Τη νέα πραγματικότητα που έχει φέρει το νομοσχέδιο για την ψηφιακή κάρτα εργασίας, αλλά και τις προκλήσεις που δημιουργεί για επιχειρηματίες και εργαζομένους, σχολιάζει ο Γιάννης Μαρλαφέκας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της βιομηχανίας αναψυκτικών Λουξ.
Όπως τόνισε μιλώντας σε εκπροσώπους του Τύπου «Η εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας στη βιομηχανία που λειτουργεί σε κυλιόμενες βάρδιες 24ωρης βάσης αναμένεται να δημιουργήσει μια σειρά από πρακτικά ζητήματα που καθιστούν το μέτρο δύσκολα εφαρμόσιμο στον απόλυτο βαθμό.
Παρότι ορθά έχει θεσπιστεί για να συμβάλλει στην πάταξη της αδήλωτης εργασίας, απαιτούνται βελτιστοποιήσεις για να αποφευχθούν κλυδωνισμοί στην καθημερινή παραγωγική διαδικασία».
Αντικειμενικές δυσκολίες
Τόνισε ότι, η ψηφιακή κάρτα εργασίας έχει αντικειμενικές δυσκολίες στην εφαρμογή της στις βιομηχανίες με κυλιόμενες βάρδιες 24ώρης βάσης, λόγω των αποκλίσεων στην ώρα προσέλευσης των εργαζομένων, κατά την φάση εναλλαγής τους, καθώς όπως εξήγησε, έχουν ήδη παρατηρηθεί καθυστερήσεις στο πλαίσιο της πιλοτικής εφαρμογής του μέτρου εδώ και αρκετούς μήνες.
«Οι άνθρωποι δεν είναι ρομπότ, δεν είναι ψηφιακοί εργαζόμενοι, πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν καθυστερήσεις…», σημείωσε χαρακτηριστικά, συμμεριζόμενος την ειλικρινή αγωνία και το άγχος των δυο πλευρών σχετικά με το πώς θα εφαρμοστεί το μέτρο, χωρίς να δημιουργείται πίεση και άγχος σε εργοδότες και εργαζομένους.
Εναλλακτικά σενάρια
«Ως πρόταση – λύση για το παραπάνω θα μπορούσε να λειτουργήσει η πρόβλεψη για ένα σύντομο χρονικό περιθώριο, της τάξεως των 15 λεπτών τουλάχιστον κατά την εναλλαγή των βαρδιών, ώστε να αποφευχθεί η καθημερινή πίεση για σωστή τεχνικά εκτέλεση της διαδικασίας», αναφέρει ο κ. Μαρλαφέκας. «Φοβάμαι ότι θα περάσουμε από το ευ επιχειρείν, που πρέπει να είναι ο στόχος ενός εργοδότη, στο δυς επιτηρείν του εργαζόμενου» και μάλιστα εις βάρος του τελικά» σχολίασε.
O Γιάννης Μαρλαφέκας
Ο ίδιος αναγνωρίζει πως η υπουργική απόφαση για τη δυνατότητα εργασίας του εργαζομένου και πέραν του 8ωρου είναι σωστή, αφού θα λειτουργήσει υπέρ των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, όμως δημιουργείται ένας πρόδηλο πρακτικό ζήτημα αφού υπάρχει ευρωπαϊκή οδηγία που την αναιρεί και ενδεχομένως να οδηγήσει εκ νέου στη μαύρη εργασία. Η εν λόγω οδηγία προβλέπει ότι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να εργαστεί κατά μέσο όρο πάνω από 48 ώρες σε ένα διάστημα 4 μηνών, συμπεριλαμβανομένων υπερεργασιών και υπερωριών.
Εργασιακός χρόνος
Την ίδια στιγμή στη βιομηχανία υπάρχει πλαφόν για έξτρα χρόνο απασχόλησης μέχρι 150 ώρες τον χρόνο το ανώτερο, κάτι που σύμφωνα με τον κ. Μαρλαφέκα είναι πρακτικά παράλογο, την στιγμή που το πνεύμα του πρόσφατα ψηφισμένου νόμου είναι να μπορεί ο εργαζόμενος να εργάζεται για 12-13 ώρες ημερησίως, αν φυσικά το επιθυμεί.
«Έχουμε έναν νομοθέτημα που κινείται στην θεωρία του σε σωστή βάση, αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορεί να δουλέψει στην πράξη λόγω του κόφτη που μπαίνει… Ανατρέπεται πλήρως η ουσία της παρέμβασης. Είναι δώρον άδωρο…», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Αδήλωτη εργασία
Όσον αφορά στο ζήτημα της αδήλωτης εργασίας, ο επικεφαλής της Λουξ, σημείωσε πως δυστυχώς νομοθετούνται συνεχώς διατάξεις που είναι δύσκολο να εφαρμοστούν και τονίζει πως η πάταξή της είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης.
Προτείνει βαρύτατες ποινές στις περιπτώσεις που εντοπίζονται αδήλωτοι εργαζόμενοι. «Να τελειώσουμε μια και καλή με αυτό το πρόβλημα για να μην καίγονται τα χλωρά με τα ξερά συνεχώς , όπως λέγει και ο θυμόσοφος λαός. Κανένας σοβαρός επιχειρηματίας στη χώρα δεν την επιδιώκει, ειδικά στη βιομηχανία», επισημαίνει με νόημα.