Ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας, όσο και αν επισήμως δηλώνει, ότι οι τράπεζες είναι θωρακισμένες, εντούτοις ανησυχεί και την ανησυχία του αυτή προσπαθεί να την μετουσιώσει σε συγκεκριμένες προτάσεις να λυθεί το πρόβλημα. Οι τράπεζες από την πλευρά τους δείχνουν διατεθειμένες να συμβάλουν την επίλυση του θέματος.
Ωστόσο η προεκλογική περίοδος που διανύει η χώρα με τον λαϊκισμό να κυριαρχεί της λογικής, δυσκολεύει την κατάσταση.
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν όμως ότι δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση του θέματος, είναι αυτό της πρώτης κατοικίας. Οι τράπεζες θέλουν να ρίξουν την αξία πάνω από την οποία θα πρέπει να βγαίνει σε πλειστηριασμό το ακίνητο, ενώ την ίδια ώρα η κυβέρνηση αναφέρει ότι σε αντικατάσταση του Νόμου Κατσέλη, που λήγει στο τέλος του έτους, θα φέρει άλλο πλαίσιο με το όριο για πλειστηριασμό να ανεβαίνει ακόμη και πάνω από τις 250.000 ευρώ, ενώ οι τράπεζες συζητούν κατ΄ απαίτηση του SSM τα 80.000 ευρώ. Η διαφορά είναι χαοτική, έστω και αν δεν είναι άμεσα συνδεδεμένα τα δύο θέματα.
Το πρόβλημα των τραπεζών αγγίζει και τον τελευταίο πολίτη της χώρας και αυτό θα πρέπει να το κατανοήσουν όλοι, πριν είναι αργά και φτάσουμε στο σημείο να συζητάμε για μία νέα κεφαλαιακή ένεση στις τράπεζες.
Η οικονομία απαιτεί λύσεις. Απαιτεί οι τράπεζες να επιστρέψουν στην κανονικότητα. Να δίνουν δάνεια στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά με καθαρά τραπεζικά κριτήρια. Να στηρίξουν την ανάπτυξη και να παράγουν από αυτή την δραστηριότητα κέρδη και να μην περιμένουν από την χρέωση ακόμη και της «καλημέρας» να αυξήσουν τα έσοδά τους. Το τελευταίο είναι παρασιτικό και η αλλαγή κατεύθυνσης για τις τράπεζες είναι πλέον ανάγκη και μονόδρομος και χρόνος δεν υπάρχει. Καλό θα είναι να το καταλάβουν όλοι οι εμπλεκόμενοι και μάλιστα … χθες.
Του Θανάση Παπαδή