Παρά το γεγονός ότι τις προηγούμενες μέρες το Μέγαρο Μαξίμου άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο πειθαρχικών μέτρων κατά των διαφωνούντων, τελικά επικράτησαν πιο ψύχραιμες απόψεις, λόγω της κρίσιμης διαπραγμάτευσης που ξεκινά αύριο και με στόχο να ολοκληρωθεί στις 20 Αυγούστου.
Μέχρι τότε θα υπάρξει ενός είδους “μορατοριουμ” μεταξύ των δύο πλευρών καθώς πολλά σε εσωκομματικό επίπεδο θα κριθούν από το εάν υπάρξει τελική συμφωνία με τους δανειστές για το 3ο μνημόνιο.
Τα ξημερώματα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Παππάς, Μητρόπουλος, Γεροβασίλη) αναγνώριζαν ότι υπάρχει “πολιτικό πρόβλημα” στο ΣΥΡΙΖΑ και ότι θα πρέπει ο πρωθυπουργός να επιληφθεί της κατάστασης, ωστόσο την ίδια ώρα στενοί συνεργάτες του κ. Τσίπρα έλεγαν ότι οι όποιες κινήσεις υπάρξουν θα είναι στο πλαίσιο των όσων προβλέπονται από το Καταστατικό του κόμματος και δεν πρόκειται να υπάρξουν διαγραφές.
Με άλλα λόγια στις επόμενες συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας, ιδίως της Κεντρικής Επιτροπής και πιθανότατα στο Διαρκές ή Έκτακτο Συνέδριο του Σεπτεμβρίου θα επισημοποιηθεί ή όχι το διαζύγιο Τσίπρα-διαφωνούντων, ανάλογα και με τις προθέσεις και τις αποφάσεις του πρωθυπουργού και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να είναι κυρίαρχος στη κοινωνία, όχι όμως και στο κόμμα αυτή την περίοδο.
Χαρακτηριστική πάντως του κακού κλίματος που υπάρχει μεταξύ Μαξίμου και “Αριστερής Πλατφόρμας” ήταν τα όσα είπε ο πρωθυπουργός στη Βουλή απαντώντας στη δήλωση Λαφαζάνη ότι “ο αγώνας μας δεν είναι για “καρέκλες” και “αξιώματα” αλλά για αρχές, αξίες, και πολιτικές που να υπηρετούν τον λαό και τον τόπο”.
Απάντησε λοιπόν ο κ. Τσίπρας λέγοντας:
“Κάποιοι, λοιπόν, δηλώνουν ότι δεν έχει σημασία εάν σε αυτό το πλαίσιο Κυβέρνηση θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ ή τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο τα προηγούμενα χρόνια. Και μάλιστα πολλές φορές παρομοιάζουν και την παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση ως μια αγωνία για καρέκλες και αξιώματα.
Θλίβομαι γι’ αυτές τις επισημάνσεις. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να σχολιάσω.
Σε ό,τι αφορά τον δικό μου κώδικα αξιών, η παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση δεν είναι επιδίωξη αξιώματος. Είναι οχυρό μάχης για τα συμφέροντα του λαού μας! Οχυρό μάχης για την προστασία των αδικημένων! Οχυρό μάχης για τις μεγάλες ταξικές συγκρούσεις εντός της χώρας με τα οργανωμένα συμφέροντα!
Αυτό το οχυρό μάχης, σε ό,τι με αφορά, δεν προτίθεμαι –οικειοθελώς τουλάχιστον- να το εγκαταλείψω. Δεν θα γίνουμε ούτε δειλοί ούτε ριψάσπιδες ούτε απολογητές χαμένων αγώνων. Γιατί χαμένοι αγώνες είναι μονάχα οι αγώνες που δεν δόθηκαν ποτέ!”.