Οπότε σκέφτηκαν και ομολογουμένως ήταν μία ευφυής κίνηση: να περιορίσουν τις φορολογικές εισπράξεις του 2019 αφού ούτως ή άλλως ο προϋπολογισμός εμφανίζει υπέρ πλεόνασμα και να κλείσουν τις τρύπες που θα άνοιγαν το 2020.
Σε απλά ελληνικά, ενώ πρέπει να σε πληρώσει κάποιος 100 ευρώ εφέτος και 100 του χρόνου, του λες πλήρωσε με 80 εφέτος και 120 του χρόνου. Έτσι το δημόσιο θα έχει περισσότερα έσοδα το 2020 και λιγότερα εφέτος που δεν τα χρειάζεται. Ταυτόχρονα οι επιχειρήσεις έχουν αυξημένη ρευστότητα, κάτι που τους διευκολύνει σε ότι αφορά τις ταμειακές τους ροές.
Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια με λίγα λόγια. Ανάλογη ήταν η κίνηση και με το πετρέλαιο θέρμανσης, αφού ως δαπάνη θα φανεί το 2019 και θα αφαιρεθεί ισόποσα από το 2020.
Από τις δύο αυτές κινήσεις το ελληνικό δημόσιο θα έχει μία δημοσιονομική «ένεση» στο αποτέλεσμα του 2020, ύψους από 200 – 250 εκατ. ευρώ, ανάλογα με το πόσο θα είναι τελικά το όφελος για τις επιχειρήσεις.
Ας δούμε πως θα λειτουργήσει το σύστημα:
- Η φετινή προκαταβολή φόρου θα υπολογιστεί, όχι στο 100%, αλλά στο 95%. Με τον τρόπο αυτό οι επιχειρήσεις θα πληρώσουν λιγότερα ποσά της τάξεως των 139 εκατ. ευρώ. Δημοσιονομικά δηλαδή ενισχύεται στο σκέλος των εσόδων ο προϋπολογισμός του 2020 και «βαραίνει» ο προϋπολογισμός του 2019 ο οποίος όμως έχει τα σχετικά περιθώρια. Επίσης, οι επιχειρήσεις αποκτούν μια έκτακτη ενίσχυση ρευστότητας 139 εκατ. ευρώ η οποία ουσιαστικά τους απαλλάσσει από την υποχρέωση θα διαθέσουν επιπλέον κεφάλαια κίνησης για να πληρώσουν τις τελευταίες υποχρεώσεις της φετινής χρονιάς.
- Την ίδια «λογική» με το να τραβήξει νωρίτερα το δημοσιονομικό κόστος θα ακολουθήσει το υπουργείο Οικονομικών και με το επίδομα πετρελαίου θέρμανσης. Θα δοθεί ολόκληρο μέσα στον Δεκέμβριο ώστε να μην προκύψει πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος μέσα στο 2020. Με αυτό τον τρόπο, ο προϋπολογισμός του 2020 αδειάζει στο σκέλος των δαπανών κατά επιπλέον 57 εκατ. ευρώ.