Μπορεί το Washington Group να ανήκει στην ιστορία και μπορεί να γίναμε περισσότερο σοφότεροι για το τι μέλλει γενέσθαι γύρω από το ελληνικό χρέος, αλλά και την επόμενη ημέρα για το ελληνικό πρόγραμμα, εντούτοις ένα τείνει να γίνει σαφές, ότι πλέον το «παιχνίδι» έχει περάσει στα χέρια της Γερμανίας και του ΔΝΤ. Αυτοί που θα αποφασίσουν για την Ελλάδα, χωρίς την Ελλάδα.
Οι απόψεις των δύο πλευρών, δεν ταυτίζονται και πιθανόν αυτό θα σημαίνει ότι δεν θα έχουμε πολύ σύντομα τον οδικό χάρτη εξόδου από το Μνημόνιο, αλλά και ρύθμισης του χρέους. Το Βερολίνο ζητάει αυστηρή επιτήρηση και ανά έτος αξιολόγηση και το Ταμείο θέλει γενναία ελάφρυνση του χρέους, χωρίς αυτό να σημαίνει «κούρεμα».
Το πως αυτές οι απόψεις θα ταυτιστούν και θα οδηγηθούν σε μία κοινή πλατφόρμα είναι ένα ζητούμενο προς απάντηση το αμέσως προσεχές διάστημα. Πιθανότατα εντός των Μαΐου να έχουμε κάποιες απαντήσεις ως προς την κατεύθυνση και όχι ως προς το περίγραμμα όλου του σχεδίου.
Στον Ουάσιγκτον η συζήτηση «δεν πήγε μακριά», γιατί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε τις ενστάσεις του από την αρχή τόσο για τα 88 προαπαιτούμενα, μέρος των οποίων καθυστερεί, όσο και για τις προτάσεις του ΔΝΤ για την ελάφρυνση του χρέους.
Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν όλες τις προηγούμενες χρονικές περιόδους μεγάλων αποφάσεων: Γερμανία και ΔΝΤ δεν συμφωνούν για το πώς θα γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Η Ελλάδα θέλει καθαρή έξοδο, το είπε χθες για πολλοστή φορά ο πρωθυπουργός. Όμως με βάση τα όσα γνωρίζουμε, αυτή τη στιγμή, δεν είναι στο χέρι της Αθήνας να το αποφασίσει. Από την μία οι καθυστερήσεις, αναιτιολόγητες οι περισσότερες, στα προαπαιτούμενα και από την άλλη η άρνηση της Ελλάδος να δεχθεί προληπτική γραμμή στήριξης.
Οι δανειστές θέλουν να βρουν ένα μοντέλο που θα διασφαλίζει ότι η Ελλάδα δεν θα παρεκκλίνει από τα όσα θα έχουν συμφωνηθεί και μάλιστα σε μία περίοδο που η χώρα θα έχει εισέλθει ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο.
Το Βερολίνο, όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές, θέλει ένα ουσιαστικά μοντέλο συνεχούς αλλά και αυστηρής εποπτείας με «πέναλτι» σε κάθε παρέκκλιση. Οι άλλες χώρες δεν θέλουν ένα τόσο αυστηρό μοντέλο, αλλά θέλουν να δώσουν στην χώρα αέρα να αναπνεύσει μετά από σχεδόν δέκα χρόνια Μνημονίων.
Η Γερμανία μέχρι σήμερα, όπως έκανε πάντα άλλωστε δεν ανοίγει επισήμως τα χαρτιά της, αλλά αρκείται σε διαρροές στον τύπο της χώρας, κάτι που όμως δείχνει την κατεύθυνση και αποκρυπτογραφεί τις προθέσεις της.
Η θολή αυτή εικόνα που έχει δημιουργηθεί στο ορίζοντα κατεβάζει τον πήχη των προσδοκιών για το Eurogroup της Σόφιας την Παρασκευή. Το πλέον πιθανό είναι να υπάρξουν κάποιες επιπλέον συζητήσεις, αλλά χωρίς αποφάσεις και χωρίς τελικές κατευθύνσεις. Όλα θα κριθούν τον Μάιο, όπως και το Ταμείο θα κληθεί να πάρει την τελική απόφαση αν θα συμμετάσχει ή όχι στο πρόγραμμα και που βέβαια θα έρθουν στην Αθήνα οι εκπρόσωποι της τρόικας με συγκεκριμένη ατζέντα.
Του Θανάση Παπαδή