“Γνωρίζουμε την περιοχή που είχε συλληφθεί ο πατέρας μου και υπολογίζουμε ότι κάπου εκεί μπορεί να έγινε η ομαδική εκτέλεση, οπότε αν υπάρξει κάποια μαρτυρία, θα κάνουν έρευνα” δήλωσε η Κωνσταντίνα.
Η Κωνσταντίνα μίλησε στο περιοδικό Λοιπόν και τον Ανδρέα Θεοδώρου για τις μνήμες που ξύπνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία και την ελπίδα που διατηρεί να βρεθεί η σορός του πατέρας της από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Όταν έγινε ο πόλεμος στην Ουκρανία, σας ξύπνησαν επώδυνες μνήμες;
Εννοείται ξύπνησαν μνήμες, οι οποίες ξυπνούν και στο άσχετο. Παρακολουθούσαμε όλοι τον πόλεμο αυτό και τον παρακολουθούμε. Είναι κάτι που και να σας περιγράψω, δεν μπορείτε να το νιώσετε. Είναι ένα βίωμα που ακολουθεί εμάς που έχουμε ζήσει τον πόλεμο σε όλη μας τη ζωή. Μπορώ να μπω στη θέση των ανθρώπων εκεί στην Ουκρανία και στο Σουδάν.
Όλο αυτό σας έκανε πιο δυνατή στη ζωή σας;
Σίγουρα είχε επίδραση στη ζωή μου, αλλά δεν ξέρω με ποια μορφή λειτούργησε. Μερικές φορές νιώθω ηττοπάθεια για το θέμα των αγνοουμένων. Γιατί δεν είναι στο χέρι μας να τους βρούμε. Θα έλεγα πάντως ότι στη δική μου ζωή, το αποτύπωμα που άφησε ο πόλεμος στην Κύπρο, είναι ότι μπορώ να αντιμετωπίζω τα πάντα, την οποιαδήποτε δυσκολία. Με έκανε πιο ανθεκτική.
Υπάρχουν ελπίδες να βρεθεί η σορός του μπαμπά σας;
Πάντα υπάρχει ελπίδα. Αν επισκεφθείτε την Κύπρο και πάτε σε ένα οποιοδήποτε νεκροταφείο, θα δείτε ότι υπάρχουν μνήματα που έχουν πάνω σημαίες. Το έκαναν αυτό για να τιμήσουν τους ανθρώπους που βρέθηκαν μετά από χρόνια σε ομαδικούς τάφους.
Έχουμε δώσει και εμείς εδώ και χρόνια DNA και περιμένουμε. Θα είναι λύτρωση να βρεθεί ο μπαμπάς μου, αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρξουν μαρτυρίες. Γνωρίζουμε την περιοχή που είχε συλληφθεί ο πατέρας μου και υπολογίζουμε ότι κάπου εκεί μπορεί να έγινε η ομαδική εκτέλεση, οπότε αν υπάρξει κάποια μαρτυρία, θα κάνουν έρευνα.