Για τις απώλειες των δικών του ανθρώπων, μετά τις οποίες έπρεπε να ανέβει στη σκηνή να παίξει μίλησε ο Γιάννης Μποσταντζόγλου.
Στη συνέντευξή του στο περιοδικό Λοιπόν, ο Γιάννης Μποσταντζόγλου θυμήθηκε πως έμαθε για το θάνατο της μητέρας του.
Είχατε ποτέ κάποια απώλεια και ταυτόχρονα να πρέπει να ανεβείτε στο σανίδι;
Ναι με τη μαμά και τον αδερφό μου και τον μπαμπά. Της μαμάς ήταν πιο άμεσο, ήμουν στο χωριό στη Λάρισα και παίζαμε και με ειδοποίησε η κυρία που τη φρόντιζε 7 η ώρα το πρωί ότι πέθανε. Το βράδυ είχα παράσταση και μετά την κηδεία πήγα και έπαιξα.
Ο πόνος από τις απώλειες ξεπερνιέται με το πέρασμα του χρόνου;
Είμαι ο μόνος εναπομείνας της οικογένειας. Είναι μεγάλες απώλειες, αλλά η καθημερινότητα σε προσγειώνει, τρέχεις και δεν είναι το μυαλό σου συνέχεια εκεί.
Ποτέ δεν επουλώνεται, νιώθεις την απουσία. Πολλές φορές κάθομαι μόνος μου όσο μεγαλώνω κιόλας και σκέφτομαι τη μαμά, τον μπαμπά και τον αδερφό μου, αλλά με αγάπη. Με νοσταλγική διάθεση.
Τώρα το να μείνεις μόνο και μόνο στην απώλεια, είναι και άρρωστο αυτό. Μην πέσουμε όλοι σε καταθλίψεις…