Ο Στέλιος Καλαθάς μίλησε στο Λοιπόν και στην Μαρία Σοφιανού για το αυτοκινητιστικό που είχε και που λίγο έλειψε να του κοστίσει τη ζωή.
Θα μοιραστείς μαζί μας ένα θαύμα που έχει συμβεί στη δική σου ζωή;
Θαύμα είναι εκείνο το βράδυ που γλίτωσα από την επιστροφή μου από την Επίδαυρο, που χάλασε το αυτοκίνητό μου και έχασα τελείως τον έλεγχό του. Έβλεπα τις νταλίκες και τα φορτηγά να έρχονται κατά πάνω μου. Εκείνα τα δευτερόλεπτα, ούτε ξέρω πόσο κράτησαν. Είχε παγώσει ο χρόνος. Τελικά γλίτωσα, χωρίς να πάθω τίποτα απολύτως. Είναι θαύμα που γλίτωσα από τέτοιο αυτοκινητιστικό.
Θυμάσαι κάτι συγκεκριμένο από εκείνα τα δευτερόλεπτα;
Θυμάμαι σαν κάτι να άνοιξε, κάτι σαν να έγινε σύμπαν, αλλά δεν μπορώ να στο περιγράψω ακριβώς. Νιώθεις σαν να έχεις μια σύνδεση με τον δημιουργό του σύμπαντος εκείνα τα δευτερόλεπτα. Είναι κάτι αλλιώτικο, κάτι που δεν γνωρίζει κανείς, κάπως έτσι ένιωσα.
Το ατύχημα το θυμάσαι με λεπτομέρειες;
Βέβαια, ήταν βράδυ και όπως επέστρεφα από την Επίδαυρο, σε έναν δύσκολο με πολλές στροφές δρόμο, ξαφνικά έχασα τελείως τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Δεν λειτουργούσε τίποτα, ούτε οι ταχύτητες, ούτε τα φρένα, ούτε καν το χειρόφρενο. Δεν μπορούσα με κανέναν τρόπο να σταματήσω το αμάξι, αλλά ούτε να κατέβω, καθώς ήταν εν κινήσει και από πίσω μου είχα κι άλλα αυτοκίνητα. Τελικά με τα πολλά το έστριψα πάνω σε ένα δέντρο για να βγω από τον δρόμο και να γλιτώσω από τα φορτηγά και κάπου εκεί το αυτοκίνητο σταμάτησε, ευτυχώς.