Πριν μία δεκαετία οι ΗΠΑ και η Βρετανία εισέβαλαν στο Ιράκ παρακάμπτοντας τη διπλωματία, αλλά και τις προσπάθειες των επιθεωρητών του ΟΗΕ να εξακριβώσουν εάν ο Σαντάμ Χουσεϊν είχε στην κατοχή του ή όχι όπλα μαζικής καταστροφής. Η εισβολή κατέληξε σε μία πανωλεθρία, που ΗΠΑ και Βρετανία μετανιώνουν ακόμη πικρά.
Τα χρόνια που ακολούθησαν, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ακολούθησαν πολύ διαφορετική πορεία στον χειρισμό του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης. Αντί να σπεύσουν να αναλάβουν στρατιωτική δράση εναντίον του Ιράν κατηγορώντας το για κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δείχνουν πεισματικά υπομονετικοί. Τα τελευταία επτά χρόνια καλούσαν το Ιράν να μειώσει το πυρηνικό του πρόγραμμα, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιείται γα την κατασκευή μίας βόμβας.
Πολλοί αναρωτιούνταν εδώ και καιρό εάν αυτές οι δαιδαλώδεις διαπραγματεύσεις – και η συνεπακόλουθη πολιτική κυρώσεων – θα κατέληγαν ποτέ σε ειρήνη. Ουδείς γνωρίζει εάν το Ιράν θα κατέληγε ποτέ με μία πυρηνική βόμβα ή θα βομβαρδιζόταν από τις ΗΠΑ. Ακόμη δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποιο θα είναι το τέλος. Μετά από το πολυετές αδιέξοδο όμως, η συμφωνία στην οποία κατέληξε η Τεχεράνη με τις διεθνείς δυνάμεις στη Γενεύη αυτό το Σαββατοκύριακο είναι μία ιστορική στιγμή. Δίνει την πρώτη ελπίδα ότι αυτή η τεράστια πρόκληση για την παγκόσμια ασφάλεια μπορεί να λυθεί μέσω της διπλωματίας και όχι με πόλεμο.
Η συμφωνία της Γενεύης δεν αντιμετωπίζει πλήρως το αδιέξοδο. Είναι μία μεταβατική συμφωνία της οποίας το βασικό αποτέλεσμα είναι να σταματήσουν οι πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν για έξι μήνες. Αυτό είναι σημαντικό. Μέχρι σήμερα, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αναπτυσσόταν με αξιοσημείωτη ταχύτητα προς τη διενέργεια πυρηνικής δοκιμής. Για να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις έπρεπε πρώτα να σταματήσει το Ιράν το χρονόμετρο στο πρόγραμμα.
Ιράν και Δύση έχουν τώρα τον χρόνο να διαπραγματευτούν έναν οριστικό διακανονισμό τον επόμενο χρόνο, ώστε το Ιράν να μπορεί να διαλύσει τις πυρηνικές του υποδομές σε αντάλλαγμα για πλήρη άρση των κυρώσεων. Εν τω μεταξύ, οι περιορισμοί που επιβάλει η συμφωνία της Γενεύης στο Ιράν είναι σκληροί. Στο τελευταίο στάδιο της διαπραγμάτευσης, το Ιράν απαίτησε να έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει τις εργασίες σε έναν αντιδραστήρα πλουτωνίου που θα μπορούσε να είναι ο δρόμος για τη βόμβα. Το αίτημα απερρίφθη.
Η επίτευξη της οριστικής συμφωνίας θα είναι δύσκολη. Ακόμη και το Κογκρέσο των ΗΠΑ μπορεί να κάνει το λάθος και να τορπιλίσει τη συμφωνία επιβάλλοντας κυρώσεις. Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ, οι οποίες εξαπατήθηκαν από τη Βόρειο Κορέα στο θέμα των πυρηνικών όπλων, πρέπει να παραμείνουν σε επιφυλακή με το Ιράν.
Η αντιπαράθεση για την αμερικανική στρατιωτική δράση στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έχει κυριαρχήσει την τελευταία δεκαετία. Η διπλωματία είχε ελάχιστες επιτυχίες αυτό το διάστημα. Ο κόσμος πρέπει τώρα να της δώσει μία ευκαιρία.
Διαβάστε επίσης:
Πηγή Euro2day