Αν υπάρχει μία προϋπόθεση για να εμπιστευθούμε ξανά πολιτικούς που μας κυβέρνησαν στο παρελθόν και συμμετείχαν στην οικονομική καταστροφή που βιώνουμε, είναι να μας μιλήσουν με ειλικρίνεια και αναγνωρίσουν με τόλμη και σαφήνεια τα σφάλματα που διέπραξαν. Τόσο οι ίδιοι όσο και τα κόμματα τους.

Το μεγαλύτερο βάρος για αυτό πρέπει να σηκώσει η ΝΔ. Τα αναθεωρημένα στοιχεία του ελλείμματος της ελληνικής οικονομίας δείχνουν ότι το 2007 η χώρα είχε “τρύπα” 14,5 δις ευρώ. Το 2008 το ανέβασε στα 23,1 δις και το 2009 το έφτασε στα 36,1 δις ευρώ.

Ήταν τότε που ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής μας είπε ότι θέλει να πάει στο σπίτι με τα παιδιά του αφού είχε φτάσει τον τόπο στη χρεοκοπία.

Ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ Α. Σαμαράς προσπαθεί…διακριτικά εδώ και λίγες ημέρες να πάρει αποστάσεις από τον προκάτοχο του. Μόνο που αντί να μιλά ανοιχτά ,περιορίζεται να χτυπά “το σαμάρι”. Μέσω δηλώσεων στενών συνεργατών του “αδειάζει” τον Γ. Αλογοσκούφη για την απογραφή.

Αποφεύγει όμως να μιλήσει για αυτόν που έδωσε την εντολή. Γι αυτόν που κυβέρνησε επί έξι χρόνια παντοδύναμος. Γι’ αυτόν που πήρε και την απόφαση της απογραφής αλλά και όλες τις άλλες. Γι αυτόν που διόρισε και τον Αλογοσκούφη και όλους τους άλλους υπουργούς. Τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή. Γιατί;

Τι φοβάται ο Α. Σαμαράς; Τι τον κάνει να μη μπορεί με παρρησία να πει το αυτονόητο;

Να αποδώσει τις ευθύνες σε όποιον τις έχει και να του καταλογίσει τα λάθη που διέπραξε;

Και πως να τον εμπιστευθούμε ξανά -γιατί και εκείνος ήταν υπουργός το κρίσιμο διάστημα- αν ακόμα και τώρα θέτει τις κομματικές ισορροπίες υπεράνω της αλήθειας;

Σε λίγες ημέρες θα παρουσιάσει στο Ζάππειο τις προτάσεις του για την οικονομία. Θα περιοριστεί και πάλι μόνο στη σκληρή κριτική κατά του Γ. Παπανδρέου; Θα συνεχίσει δηλαδή την συμπεριφορά των προκατόχων του με τη μετάθεση ευθυνών στον αντίπαλο ή θα τολμήσει να μιλήσει για ΟΛΟΥΣ;

Δηλαδή θα αποδείξει αυτό που λέει συνεχώς, ότι δηλαδή δε χρωστά τίποτα σε κανέναν;