Κομίζουμε (αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν λάβουμε υπόψη τον προεκλογικό αγώνα των κομμάτων) γλαύκας εις Αθήνας αν επισημάνουμε πως οι μεγαλύτερες συντάξεις και οι μισθοί δεν θα έρθουν με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πέραν της αύξηση του παραγόμενου πλούτου στη χώρα μας. Οσοι νομίζουν πως η κυβέρνηση, η οποιαδήποτε κυβέρνηση, μπορεί να μοιράζει χρήματα είναι βαθειά νυχτωμένοι.
Οι μαγικές συνταγές του παρελθόντος με τα δανεικά έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Το γνωρίζουν ακόμα και οι …πέτρες. Και ευτυχώς γιατί μας έστειλαν στην πόρτα της κόλασης.
Η μόνη ρεαλιστική, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, μέθοδος που απομένει είναι να ανασκουμπωθούμε και να παράξουμε περισσότερο πλούτο, ώστε να μπορέσουμε να καρπωθούμε μεγαλύτερο μερίδιο.
Και γι΄ αυτό δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, ούτε εξαρτάται από ταχυδακτυλουργικές ικανότητες και κόλπα πρωθυπουργών ή κυβερνήσεων. Ενας μόνο τρόπος υπάρχει. Ενα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο με προτεραιότητες, κανόνες προγράμματα και σχέδια που θα δημιουργούν το περιβάλλον και τις προϋποθέσεις να γίνουν επενδύσεις. Ενα σχέδιο που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, που θα ανοίγει πόρτες και θα δίνει ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους που διψούν να δημιουργήσουν στην πατρίδας τους, στους μεγαλύτερους που επιμένουν να δραστηριοποιούνται στον τόπο τους και στους ξένους που βλέπουν ευκαιρίες στην Ελλάδα.
Ενα σχέδιο που θα αξιοποιεί αποδοτικά και στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ενωση που ανέρχονται σε 65 δισ. ευρώ περίπου.
Ενα σχέδιο που θα κάνει ελκυστικές τις επενδύσεις στην Ελλάδα, τις επενδύσεις εκείνες που θα παράγουν πλούτο για τους επενδυτές και για τη χώρα. Γιατί πρέπει να το βάλουμε βαθιά στο μυαλό μας, να το χωνέψουμε πως κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να επενδύσει αν δεν κερδίζει. Και το τονίζουμε γιατί δεν είναι προφανές ότι όλοι το αντιλαμβάνονται. Δεν είναι καθόλου προφανές, το αντίθετο μάλιστα, ότι οι ιδεοληψίες δεν θα αποτελέσουν εμπόδιο και ενδεχομένως να ακυρώσουν επενδυτικά σχέδια με διάφορες δικαιολογίες πασπαλισμένες με κοινωνική χρυσόσκονη που όμως αν τη φυσήξεις θα φανεί το σκληρό και ανόητο ιδεολογικό προσωπείο.
Και να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται απελπισμένα τις ιδιωτικές επενδύσεις, αφού το Δημόσιο δεν έχει κεφάλαια ούτε για τη συμμετοχή στα κοινοτικά προγράμματα.
Ομως, δυστυχώς παραμένουμε ακόμα στο σκοτάδι. Πέντε μέρες πριν από τις εκλογές και δεν γίναμε σοφότεροι. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν προγράμματα και σχέδια επεξεργασμένα τα οποία θα εφαρμοστούν τάχιστα. Να έχουν και να μην τα παρουσιάζουν για να μην τα κλέψει ο αντίπαλος, μάλλον ως ανέκδοτο ακούγεται τώρα, παρότι είχε υποστηριχτεί σοβαρά κάποιες φορές στο παρελθόν. Αλλά πάντως, ούτε αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί στη χώρα της ¨φαιδράς πορτοκαλέας”, της πλαστικής σημαίας και της ανεύθυνης ατάκας.
Ως τώρα πάντως δεν ακούσαμε παρά γενικόλογα συνθήματα, κενά περιεχομένου και επομένως χωρίς καμία αξία. Κι΄ αυτό μας κάνει να υποπτευόμαστε πως άλλη μία φορά η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι ανέτοιμη, πως σε πολλές περιπτώσεις θα αυτοσχεδιάσει κι΄ αυτό τρομάζει.
Σχέδιο και πρόγραμμα. Ακριβές, κοστολογημένο με όλες τις παραμέτρους μελετημένες, τα οφέλη και τα κόστη μετρημένα, έχετε κύριε Τσίπρα και κύριε Μεϊμαράκη; Αμφιβάλλω. Δυστυχώς όλα τα ελληνικά κόμματα, αντί να μελετούν, να ερευνούν, να σχεδιάζουν και να οργανώνουν, έχουν μάθει να παρουσιάζουν ως πρόγραμμα γενικόλογες διακηρύξεις, που τώρα ειδικά δεν έχουν καμία, μα καμία αξία. Πρόκειται για σκουπίδια που επιχειρούν να παρουσιάσουν ως πρόγραμμα.
Μα, να το ξέρουν. Ολο και περισσότεροι πολίτες δεν μασούν τσίχλα πλέον. Δεν ικανοποιούνται από πομφόλυγες, ατάκες, συνθήματα, ακόμα και έντιμες προθέσεις. Θέλουν προγράμματα λεπτομερή, σχέδια ακριβή και επεξεργασμένες προτάσεις, γιατί δεν σας εμπιστεύονται πλέον. Εχουν κουραστεί από τα προεκλογικά παραμύθια, την υποσχεσιολογία, το φτηνό λαϊκισμό και τη λογική υπόσχομαι τα πάντα και όποιος πειστεί.
Κύριοι τα σχέδιά σας και τα προγράμματά σας ως το Σάββατο θέλουν οι πολίτες που δεν είναι κλεισμένοι στα κομματικά μαντριά.