Τρία χρόνια είχαν να συναντήσουν τετ – α – τετ τον Σι Τζινπίνγκ οι ηγέτες των χωρών, μετά την τριετή απομόνωση εξαιτίας του Covid-19 και προσπαθούν να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο με τον Κινέζο ηγέτη. Με αφορμή την σύνοδο κορυφής της G20, ο Σι έχει συγκεντρώσει όλα τα φώτα πάνω του και από την πλευρά του, θέλει να το εκμεταλλευτεί όσο μπορεί…
Ο Σι Τζινπίνγκ ξεκίνησε τον μαραθώνιο συναντήσεών του με ξένους ηγέτες στο Μπαλί, έπειτα από την πρώτη δια ζώσης συνομιλία του με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, η οποία επέτρεψε να «χαλαρώσουν» οι μεταξύ τους σχέσεις.
Η «επιχείρηση γοητείας» του Σι
Τα χαμόγελα και η θερμή χειραψία με τον Τζο Μπάιντεν, ήταν σαν αναγγελία της συζήτησης που θα ακολουθούσε. Μια συζήτηση που προσπάθησε να μειώσει την ένταση με τον Σι Τζινπίνγκ θέλησε να εμφανίζεται ως υπεύθυνος ηγέτης, έτοιμος να αντιμετωπίσει τα παγκόσμια ζητήματα.
«Είναι βέβαιο ότι προσπαθεί να κερδίσει τον χαμένο χρόνο στην διεθνή σκηνή» με αυτήν την «επιχείρηση γοητείας», λέει ο Danny Russel, αντιπρόεδρος του Asia Society Policy Institute της Νέας Υόρκης.
«Η συνάντηση κορυφής Μπάιντεν – Σι δημιούργησε την ελπίδα ότι οι δύο δυνάμεις είναι πλέον διατεθειμένες να διαχειρισθούν σε διαφορετικό πλαίσιο τις παγκόσμιες ευθύνες τους και τις διμερείς διαφορές τους», λέει αυτός ο πρώην ανώτατος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Στο διπλωματικό πρόγραμμα του Σι Τζινπίνγκ αυτή την εβδομάδα, βρίσκονται συναντήσεις με τους πρόεδρους της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και της Ινδονησίας, Τζόκο Γουιντόντο ή τους πρωθυπουργούς της Αυστραλίας, Αντονι Αλμπανέζι και της Ιαπωνίας, Φούμιο Κισίντα.
Όσο για την απουσία του Βλαντίμιρ Πούτιν – ο οποίος είναι απομονωμένος στην διεθνή σκηνή, μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία – αυτή δίνει στον Σι Τζινπίνγκ ακόμα περισσότερη δύναμη, τοποθετώντας τον ως βασικό ανίβαρο στην αμερικανική ισχύ.
Αξιοσέβαστος διεθνής ηγέτης και… υποστηρικτής του Πούτιν
Ο κινέζος πρόεδρος και ο Τζο Μπάιντεν έφθασαν στο Μπαλί ενισχυμένοι από τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στις χώρες τους.
Ο Σι Τζινπίνγκ επανεξελέγη τον περασμένο μήνα στην ηγεσία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος και για τον Τζο Μπάιντεν η έκβαση των ενδιάμεσων εκλογών ήταν θετικότερη από το αναμενόμενο για το Δημοκρατικό Κόμμα και την κυβέρνησή του.
Συνοδευόμενος από τους κορυφαίους της κινεζικής διπλωματίας και του καθεστώτος του Πεκίνου, ο Σι δεν έκανε συμβιβασμούς ως προς τα βασικά συμφέροντα της χώρας του.
Υπενθύμισε στον Τζο Μπάιντεν ότι το μέλλον της Ταϊβάν είναι «η πρώτη κόκκινη γραμμή που δεν πρέπει να ξεπεραστεί στις αμερικανοσινικές σχέσεις».
Ο Σι δεν μετέβαλε ούτε την θέση του για την Ουκρανία και δεν καταδίκασε δημόσια την Ρωσία για την εισβολή της και τον καταστροφικό πόλεμο.
Ωστόσο, η Κίνα είναι ανακουφισμένη από την απουσία του Βλαντίμιρ Πούτιν από την G20, αφού απαλλάχθηκε από την υποχρέωση των δύσκολων ελιγμών ανάμεσα στην υποστήριξη – όσο χλιαρή και αν θα ήταν αυτή – προς το Κρεμλίνο και την ομόφωνη καταδίκη της Μόσχας από την Δύση, σύμφωνα με τους αναλυτές.
«Ο Σι βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. Θέλει να εμφανισθεί ως αξιοσέβαστος διεθνής ηγέτης, συνεχίζοντας παράλληλα να υποστηρίζει τον Πούτιν», δήλωσε ο Michael McFaul, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Stanford και πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ρωσία.
Όλα τα φώτα στον Σι Τζινπίνγκ
Η διεθνής απομόνωση του Πούτιν έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα που προβάλλει αυτές τις ημέρες ο κινέζος ηγέτης.
Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι Μπάιντεν και Σι συμφώνησαν για το γεγονός ότι «ένας πυρηνικός πόλεμος δεν πρέπει να διεξαχθεί ποτέ και δεν μπορεί να κερδηθεί», σε μία σαφή επίκριση προς την Ρωσία, ακόμη και αν το θέμα δεν περιελήφθη στην επίσημη κινεζική ανακοίνωση.
«Η απουσία του κ. Πούτιν επικεντρώνει περισσότερο την προσοχή στον κ. Σι και του δίνει περισσότερες ευκαιρίες να αναδείξει τις απόψεις του», εξηγεί στο AFP ο Chong Ja-Ian, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης.
«Το να μην είναι υποχρεωμένος να συναντήσει το Πούτιν, με τον οποίο ο κ. Σι δίνει την εντύπωση ότι διατηρεί στενές σχέσεις, του επέτρεψε επίσης να μην αναγκασθεί να υπερασπισθεί ή να επικρίνει τις ρωσικές ενέργειες».