Σε ηλικία 99 ετών, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή. Μια ζωή γεμάτη όχι μόνο από χρόνια αλλά και από εμπειρίες. Από γεγονόταν που σημάδεψαν την νεότερη ιστορία της χώρας. Αποστασίες, Ιουλιανά, Χούντα, εξορία, Μεταπολίτευση, “βρώμικο ’89”, πρωθυπουργία. Έζησε πολλά, είδε άλλα τόσα και μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν σε θέση να μιλά για πολιτική.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης καταγόταν από οικογένεια με πολιτική παράδοση ασχολήθηκε από νωρίς με την πολιτική καταφέρνοντας να εκλεγεί βουλευτής Χανίων ήδη από τις βουλευτικές εκλογές του 1946.
Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ενώσεως Κέντρου λαμβάνοντας μέρος στον επονομαζόμενο Ανένδοτο Αγώνα των ετών 1961-1963, κατά της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, που οδήγησε την κεντρώα παράταξη στην εξουσία έπειτα από μακρά περίοδο παραμονής της στην αντιπολίτευση, καθώς και στην κρίση που ακολούθησε του Ιουλίου του 1965, οπότε ερχόμενος σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, στη προσπάθειά του να αποτρέψει την κρίση, αποχώρησε από την κυβέρνηση μαζί με άλλα στελέχη της Ένωσης Κέντρου, σχηματίζοντας τις κυβερνήσεις του Αθανασιάδη-Νόβα, του Τσιριμώκου και του Στεφανόπουλου. Με το ξέσπασμα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου συνελήφθη και εν συνεχεία μετέβη στο εξωτερικό, όπου και ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση.
Μεταπολιτευτικά εντάχθηκε στη Νέα Δημοκρατία και την 1η Σεπτεμβρίου 1984 εξελέγη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, της οποίας ηγήθηκε στις εκλογές του 1984, στις οποίες και ηττήθηκε.
Μετά την ήττα παραιτήθηκε και έθεσε εκ νέου θέμα ηγεσίας. Στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν επανεξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Στις δύο βουλευτικές εκλογές του 1989 δεν κατάφερε να κερδίσει την αυτοδυναμία, το πέτυχε όμως σε αυτές της 9ης Απριλίου του 1990, οπότε και σχημάτισε κυβέρνηση υπό την προεδρία του.
Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 ηττήθηκε και παραιτήθηκε από την ηγεσία της Ν. Δ., του απονεμήθηκε δε ο τίτλος του Επιτίμου Προέδρου του κόμματος.
Από τότε εκλεγόταν βουλευτής μέχρι το 2004. Παρά την παύση της κοινοβουλευτικής του δράσης εξακολουθούσε όμως να προβαίνει σε πολιτικές παρεμβάσεις διαμέσου των μέσων ενημέρωσης ή της επαφής του με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε την 18η Οκτωβρίου 1918 στα Χανιά της Κρήτης. Ήταν παντρεμένος με την Μαρίκα Γιαννούκου με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: τη Ντόρα, την Αλεξάνδρα, την Κατερίνα και τον Κυριάκο.
Ο Μητσοτάκης προέρχεται από οικογένεια Κρητών με μακρά πολιτική παράδοση. Ο παππούς του Κωστής Μητσοτάκης (1845-1898), ο οποίος είχε παντρευτεί μια από τις αδερφές του Ελευθερίου Βενιζέλου, υπήρξε ιδρυτής του “Κόμματος των Ξυπόλητων”, το οποίο αργότερα παρέλαβε από αυτόν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και μετονόμασε σε “Κόμμα των Φιλελευθέρων”. Ο γερο-Κωστής Μητσοτάκης, σύζυγος της Κατίγκως, το γένος Βενιζέλου, υπήρξε από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της εποχής του. Μετά τον θάνατό του, το 1898, η ελληνική κυβέρνηση τον τίμησε, ψηφίζοντας στη Βουλή νόμο για την απονομή τιμητικής σύνταξης στη χήρα και τα ορφανά παιδιά του.
Ο πατέρας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κυριάκος Μητσοτάκης (1883-1944), ήταν βουλευτής Χανίων και στον Βαλκανικό Πόλεμο του 1912, ηγούμενος σώματος Κρητών εθελοντών, πολέμησε στη Μακεδονία και την Ήπειρο.
Ο αδελφός του πατέρα του, Αριστομένης Μητσοτάκης (1884-1941), ήταν επίσης βουλευτής Χανίων, διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην Κυβέρνηση Παπαναστασίου και αντιπρόεδρος της Βουλής. Ηγήθηκε του κινήματος που εκδηλώθηκε στα Χανιά της Κρήτης, το καλοκαίρι του 1938, εναντίον του καθεστώτος Μεταξά, μετά την αποτυχία του οποίου κατέφυγε στην Κύπρο όπου και πέθανε εξόριστος το 1941.
Αλλά και από την πλευρά της μητέρας του, ο παππούς του Χαράλαμπος Πλουμιδάκης (1866-1943), πρωτοξάδελφος του Ελευθερίου Βενιζέλου, υπήρξε και αυτός βουλευτής και υπουργός την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας.