Η κα Ιακωβίδου κάνει λόγο για «επίμονη και βίαιη άρνηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποδεχθεί την οποιαδήποτε συζήτηση για το πρόσωπο του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, για να εκμαιεύσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, στηρίζεται, βέβαια, σε ένα παραθυράκι μιας αστοχίας του Συνταγματικού νομοθέτη. Δεν παύει όμως να συνιστά πολιτικό Πραξικόπημα!!!»
Και συνεχίζει: «Ο κ. Τσίπρας ενοχλείται από την επιτυχία της κυβέρνησης να βάλει σε τάξη τα οικονομικά της χώρας, να αυξήσει την απασχόληση και να θεμελιώσει την οικονομική ανάπτυξη σε υγιείς βάσεις, διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι το τέλος του Μνημονίου θα είναι και η αρχή του τέλους των αντι-μνημονιακών κομμάτων…
Προπαγανδίζει την αποτυχία της χώρας και ποντάρει στην διάλυση και στο χάος, στην πόλωση και την σύγκρουση για να μπορέσει να υφαρπάξει την εξουσία και να ικανοποιήσει την προσωπική φιλοδοξία του.
Αδιαφορεί αν οδηγεί την πατρίδα μας στον γκρεμό της αβεβαιότητας και της μοιραίας σύγκρουσης με τους εταίρους μας και τις αδυσώπητες διεθνείς αγορές.
Σαν νέος Νέρωνας βάζει «φωτιά» όχι στη Ρώμη, αλλά σε μια ολόκληρη χώρα, την Ελλάδα, με σκοπό να την κάψει για να μπορέσει να χτίσει πάνω στα ερείπια της αποσταθεροποίησης.
Είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας του κ. Τσίπρα ότι στην τηλεοπτική συνέντευξή του της περασμένης Δευτέρας, στην οποία είχε τηλεθέαση μόλις 6% στο νεανικό κοινό – δηλαδή αγνοήθηκε φανερά και παγερά από τη νεολαία -, χρησιμοποίησε ξανά και ξανά τον βαρύ και φορτισμένο από το 1965 πολιτικό όρο «αποστάτες» για να διαδώσει το σύνθημα της κατατρομοκράτησης, της σπίλωσης και του πολιτικού εκβιασμού των βουλευτών, που πιστεύουν στην συναινετική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, όπως ρητώς προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Με τις ύβρεις περί «αποστατών» είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να μιμηθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, και δίνει την εντύπωση ότι αντιγράφει τις κινήσεις του, ακόμα και την χροιά της φωνής του. Ας μην ξεχνά όμως ότι, σύμφωνα με τον Μαρξ, όταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται, πρόκειται για φάρσα…»
