Δεν είναι η πρώτη φορά που αναρωτιέμαι από αυτήν εδώ τη στήλη “τι τελοσπάντων συμβαίνει με το Γ. Παπανδρέου”;

Είναι τέσσερεις μήνες πια που τα αλλεπάλληλα λάθη του διαδέχονται το ένα το άλλο, και ο ίδιος φτάνει στα όρια του ευτελισμού.
Από το καλοκαίρι φάνηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν υπέβαλε τηλεφωνικώς την παραίτηση του στον Α.Σαμαρά (!) και την ανακάλεσε μετά από δύο ώρες διαψεύδοντας την. Από τότε η κυβέρνηση απορυθμίστηκε, δεν λειτουργούσε και ο κάθε υπουργός έκανε ότι ήθελε.

Μετά ήρθε η περιβόητη απόφασή του για το δημοψήφισμα. Οδήγησε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας, κλυδώνισε το ευρώ και ανάγκασε τον ίδιο να συρθεί ενώπιον των Μέρκελ και Σαρκοζί για να…δώσει εξηγήσεις σε μια ταπεινωτική για την Ελλάδα βραδιά.

Και τότε χρησιμοποίησε μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο ένα επιχείρημα που διαψεύστηκε επισήμως. Είπε ότι είχε ενημερώσει για το δημοψήφισμα τη γερμανίδα καγκελάριο. Και λίγο αργότερα εκείνη τον διέψευδε με δημόσια δήλωση της!

Λίγες μέρες μετά αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία, αλλά έθεσε ως όρο πριν την παραίτηση του να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης! Σε ένα άνευ προηγουμένου παιγνίδι με τους θεσμούς εξανάγκασε τους βουλευτές του σε αυτή την χωρίς αντίκρισμα ψήφο και μετά παραιτήθηκε.

Ακολούθησε η παρωδία…Πετσάλνικου. Τον ανήγγειλε ως πρωθυπουργό με διάγγελμα, για να επιλέξει τελικώς κατόπιν πίεσης των βουλευτών του το Λ. Παπαδήμο.

Και τώρα ήρθε η ώρα του ΠΑΣΟΚ. Ανακοινώνει ότι δεν θα ξαναδιεκδικίσει την προεδρεία του κόμματος αλλά θα οδηγήσει αυτός το κόμμα στις εκλογές και την επερχόμενη ήττα. Και θα παραιτηθεί αμέσως μετά.

Τακτική καταστροφική, ανεξήγητη και χωρίς επιχειρήματα.

Όταν τα μέλη του πολιτικού συμβουλίου τον “στριμώχνουν” αρχίζει το γνωστό για τους πολιτικούς τροπάριο -το έκανε και ο Καραμανλής- περί διαπλοκής. Μόνο που το θυμάται όχι όταν μπορεί να την πλήξει αλλά όταν τον βολεύει.

Και δίνει μέσα σε λίγες ώρες τρεις διαφορετικές εκδοχές για την κόντρα του με το ΔΟΛ εκθέτοντας και τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας .Όταν καταλαβαίνει τι λέει, ζητά από τον εκπρόσωπο του κ. Μπεγλίτη να ανακαλέσει και να ανασκευάσει, και τελικώς διαψεύδεται και από την ίδια την τράπεζα.

Όμως σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο ποιός δικαιούται να παίζει με το τραπεζικό σύστημα;
Ποιός δικαιούται να παίζει με το ΠΑΣΟΚ;  Ποιός δικαιούται να παίζει με τους θεσμούς;

Ο Γ. Παπανδρέου έχει προσφέρει στον τόπο. Αν μη τι άλλο προσπάθησε τα τελευταία δύο χρόνια και παρά τα όποια σοβαρότατα λάθη του αδικεί τον εαυτό του με τη στάση του.
Είναι φανερό ότι έχει απολέσει τον έλεγχο των λόγων και των αποφάσεων του.
Φάσκει και αντιφάσκει. Πάντα φταίνε οι άλλοι και όχι αυτός.
Και σύρεται στη μία ήττα μετά την άλλη.
Οφείλει στον όνομα της προσφοράς τόσο της δικής του όσο και της οικογένειας του να βάλει στην άκρη τους εγωισμούς τις εμμονές και τα προσωπικά συμφέροντα , να αποσυρθεί το ταχύτερο δυνατό.
Όχι ανεπιστρεπτί αλλά …αυθωρί και παρά χρήμα!