Από τη δεκαετία του ’70 υπήρχαν μελέτες, ενώ από το 1940 είχαν γράψει για τις ιδιότητες ενός μικρού πλατύφυλλου αειθαλές δέντρου του Αμαζονίου, όπου ο καρπός του ήταν δύσκολο να φαγωθεί λόγω των μεγάλων σπόρων και των φυτικών μεμβρανών.
Η Γκραβιόλα μπήκε το 1976 σε πρόγραμμα βοτάνων, ενώ οι αυτόχθονες Ινδιάνοι της Νοτίου Αμερικής και Μεξικού, το χρησιμοποιούσαν από αιώνες για θεραπεία διαφόρων παθήσεων.
Δύο Πανεπιστήμια, το Purdue και το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Κορέας, αναφέρουν μετά από έρευνες, ότι τα φύλλα Graviola σκότωσαν καρκινικά κύτταρα, και οι ουσίες του φάνηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικές για τη θανάτωση κυττάρων του καρκίνου του πνεύμονα, του προστάτη και του παγκρέατος, του μαστού και του παχέως εντέρου.
Η ουσία δρα αναλλοίωτη, μόνο στη φυσική της μορφή και δε μπορεί να αναμειχθεί με άλλα τεχνικά ή πρόσθετα φαρμάκων. Σε βιβλιογραφία του Journal of Natural Products, αναφέρεται ότι το Graviola σκοτώνει επιλεκτικά κύτταρα καρκίνου του παχέος εντέρου 10.000 φορές δραστικότερα της αδριαμυκίνης. Τι το διαφορετικό παρουσιάζει το Γκρανόλα;
Στοχοποιεί και σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα επιλεκτικά, αφήνοντας όλα τα υγιή κύτταρα του οργανισμού ανέγγιχτα. Δυστυχώς μέχρι τώρα όλα αυτά τα εκπληκτικά νέα, έμειναν κλεισμένα σε συρτάρια, ενώ πολλές υποθέσεις έχουν γίνει για μυστηριώδους θανάτους ανθρώπων, που γνώριζαν. Βλέπετε η ισχυρή αυτή φυσική ουσία, δε μπορούσε να κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και φυσικά δεν θα υπήρχε κέρδος για τις συγκεκριμένες πολυεθνικές.
Επίσης δεν έχουν γίνει καθόλου μέχρι τώρα κλινικές μελέτες σε ανθρώπους, έτσι ώστε να βεβαιωθούμε ότι η Γκραβιόλα μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία μορφών καρκίνου.
Βέβαια εδώ και χρόνια, φαρμακοβιομηχανίες και στην Ελλάδα έχουν προσπαθήσει να κατοχυρώσουν τη Γκραβιόλα, για να προλάβουν τον ανταγωνισμό της αγοράς,.
Επίσης πολυεθνικές προσπαθούν να απομονώσουν και να δημιουργήσουν τεχνητά αντίγραφα Graviola. Οι σπόροι του καρπού, τα φύλλα, οι ρίζες, ο φλοιός…όλα είναι χρήσιμα, πλούσια σε υδατάνθρακες, όπως φρουκτόζη, και βιταμίνες B1, B2 και C. Η πιο πρόσφατη μελέτη στη Ν.Κορέα, έδειξε ότι δύο χημικές ουσίες που προέρχονται από σπόρους Γκραβιόλα σε σύγκριση με τη αδριαμυκίνη, είχανε επιλεκτική κυτταροτοξικότητα στο καρκίνο στήθους και παχέως εντέρου.