Μέρες που είναι, αυτές οι δύο κατηγορίες πολιτών απασχολούν σοβαρά την κοινωνία μας. Μια κοινωνία που περνάει πολύ δύσκολα με την πανδημία να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα παντού. Ένας κόσμος που φοβάται έναν πρωτόγνωρο κίνδυνο για την υγεία του, για την ίδια τη ζωή του.
Οι περισσότεροι πήραν το μήνυμα για αυτοπροστασία, αλλά και για προστασία των διπλανών τους, οικείων και φίλων. Πήραν επίσης την οδηγία «Μένουμε στο Σπίτι» που μεταδόθηκε και διαδόθηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης σε ολόκληρη τη χώρα.
Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στις λεγόμενες «ευπαθείς» ομάδες του πληθυσμού. Διότι αυτές οι περιπτώσεις, κυρίως ηλικιωμένων ανθρώπων, κινδυνεύουν πολύ περισσότερο. Και η απομόνωσή τους είναι εξαιρετικά σημαντική, όχι μόνο για την υγεία τους αλλά και για τη ζωή τους την ίδια.
Κανείς δεν πρέπει να θέσει σε κίνδυνο αυτές τις ευπαθείς ομάδες. Ο συγχρωτισμός και η επαφή όλων ανεξαιρέτως των πολιτών με πιθανούς, αόρατους και ασυμπτωματικούς φορείς του ιού πρέπει να αποφεύγεται αυστηρά!
Η Πολιτεία, πολύ ορθά, θέσπισε μια σειρά μέτρων για την προστασία των πολιτών και τον έλεγχο της αύξησης κρουσμάτων στον πληθυσμό. Και συνέστησε ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση των ευπαθών ομάδων.
Τα μέτρα που πάρθηκαν είναι βεβαίως πολύ περιοριστικά. Και δικαίως, αφού μόνο με αυστηρά περιοριστικά μέτρα μπορεί να ελεγχθεί ο κίνδυνος εξάπλωσης της επιδημίας.
Επιπλέον, το υπάρχον νοσοκομειακό δυναμικό της χώρας, έμψυχο και άψυχο, δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει έναν απεριόριστο αριθμό ακραίων περιστατικών. Οι κλίνες, οι μονάδες εντατικής θεραπείας, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν φθάνουν για να καλύψουν μια τυχόν ανεξέλεγκτη κατάσταση.
Σε αυτή την κατεύθυνση, έκλεισαν καταστήματα, επιχειρήσεις, θέατρα, σινεμά, δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες και πάσης φύσεως δραστηριότητες, οι οποίες απασχολούν προσωπικό και εξυπηρετούν μεγάλο αριθμό πολιτών. Η εικόνα της καθημερινότητας άλλαξε άρδην μέσα σε λίγες ημέρες.
Το μέτρο επεκτάθηκε – ήδη παραμονές Πάσχα – ακόμη και στον εκκλησιασμό των πιστών. Δύσκολο και ευαίσθητο ζήτημα, αλλά απαραίτητο για την υγεία όλων.
Και όμως!
Παρά τις προσπάθειες των αρμόδιων αρχών της χώρας, και παρά το γεγονός ότι το ίδιο συμβαίνει παντού σε όλο τον Κόσμο, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις από την εφαρμογή των μέτρων. Τουλάχιστον εκείνων των μέτρων που δεν μπορούν να επιβληθούν «διά νόμου» αλλά επαφίενται στην κατανόηση των ίδιων των πολιτών. Αυτά τα μέτρα είναι εκεί για όλους και η εφαρμογή τους δεν έχει καθόλου προαιρετικό χαρακτήρα. Απευθύνονται όμως στη λογική, την υπακοή και την πειθαρχία όλων, αλλά με αδυναμία επιβολής διοικητικών ή και ποινικών κυρώσεων λόγω απείθειας ή παράβασης των υγειονομικών οδηγιών προς τους πολίτες.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και αδιάφοροι συμπολίτες μας. Οι απαθείς.
Απαθείς απέναντι στα μέτρα και κυρίως απέναντι στον κίνδυνο. Όχι μόνο απέναντι στον εαυτό τους αλλά και απέναντι στους άλλους, στο κοινό καλό για όλους. Είναι η γνωστή κατηγορία της «μαγκιάς» και του «ωχαδερφισμού» που δυστυχώς ευδοκιμεί στον τόπο μας χρόνια τώρα. Μόνο που αυτή τη φορά η απάθεια αυτών των ανθρώπων απέναντι στο «σύστημα» έχει σοβαρό αντίκτυπο στην υγεία πολλών. Και ειδικά των ευπαθών, συνήθως ηλικιωμένων και συχνά ανήμπορων να προστατευθούν, ανθρώπων «της διπλανής πόρτας».
Με το «έτσι γουστάρω εγώ» κάνουν ό,τι θέλουν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Και αν κάποιος τολμήσει να τους πει κάτι, η αντίδραση έρχεται με ποικίλες μορφές : “πρόβλημά μου» … «μην ανακατεύεσαι» … «δικαίωμά μου» … «παράτα με ήσυχο».
Υπάρχει και μια ειδική κατηγορία απάθειας πολιτών, που περιλαμβάνει ταξίδια στο Μαρόκο, προσκυνήματα τους Άγιους Τόπους ή επισκέψεις στην Κωσταντινούπολη για τουρισμό και γιόγκα! Ανάμεσά τους ακόμη και «ευπαθείς», οι οποίοι θέλουν να κάνουν το ταξίδι τους και δεν εννοούν με τίποτε να αλλάξουν το πρόγραμμά τους.
Έχουμε και κάποιους που δεν διστάζουν να περάσουν τα σύνορα για να πάνε με την παρέα τους μέχρι τη Βουλγαρία για να απολαύσουν ένα καφέ ή κάποιο ποτό στα μπαρ, αφού εκεί είναι ακόμη ανοικτά!
Όσο για το «Μένουμε Σπίτι» αυτό δεν το ακούνε καν.
Κάποια στιγμή, αν τα πράγματα χειροτερέψουν με την επιδημία και τα κρούσματα, θα έχουν όλοι αυτοί οι «ασυνείδητοι» μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και γι’ αυτό, το Κράτος πρέπει να πάρει πρόσθετα μέτρα: να απαγορεύσει την άσκοπη κυκλοφορία πεζών και οχημάτων, όπως έγινε στην Κίνα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Όσο είναι ακόμη καιρός. Προτού είναι αργά.
Ίσως έτσι ελεγχθεί αυτή η απάθεια ορισμένων, αφού τότε μόνον έτσι δεν θα μπορούν να κυκλοφορούν αδιάφορα χωρίς συναίσθηση της σοβαρής κατάστασης. Διότι με την απαγόρευση θα επιβάλλονται αυστηρές διοικητικές ή και ποινικές κυρώσεις για όλους αυτούς τους απειθείς και τους απαθείς.
Και θα τους είναι αυτό ένα καλό μάθημα!