Από χθες βρίσκονται στην Αθήνα, τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας και από σήμερα ρίχνονται στην δουλειά, προκειμένου όταν φτάσουν οι επικεφαλής των κλιμακίων των δανειστών την άλλη Τρίτη 15 Μαΐου να έχουν προχωρήσει μία σειρά από ζητήματα.
Όπως όλα δείχνουν πολιτική συμφωνία στις 21 Ιουνίου, μοιάζει ως «όνειρο θερινής νυκτός» δεδομένο ότι παρατηρούνται σοβαρές καθυστερήσεις σε όλα τα επίπεδα υλοποίησης των προαπαιτούμενων. Στο τραπέζι είναι και πάλι η … μισή έξοδος από το πρόγραμμα. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; ότι η τεχνική συμφωνία μπορεί να κλείσει ακόμη και στις 24 Μαϊού στο Eurogroup, η οποία όμως θα μείνει ουσιαστικά στο συρτάρι μέχρι την ώρα που θα υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος αυτών που η Αθήνα έχει αναλάβει να κάνει.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα. Δύο είναι τα σενάρια. Το πρώτο προβλέπει τεχνική παράταση του προγράμματος, μέχρι τον Οκτώβριο ή τον Δεκέμβριο και το άλλο «θολή» έξοδο, δηλαδή να σημάνει το τέλος του Μνημονίου, όχι στα χαρτιά όμως αλλά στα λόγια. Χωρίς πρόγραμμα και χωρίς λεφτά. Το δεύτερο σενάριο δεν συγκεντρώνει βέβαια πολλές πιθανότητες.
Λύση στο Χρέος χωρίς την Ελλάδα
Η Γαλλία αρχικά είχε θέσει προς συζήτηση μία αυτόματη λύση για το ελληνικό χρέος, ιδιαίτερα φιλική προς την Αθήνα. Ωστόσο στην πορεία του χρόνου και με δεδομένη την άρνηση του Βερολίνου σε μία τέτοια λύση, αναγκάζει μάλλον τον Μ. Μακρόν να βάλλει νερό στο κρασί του.
Πάντως το Βερολίνο φέρεται να ενημέρωσε τον πρόεδρο του Eurogroup Μ. Σεντένο για τις θέσεις του και κομψά του ζήτησαν να τις υπερασπιστεί. Ποιες όμως είναι αυτές;
Η Γερμανία να πάει στην δική της Βουλή ένα συνολικό πακέτο. Χρέος, μεταμνημονιακή εποχή, δόσεις, μαξιλάρι ρευστότητας. Αυτό γεννά τον κίνδυνο της καθυστέρησης της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης, γι’ αυτό και υπάρχει η προετοιμασία για την παράταση του προγράμματος. Πάντως υπάρχει η διάθεση για κλείσιμο ακόμα και μέσα στον Αύγουστο, με ένα «έξτρα» Eurogroup. Επίσης το Βερολίνο δεν θέλει την αυτόματη σύνδεση χρέους με ανάπτυξη. Επίσης επιμένει στο θέμα της «μη ανατροπής» σε ό,τι συμφωνηθεί αναφορικά με ορόσημα που θα τεθούν στη διαδικασία ελάφρυνσης του χρέους μέχρι το 2022. Θέλουν επίβλεψη ανά τρεις μήνες, στο πλαίσιο της «ενισχυμένης εποπτείας» (enhanced surveillance), όπως υπάρχει στη γραμμή του ΕΣΜ ECCL+. Και εδώ υπάρχει μια παγίδα, καθώς η εν λόγω επίβλεψη επιτρέπει προληπτικές παρεμβάσεις με μέτρα, εάν υπάρχει υποψία παρέκκλισης (derail of fiscal trajectory). Εάν η Ελλάδα δεν πειστεί να ζητήσει προληπτική γραμμή, τότε θα υπάρξουν σκληρές ρήτρες για την όποια «ήπια» ελάφρυνση του χρέους. Το Βερολίνο θέλει κάθε χρόνο συνολική επανέγκριση του δημοσιονομικού και αναπτυξιακού προγράμματος της Ελλάδας, αν και κάτι τέτοιο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να το δεχθεί η Αθήνα. Τέλος, το Βερολίνο θα συνομιλήσει με το ΔΝΤ για τη μελλοντική του πορεία στην ΕΕ και συνεπώς στην Ελλάδα.
Κρίσιμο το επόμενο 15ήμερο
Όλοι πάντως συγκλίνουν στο συμπέρασμα, ότι το επόμενο διάστημα, θα είναι κρίσιμο για την Ελλάδα, αφού θα φανεί προς τα που πάει η διαπραγμάτευση για την 4η αξιολόγηση, εάν θα συμμετάσχει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, τι θα συμβεί με το χρέος και βέβαια εάν θα τελειώσει το Μνημόνιο τον προσεχή Αύγουστο ή θα παραταθεί.
Του Θανάση Παπαδή