Οι τελευταίες στιγμές της “πολιορκίας” του Μπατακλάν αποκαλύφθηκαν πλήρως σήμερα, αφού οι επιζώντες της τρομοκρατικής επίθεσης δήλωσαν ότι οι τζιχαντιστές… υποσχέθηκαν να σκοτώνουν έναν όμηρο κάθε πέντε λεπτά! Οι μακελάρηδες χρησιμοποίησαν άνδρες και γυναίκες ως “ανθρώπινες ασπίδες” στις πόρτες του θεάτρου, όταν οι αστυνομικοί ξεκίνησαν να καταφθάνουν, περίπου 20 λεπτά μετά τους πρώτους πυροβολισμούς.
Ο πρώτος αστυνομικός που έφτασε στο σημείο της σφαγής περιέγραψε το πως… μπούκαρε στις 10 το βράδυ (ώρα Γαλλίας) λέγοντας ότι “το σκηνικό μου θύμιζε κάτι από την κόλαση του Δάντη”, με δεκάδες πτώματα στοιβαγμένα στο πάτωμα.
Ο αστυνομικός πυροβόλησε έναν από τους τρομοκράτες που ενεργοποίησε την ζώνη με τα εκρηκτικά που φορούσε, ενώ τουλάχιστον δύο ακόμη δράστες ξεκίνησαν να τρέχουν προς τα πάνω.
Στη συνέχεια τόνισε πως στην αίθουσα επικρατούσε σιωπή, την οποία “έσπαγαν” μόνο τα κινητά τηλέφωνα των θυμάτων που δεν σταματούσαν να χτυπούν, πιθανότατα από φίλους και συγγενείς που ανησυχούσαν για τους δικούς τους ανθρώπους.
Ένας επιζών που ονομάζεται Σεμπάστιαν και ο οποίος βοήθησε την έγκυο γυναίκα που κρέμονταν από το παράθυρο του Μπατακλάν, δήλωσε πως οι τρομοκράτες τους διέταξαν να ξαπλώσουν με το κεφάλι στο έδαφος.
“Μας είπαν: Είμαστε εδώ για να σας κάνουμε να νιώσετε όσα περνούν οι αθώοι άνθρωποι στη Συρία. Θα σφαγιάσουμε τους αθώους. Θέλουμε να το πείτε σε όλους“.
Ο Σεμπάστιαν είπε πως οι τζιχαντιστές ήθελαν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης για να μεταδώσουν τα “τοξικά” τους μηνύματα για το Ισλάμ, ενώ ακόμη περιέγραψε πως τον ανάγκασαν να κάψει κάποια μετρητά, σε ένδειξη αντίθεσης προς τον δυτικό καπιταλισμό.
Δήλωσε ακόμη στην εφημερίδα La Provence: “Ήθελαν να μιλήσουν σε δημοσιογράφους. Ρώτησαν για κάποιο λόγο αν ήταν σημαντικά για εμένα τα χρήματα και έβγαλαν μια δέσμη με χαρτονομίσματα των 50 ευρώ, αναγκάζοντάς με να τα κάψω. Μιλούσαν γαλλικά μεταξύ τους. Ο ένας έμοιαζε με Αλγερινό, έχοντας μπλε μάτια. Στην συνέχεια ήθελαν να μιλήσουν με την αστυνομία. Μας έβαλαν στα παράθυρα κι αναγκάστηκα να φωνάξω στους αστυνομικούς να μείνουν μακριά. Είπαν ότι ήταν ζωσμένοι με εκρηκτικά και αν η αστυνομία πλησίαζε θα τα πυροδοτούσαν. Δεν έμοιαζαν οργανωμένοι και μιλούσαν με έναν διαπραγματευτή μέσω του κινητού ενός ομήρου. Στην συνέχεια οι τρομοκράρτες απείλησαν πως θα σκοτώνουν έναν όμηρο κάθε πέντε λεπτά, ρίχνοντας πτώματα από τα παράθυρα, μία απειλή που μάλλον ώθησε την αστυνομία να επέμβει άμεσα. Αυτά τα λεπτά έμοιαζαν με αιώνες. Βίωσα όλα τα συναισθήματα, μεταξύ των οποίων την ελπίδα και τελικά την αποδοχή του θανάτου, παρόλο που έκλεινα τα μάτια μου για να μη βλέπω το καλάσνικοφ που με σημάδευε. Οι αστυνομικοί κατάφεραν να κάνουν έφοδο χωρίς να τραυματίσουν τους ανθρώπους που χρησιμοποιούνταν ως ασπίδες. Χρησιμοποίησαν έναν πολιορκητικό κριό και έριξαν χειροβομβίδες με χημικά. Όταν είδα έναν δεύτερο τρομοκράτη να πέφτει στα πόδια μου είπα στον εαυτό μου πως είχε έρθει η ώρα να αποδράσω. Έτρεξα. Η χειροβομβίδα εξερράγη και με έριξε κάτω από τον πολιορκητικό κριό, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις έμπαιναν στο χώρο. Καταπατήθηκα, αλλά ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Είχα σωθεί“.
Οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στην επιχείρηση περιέγραψαν τον δίωρο εφιάλτη, που κατέληξε με μία ανταλλαγή πυρών με τους τρομοκράτες που κράτησε τρία ολόκληρα λεπτά. Ο πρώτος αστυνομικός έφτασε στις 10 το βράδυ της Παρασκευής και βρέθηκε… τετ α τετ με έναν από τους τρομοκράτες όταν εισέβαλε στο Μπατακλάν.
Δήλωσε στη Le Monde πως τον πυροβόλησε στο στήθος και αμέσως εξερράγη η ζώνη με τα εκρηκτικά που φορούσε, χωρίς να μπορεί να είναι σίγουρος αν την έρκηξη πυροδότησε η σφαίρα του. Εκατοντάδες πτώματα βρίσκονταν στο έδαφος και μεταξύ των νεκρών βρίσκονταν πολλοί που παρίσταναν τους νεκρούς για να γλιτώσουν, ή κάποιοι πολύ βαριά τραυματισμένοι.
Στις 10:15 το βράδυ ειδικά εκπαιδευμένοι και οπλισμένοι αστυνομικοί εισέβαλαν στο Μπατακλάν και οι υπόλοιποι τρομοκράτες εγκατέλειψαν το ισόγειο και άρχισαν να πυροβολούν από τον πρώτο όροφο όπου είχαν ήδη ανέβει.
Η αστυνομία εκκένωσε το κτίριο και έβγαλε όσους μπορούσαν αό την αίθουσα, ενώ ένας αστυνομικός, ονόματι Jean, δήλωσε πως πολλοί έβγαιναν από τα πιο… περίεργα μέρη όπου κρύβονταν. “Έβγαιναν σαν ζόμπι. Βρίσκονταν σε τραγική κατάσταση και περπαρούσαν με το ζόρι”, τόνισε χαρακτηριστικά.
Οι αστυνομικοί τότε ανέβηκαν στον πρώτο όροφο και στις 11:15 το βράδυ οι τρομοκράτες άρχισαν να τους φωνάζουν, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Jean στο γαλλικό TFI. Είπε συγκεκριμένα: “Φώναζαν πως αν ανοίγαμε την πόρτα θα ανατίναζαν το κτίριο. Δεν ήθελαν να ελευθερώσουν τους ομήρους και ούρλιαζαν λέγοντας πως έπρεπε να φύγουμε αλλιώς θα πυροβολούσαν και θα αποκεφάλιζαν τους ομήρους“.
Στη συνέχεια οι τρομοκράτες συμφώνησαν να δώσουν τον αριθμό ενός τηλεφώνου που είχαν πάρει από έναν όμηρο και έκαναν μία σειρά από τηλεφωνήματα στην αστυνομία, ωστόσο αρνούνταν να παραδοθούν. Είκοσι λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, οι αστυνομικοί εισέβαλαν στο δωμάτιο και οι τρομοκράτες άνοιξαν πυρ ενώ στην συνέχεια στριμώχτηκαν σε μια γωνία κι όταν οι αστυνομικοί πέταξαν χειροβομβίδες, ένας πυροδότησε την ζώνη που φορούσε κι ένας δεύτερος έπεσε νεκρός από αστυνομικά πυρά.
Σαν θαύμα μοιάζει το ότι κανένας αστυνομικός ή όμηρος δεν σκοτώθηκε κατά την διάρκεια των τριών λεπτών που τρομοκράτες και αστυνομικοί αντάλλαζαν πυρά…
Πηγή: dailymail.co.uk