, σύμφωνα με το οποίο η ακραία φτώχεια στην Ελλάδα πλήττει το 13,6% των Ελλήνων (17,1% το 2013) από 2,2% το 2009, γίνεται αντιληπτή η μνημονιακή καταστροφή.
Μπορεί στη χώρα μας οι νεοφιλελεύθερες συνταγές της λιτότητας να πήραν ακραία μορφή, όμως παρούσες ήταν και στην υπόλοιπη Ευρώπη (σε πιο ήπια ασφαλώς εκδοχή) με αποτέλεσμα να πλήξουν βάναυσα το ευρωπαϊκό όνειρο, να το ραγίσουν και να κατασυκοφαντήσουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στα μάτια των λαών, ιδίως της Νότιας Ευρώπης.
Οι ίδιες ακριβώς συνταγές και πολιτικές απειλούν σήμερα και την ύπαρξη της Ευρώπης, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στη Γαλλία, με αποτέλεσμα η εκλογή Μακρόν να αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για την Ευρώπη. Ευκαιρία που αν δεν την αδράξουν οι πολιτικοί, τότε ο τυφώνας Λε Πεν θα πλήξει ανεπανόρθωτα το ευρωπαϊκό εγχείρημα και πείραμα. Κι΄ αυτό είναι θέμα χρόνου για όσους βλέπουν καθαρά και χωρίς παρωπίδες τα τεκταινόμενα στη «γηραιά ήπειρο».
Ο πρώτος που το έχει αντιληφθεί σε βάθος και έχει ενστερνιστεί την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων είναι ο ίδιος ο Μακρόν. Το διατυμπάνισε όσο πιο δυνατά και ξεκάθαρα γίνεται σε συνέντευξη στο BBC, όπου τόνισε χωρίς περιστροφές ότι:
-“Η Ε.Ε πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις διαφορετικά θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ενός Frexit”.
-“Είμαι φιλοευρωπαίος, υπερασπίστηκα συνεχώς κατά τη διάρκεια αυτών των εκλογών την ευρωπαϊκή ιδέα και τις ευρωπαϊκές πολιτικές, επειδή πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικές για τους Γάλλους και τη θέση της χώρας μας στην παγκοσμιοποίηση”.
-“Οφείλουμε να δούμε την κατάσταση, να ακούσουμε το λαό μας και να ακούσουμε το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά θυμωμένοι σήμερα, ανυπόμονοι και ότι η δυσλειτουργία της ΕΕ δεν είναι πλέον βιώσιμη”.
-“Θεωρώ ότι η εντολή μου την επόμενη μέρα θα είναι να αναμορφώσουμε σε βάθος την ΕΕ και παράλληλα το ευρωπαϊκό εγχείρημα”.
“Αν επέτρεπα στην Ε.Ε να συνεχίσει να λειτουργεί ως έχει θα ήταν πράξη προδοσίας”.
Πρόκειται για σαφείς θέσεις και μηνύματα που απευθύνονται πρωτίστως στη Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε, των οποίων το κουστούμι που έραψαν στην Ευρώπη, την καθιστούν αβίωτη για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και απειλούν την ίδια την ύπαρξή της.
Αν οι Γερμανοί αντιληφτούν τους κινδύνους και συναινέσουν στην αναγκαιότητα των ριζικών μεταρρυθμίσεων της Ε.Ε. (πράγμα δύσκολο από τη στιγμή που ο Σόιμπλε έχει ταχθεί κατά των μεταρρυθμίσεων που οραματίζεται ο Μακρόν), η Ευρώπη θα μπορέσει, έστω και δύσκολα να προχωρήσει σε σωτήριες αλλαγές. Διαφορετικά, ας ετοιμαζόμαστε για διαμάχες, αντιπαραθέσεις, σκληρή σύγκρουση και πολύ πιθανόν την αποτυχία, η οποία θα πλήξει όλους τους λαούς και θα οδηγήσει την Ευρώπη σε διάλυση, βαθιά και ιστορική παρακμή.
Οσον αφορά στη χώρα μας, οι θέσεις Μακρόν είναι ευεργετικές και υποστηρικτικές. Μπορεί ο ίδιος να μη χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι όταν θα συζητά με τη Μέρκελ για την Ελλάδα (ας μην έχουμε αυταπάτες αυτού του είδους), όμως οι θέσεις που υποστηρίζει για τις αλλαγές στην Ευρώπη, αντικειμενικά βοηθούν και την ελληνική προσπάθεια, να αποτινάξει τις βάρβαρες πολιτικές των μνημονίων, γιατί η φύση τέτοιων πολιτικών είναι ο πυρήνας της μεγάλης απειλής για το ευρωπαϊκό κοινό όραμα.
Ως εκ τούτου, ο Μακρόν θα μπορούσε να θεωρηθεί πως ενσαρκώνει, τις ελπίδες και της Ελλάδας για αλλαγές και απαλλαγή από τη μνημονιακή βαρβαρότητα.
Ας ελπίσουμε να μην αποδειχθεί ένας άλλος Σαρκοζί και Ολάντ, που υποχώρησαν άτακτα στη Μέρκελ.