Αυτό, γιατί στις εκλογές που θα γίνουν στις 15 Μαρτίου στην Ολλανδία το κόμμα του Ντάισελμπλουμ είναι με την πλάτη στον τοίχο. Το Εργατικό Κόμμα, στο οποίο ανήκει, απειλείται με το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του. Στις εκλογές του 2012 συγκέντρωσε το 25% των ψήφων και κατέλαβε τις 38 από τις 150 έδρες στην Άνω Βουλή. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις σήμερα θα καταλάμβανε 13 έδρες, δηλαδή ένα ποσοστό γύρω στο 8%.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ως υπουργός Οικονομικών χαίρει εκτιμήσεως στη χώρα του. Οι Ολλανδοί τον εκτιμούν διότι είναι οικονόμος και νηφάλιος. Μετά το τελευταίο Eurogroup ο Σόιμπλε τον αποθέωσε λέγοντας ότι έκανε καλή δουλειά για την βρεθεί λύση στο θέμα της Ελλάδας. Όμως αν ηττηθεί στην Ολλανδία θα χάσει την δουλειά του και στις Βρυξέλλες.
Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συνθήκες προβλέπεται ρητώς πως ο πρόεδρος του Eurogroup εκλέγεται για 2,5 χρόνια. Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έχει πάντως δηλώσει πως θα ήθελε να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα τόσο ως υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας όσο και ως πρόεδρος του Eurogroup.
Ωστόσο εάν χάσει τη θέση του στο ολλανδικό υπ. Οικονομικών μετά τις επερχόμενες εκλογές στην Ολλανδία, θα είναι δύσκολο να συνεχίσει να διατελεί και πρόεδρος του Eurogroup. Μέχρι να ορκιστεί βέβαια η νέα ολλανδική κυβέρνηση, θα μπορούσε χωρίς πρόβλημα να ασκεί τα καθήκοντά του ως πρόεδρος του Eurogroup και να προΐσταται της επόμενης συνάντησης στις αρχές Απριλίου στη Μάλτα.
Την ευρωπαϊκή θητεία του ωστόσο μέχρι το 2018 θα μπορούσε να την ολοκληρώσει μόνο εάν συμφωνήσουν και οι υπόλοιποι υπουργοί Οικονομικών. Αλλά ακόμα όμως και εάν συμφωνούσαν, πώς θα ήταν στην Ολλανδία εάν ένας πρώην υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να δώσει οδηγίες σε έναν διάδοχο του; Πόσο μάλλον εάν αυτός είναι από το χώρο των ακροδεξιών του Γκερτ Βίλντερς. Ένα πράγμα είναι πάντως βέβαιο: η Ευρωζώνη δεν χρειάζεται και νέες εντάσεις.
πηγη: DW