Το ζήτημα των Πολεμικών Επανορθώσεων του Β’ ΠΠ, απασχολεί, με εντυπωσιακές διακυμάνσεις, τα τελευταία 32 χρόνια την ελληνική κοινή γνώμη.
Αν υπάρχει ένα γεγονός που αδιάλειπτα παράγει πολιτική, αναφορικά με το ζήτημα αυτό, είναι η Υπόθεση Δίστομο, την οποία εμπνεύσθηκε και έφερε επιτυχώς σε πέρας ο πατέρας μου Γιάννης Σταμούλης. Μια Υπόθεση η οποία ενάντια σε «θεούς και δαίμονες» και παρά τις επίμονες και άοκνες προσπάθειες της σύγχρονης δημοκρατικής Γερμανίας (!), επιμένει να μας θυμίζει το πόσο «Αδικαίωτη παραμένει η Δικαιοσύνη», όπως γλαφυρά είχε δηλώσει ο σπουδαίος, αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος.
Γεγονός είναι ότι, μετά τη σπουδαία πρωτοβουλία που ελήφθη το 1995, όταν Πολιτεία και Κοινωνία έδρασαν συντονισμένα από κοινού με την κατάθεση αγωγής από τον Γιάννη Σταμούλη και όσα σπουδαία ακολούθησαν και άλλαξαν τον ρου του διεθνούς δικαίου, η έλλειψη οργανωμένης και στοχευμένης Εθνικής Στρατηγικής, έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε μια συγκεχυμένη και θολή αντίληψη αναφορικά με το τι δικαιούμαστε και πώς μπορούμε να το διεκδικήσουμε.
Αυτό πάντως που παραμένει ισχυρό στην ψυχή κάθε Ελληνα είναι η πάγια εθνική γραμμή, ότι δηλαδή πρόκειται για ένα θέμα πολιτικά ενεργό και δικαστικά διεκδικήσιμο.
Και…αίφνης ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μια βδομάδα πριν τις βουλευτικές εκλογές, μας ενημερώνει ότι το ζήτημα είναι δευτερεύον και παρωχημένο! Κεραυνός εν αιθρία..
Μετά εορτής προσπάθησε να ανασκευάσει την σχεδόν ανήθικη δήλωσή του ο κ. Σκέρτσος, όμως γλώσσα λανθάνουσα, την αλήθεια λέει…
Σε κάθε περίπτωση η παρούσα κυβέρνηση, δεν έδειξε απο το 2019 να θέλει να ασχοληθεί με το θέμα.
«Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει», George Santayana.
Και προφανώς, όταν η Κυβέρνηση ανερυθρίαστα θεωρεί ότι η τεχνητή νοημοσύνη προηγείται στην κατάταξη των προτεραιοτήτων από τον παραδειγματισμό κατά του ναζισμού τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Η Κέλλυ Σταμούλη είναι Δικηγόρος, Ζωγράφος και Υποψήφια Βουλευτής Α΄ Αθηνών