Το πρώτο και εντυπωσιακό είναι ο «νέος» δικομματισμός. Την ανοδική τάση της ΝΔ, η οποία εμφανίζεται ακόμη και στα όρια του 40%, φαίνεται πως ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα το ποσοστό του να καταγράφεται πολύ πιο πάνω από το 23% των ευρωεκλογών και να διαψεύδει έτσι όσους μιλούσαν για μεγαλύτερη αποσυσπείρωση και εκλογική κατάρρευση.
Το δεύτερο είναι πως σε όλες τις εξισώσεις που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις η ΝΔ φαίνεται να κερδίζει την αυτοδυναμία. Μεγαλύτερη ή μικρότερη, αυτό εξαρτάται απόλυτα από τα κόμματα που θα μείνουν εκτός Βουλής και τα ποσοστά τους, σε συνδυασμό ασφαλώς με το ποσοστό της ΝΔ. Προς το παρόν, Χρυσή Αυγή, Ελληνική Λύση και Μέρα25 φαίνεται να είναι κοντά στο όριο του 3% και η τελική τους επίδοση στην κάλπη θα παίξει σημαντικό ρόλο στον αριθμό των εδρών που θα πάρει η ΝΔ. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής – άρα, δηλαδή, όσο περισσότερα από αυτά τα κόμματα μείνουν και εκτός Κοινοβουλίου, κάτω από το 3% – τόσο μεγαλύτερη η αυτοδυναμία της ΝΔ.
Το τρίτο είναι ότι το Κίνημα Αλλαγής δεν δείχνει ν’ απειλείται στην τρίτη θέση και μάλλον πετυχαίνει ένα ποσοστό που είναι πολύ κοντά σ’ αυτό των ευρωεκλογών. Ένα ποσοστό που δεν συνιστά επιτυχία εάν ιδωθεί μέσα από το πρίσμα των συνολικών εξελίξεων και κυρίως της πόλωσης μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα συνιστά επιτυχία μετά τα όσα δραματικά ακολούθησαν την κόντρα Γεννηματά-Βενιζέλου.
Τούτων δοθέντων, η στόχευση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής: από τη μία πλευρά, για τη ΝΔ, είναι να μην υπάρξει εφησυχασμός έως τις 7 Ιουλίου και να μην κυριαρχήσει η αίσθηση ότι έχει κερδηθεί εκτός από την εκλογική μάχη και το στοίχημα της αυτοδυναμίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ομιλίες του χτυπά διαρκώς «καμπανάκι» στα στελέχη του και τους ψηφοφόρους της ΝΔ, τους οποίους επιδιώκει να κάνει όλο και περισσότερους και να πάρει έτσι την ισχυρή εντολή που ζητάει για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.
Από την άλλη πλευρά, για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο στόχος δεν είναι άλλος από το να αυξήσει πράγματι τα ποσοστά του σε σχέση με τις ευρωεκλογές και να παγιωθεί ως ένας από τους δύο βασικούς παράγοντες του πολιτικού σκηνικού. Αλλά και να κόψει, εάν μπορεί, την αυτοδυναμία από τη ΝΔ, με τη διαφορά ότι αυτό δεν εξαρτάται άμεσα από τον ίδιο – αφού στην εξίσωση δεν παίζει ρόλο η επίδοση του δεύτερου κόμματος. Εξαρτάται από τα μικρότερα κόμματα που βρίσκονται στο όριο του 3% και από τα οποία το Μέρα25 του Γιάνη Βαρουφάκη «τραβάει» ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Με απλά λόγια, για να «φρενάρει» την αυτοδυναμία της ΝΔ, ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μετακινηθούν στο κόμμα Βαρουφάκη, με αποτέλεσμα αυτό ν’ αποτελεί κάλλιστα ένα από τα παράδοξα των εκλογών…