Ορισμένοι από αυτούς που ψήφισαν ή καταψήφισαν χθες τον Προϋπολογισμό στην Βουλή – κυρίως από πείρα – γνωρίζουν ότι και αυτός το Προϋπολογισμός, όπως και ο εκτελούμενος, έχει πολλές πιθανότητες να αναπροσαρμοσθεί, τόσο ως προς τις δαπάνες όσο και ως προς τα έσοδα, μέσα στο 2024.
Και όταν μιλάμε για αναπροσαρμογή δεν εννοούμε προς το καλύτερο…
Οι λόγοι είναι πολλοί και ορισμένοι έχουν επισημανθεί σε προηγούμενα σημειώματα στα Οικονο-κλαστικά.
Στο σημείωμα αυτό θα θέλαμε να κάνουμε μία «πρόταση» για την βελτίωση των εσόδων με ένα νέο φόρο.
Ένα φόρο όμως που δεν θα θίγει στο παραμικρό τους φορολογούμενους (στην Ελλάδα).
Η ιδέα που έχει ήδη εφαρμοσθεί αλλού, έρχεται από την Γερμανία και προέκυψε σαν μία ορθολογιστική δράση στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης.
Εκεί βλέπετε, το ομοσπονδιακό κράτος εκτιμά ότι και από την κρίση μπορεί κανείς να κερδίσει και το έκανε. Ιδού πως.
Η Γερμανία με τον πόλεμο στην Ουκρανία αμέσως στάθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας εφαρμόζοντας στο ακέραιο τα μέτρα για την απομάκρυνση της γερμανικής κατανάλωσης από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Έτσι μέσα στα δύο χρόνια του πολέμου έχει αντικαταστήσει το ρωσικό φυσικό αέριο με αμερικανικό και άλλο από τις αραβικές χώρες.
Η βασική διαφοροποίηση είναι ότι τώρα ένα πολύ μεγάλο μέρος του φυσικού αερίου που εισάγει έρχεται με τα πλοία LNG και αφού υγροποιείται στην πηγή του, επανα-αεριοποιείται στην Γερμανία.
Βέβαια αυτό κοστίζει πλέον πέντε φορές πιο ακριβά από ότι στις ΗΠΑ, αλλά δεν πειράζει αυτά έχει ο πόλεμος.
Μόνο που η Γερμανία πέραν του ρόλου της ως μεγαλοεισαγωγέα φυσικού αερίου λειτουργεί και ως διακομετακομιστικός κόμβος, δηλαδή μέρος του φυσικού αερίου που εισάγει το επανεξάγει. Κάτι για παράδειγμα που έχει αρχίσει να συμβαίνει και στο άμεσο μέλλον θα συμβαίνει περισσότερο και στην Ελλάδα με τους πολλούς σταθμούς επανα-αεριοποίησης του LNG που αρχίζει να εγκαθιστά κυρίως στα βόρεια σε συνδυασμό με τους υπάρχοντες αγωγούς.
Τι κάνει λοιπόν το γερμανικό δημόσιο; Έχει κρίνει και αποφασίσει ότι δεν είναι δίκαιο να μην εισπράττει από αυτή την διαμεσολάβηση. Και έτσι έχει επιβάλει ένα φόρο στους αγοραστές φυσικού αερίου από το εξωτερικό. Μέχρι στιγμής αυτόν τον φόρο τον πληρώνουν οι αυστριακοί, οι τσέχοι αν δεν κάνουμε λάθος και άλλοι.
Θέλησε να το κάνει αυτό και η Βουλγαρία πρόσφατα στους αγοραστές από την Ελλάδα, αλλά μπήκαν τα μεγάλα μέσα και μάλλον κόπηκε αυτό, αλλά μιλάμε για μικρά πράγματα.
Τώρα όμως επειδή η εισαγωγή του φυσικού αερίου με πλοία LNG γίνεται …συνήθεια στην Ευρωζώνη, το συζητάει να το εφαρμόσει και η Ιταλία. Μάλιστα η σχετική συζήτηση έχει διαμορφωθεί και ως πρόταση νόμου που επαναλαμβάνει ποσοτικά τους γερμανικούς φόρους.
Μέχρι στιγμής στην Κομισιόν δεν έχει γίνει καμία σχετική συζήτηση ούτε έχει γίνει καμία κίνηση εναντίον της Γερμανίας στον σχετικό φόρο. Αλλά αν αρχίσει να το εφαρμόζει και η Ιταλία ή αν κινηθεί ανάλογα και η Ελλάδα, είναι μάλλον πιθανό ότι θα αρχίσουμε να συζητάμε για κάποιο ευρωπαϊκό «κανονιστικό» πλαίσιο κ.λ.π.
Προφανώς η πρόθεσή της στήλης Οικονοκλαστικά δεν είναι να κάνει διορθωτικές υποδείξεις και παρεμβάσεις σε αγνοημένες πηγές εσόδων του Προϋπολογισμού.
Πρόκειται για ένα λεκτικό πρόσχημα για να υπενθυμίσουμε για άλλη μία φορά το εγκατεστημένο καθεστώς των «δύο μέτρων και δύο σταθμών» στην Ευρωζώνη, το ίδιο που όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα ισχύει με την χρήση της «δημιουργικής λογιστικής» από το Βερολίνο ή το Παρίσι αλλά απαγορεύεται και η παραμικρή της χρήση από την Ελλάδα, την Πορτογαλία ή ακόμα και την Ιταλία.
Το γερμανικό δημόσιο είχε φτιάξει λογαριασμό 60 δις ευρώ (περίπου το 30% του ελληνικού ΑΕΠ) ο οποίος δεν επηρέαζε ούτε χρέος ούτε το έλλειμμα… Και όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε από την Handelsblatt η υπόθεση αυτή ίσως να έχει συνέχεια καθώς εκτιμάται ότι πολλές δεκάδες δις ευρώ είναι παρκαρισμένα σε υποχρεώσεις εκτός προϋπολογισμού, όπως επισήμως είναι εκτός προϋπολογισμού τα εκατοντάδες δίς χρέους των επιμέρους κρατιδίων…
Η Κομισιόν και οι ελεγκτικές τους υπηρεσίες σε καμία περίπτωση όμως δεν θέλησαν να θέσουν το δάχτυλο «επι τον τύπον των ήλων» στα «Άγια των Αγίων» της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης του Βερολίνου, τα οποία δεν δίστασε όμως υπό κατάλληλες πολιτικές συνθήκες να βγάλει στην φόρα το Ελεγκτικό Συνέδριο και το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Κατά τα άλλα ο κ. Λίντνερ επέμεινε και στην τελευταία συνάντηση του Eurogroup στην διατήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας ως έχει και στα μέτρα για να μπουν σε τάξη οι «υπερχρεωμένοι» της Ευρωζώνης…
Τώρα που το σκεφτόμαστε πάντως τα έσοδα από ένα τέτοιο φόρο σαν αυτό που έχουν βάλει οι Γερμανοί στο εξαγόμενο φυσικό αέριο και ετοιμάζονται να τον βάλουν και οι Ιταλοί, με βάση τις εκτιμήσεις για τις εξαγωγές φυσικού αερίου όταν και η Αλεξανδρούπολη μπει σε πλήρη λειτουργία, θα φτάνουν και θα περισσεύουν για να προσληφθούν αρκετοί γιατροί για τα υπό κατάρρευση Κέντρα Υγείας ή καθηγητές για τα σχολεία που «κλείνουν» λόγω έλλειψής τους.
Έτσι για να μην ξεχνάμε και τα όσα περιγράφονται στον Προϋπολογισμό που ψηφίστηκε στην Βουλή για το 2024.