Προτάσεις για την αντιμετώπιση του προσφυγικού και την πολιτική ασύλου διατύπωσε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στη διάρκεια της άτυπης συνάντησης εργασίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στις Βρυξέλλες με πρωτοβουλία του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνουν:
1. Αναθεώρηση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου με δίκαιη κατανομή των βαρών φιλοξενίας.
2. Ενίσχυση των ευρωπαϊκών χωρών πρώτης υποδοχής.
3. Στήριξη των χωρών διέλευσης και προέλευσης.
4. Αντικατάσταση της Frontex από ισχυρές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής και Συνοριοφυλακής.
Ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τη δημιουργία κλειστών κέντρων για πρόσφυγες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Στην τοποθέτηση του ο Έλληνας πρωθυπουργός επισήμανε ότι το μεταναστευτικό/προσφυγικό είναι ευρωπαϊκή πρόκληση και απαιτεί ευρωπαϊκή λύση. Μονομερείς ενέργειες υπονομεύουν την Ευρώπη, δεν οδηγούν σε λύσεις και, επίσης, ενισχύουν την αντιευρωπαϊκή και συντηρητική προσέγγιση.
Τόνισε πως πρέπει να υπάρξει πολυεπίπεδη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, τουλάχιστον από αυτούς που ακόμη επιθυμούν η Ευρώπη να αντιμετωπίζει συλλογικά τα προβλήματά της.
Σε ότι αφορά στην Ελλάδα ο κ. Τσίπρας σημείωσε πως δεν υφίστανται δευτερογενείς ροές από τη χώρα μας, καθώς έχουν μονομερώς κλείσει τα βόρεια σύνορά μας.
Μέρκελ: Δεν θα έχουμε συνολική λύση
«Γνωρίζουμε ότι δυστυχώς δεν θα έχουμε μια συνολική λύση στο πρόβλημα της μετανάστευσης στη σύνοδο κορυφής», δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ προσερχόμενη στη σημερινή συνάντηση, εξηγώντας ότι θα προσανατολιστεί περισσότερο σε «διμερείς ή τριμερείς συμφωνίες».
Μια από τις ιδέες που προωθούν κάποιοι ηγέτες είναι η δημιουργία των λεγόμενων «πλατφορμών αποβίβασης», δηλαδή hot spots, εκτός Ευρώπης. «Πρέπει να συνεργαστούμε αποτελεσματικά με χώρες εκτός ΕΕ, με τη Λιβύη, τα Βαλκάνια, χώρες της Ασίας και της Αφρικής» είπε μεταξύ άλλων ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, κάνοντας λόγο για «πολιτική κρίση». Τόνισε επίσης την ανάγκη να καταπολεμηθεί η παράτυπη μετανάστευση με «μεθοδικότητα» αλλά και «ανθρωπιά».
Τέλος, ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ δήλωσε πως η Ισπανία υποστηρίζει μια «κοινή απάντηση» σε αυτήν την «παγκόσμια πρόκληση», που δημιουργούν τα μεταναστευτικά ρεύματα, τα οποία σε αυτή τη φάση έντοπίζονται κυρίως στη δυτική μεσόγειο.
Τα δέκα σημεία της ιταλικής πρότασης για το μεταναστευτικό
Από την πλευρά του ο νέος Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε δήλωσε πως προσέρχεται με μια νέα ιταλική πρόταση για τη ουσιαστική κατάργηση του Κανονισμού του Δουβλίνου.
Τα δέκα σημεία της ιταλικής πρότασης για το μεταναστευτικό που παρουσιάσθηκαν στην σημερινή σύνοδο των Βρυξελλών, προβλέπουν:
– Την εντατικοποίηση των σχέσεων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες καταγωγής ή διέλευσης των μεταναστών, όπως την Λιβύη και Νίγηρα.
– Την δημιουργία κέντρων προστασίας στις χώρες διέλευσης, για την αξιολόγηση των αιτήσεων ασύλου και την προσφορά νομικής βοήθειας στους μετανάστες, και για τους οικειοθελείς επαναπατρισμούς.
– Την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
– Την ανάγκη να ξεπερασθεί ο Κανονισμός του Δουβλίνου, ο οποίος «δημιουργήθηκε για άλλους σκοπούς και είναι πλέον ανεπαρκής». Ο στόχος είναι να «υιοθετηθούν ευρωπαϊκά μέσα τα οποία να είναι πράγματι αποτελεσματικά».
– Την ανάγκη να ξεπερασθεί το κριτήριο πρώτης εισόδου, διότι «όποιος αποβιβάζεται στην Ιταλία αποβιβάζεται στην Ευρώπη» και πρέπει να υπογραμμισθεί και πάλι η ανάγκη να επιδειχθεί τόσο αλληλεγγύη, όσο και αίσθημα ευθύνης.
– Tην κοινή ευθύνη των χωρών μελών σε ότι αφορά τους ναυαγούς «διότι δεν μπορεί, όλο το βάρος των ευθυνών, να το σηκώνουν οι χώρες πρώτης άφιξης». Πρέπει να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ του ασφαλούς λιμένα και της χώρας αρμόδιας να εξετάσει τις αιτήσεις ασύλου.
– Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να απαντήσει με κοινές πρωτοβουλίες στο «εμπόριο ανθρώπων» και τις εγκληματικές οργανώσεις.
– Την διαπίστωση ότι δε μπορούν να μεταφέρονται όλοι στην Ιταλία ή στην Ισπανία. Χρειάζονται ευρωπαϊκά κέντρα προστασίας σε πολλές χώρες μέλη, για την προστασία των δικαιωμάτων όσων φτάνουν στην Ευρώπη, αλλά και την τήρηση της δημόσιας τάξης.
– Την ιδέα πως σε ότι αφορά τις “δευτερογενείς μετακινήσεις προσφύγων” μέσα στις χώρες της Ένωσης, αυτές θα πρέπει να βασίζονται σε τεχνικές συμφωνίες ανάμεσα στις διάφορες χώρες.
Τέλος, η Ιταλία θεωρεί ότι «κάθε χώρα καθορίζει τον αριθμό οικονομικών μεταναστών», αλλά ότι «θα πρέπει να προσδιοριστούν τα απαιτούμενα αντίμετρα οικονομικού χαρακτήρα για τις χώρες που δεν δέχονται να φιλοξενήσουν πρόσφυγες».