ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ

Η αδυναμία των απλοϊκών δυτικών να αντιληφθούν το ιστορικό και αισθητικό βάθος του θεσμού της Γιαπωνέζας γκέισας. Την θεωρούσαν πόρνη πολυτελείας, ενώ ήταν ακριβώς το αντίθετο.

Η αριθμητική του τρόμου που ουσιαστικά εξώθησε τον Πρόεδρο Τρούμαν να ρίξει τις δυο ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία. Οι τεχνοκράτες του πολέμου υπολόγισαν ότι τα θύματα από τις βόμβες θα ήταν πολύ λιγότερα από αυτά μιας κανονικής απόβασης στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου.

Αυτή ήταν η διαταγή του Τίτο, στους εθελοντές που πήγαν να πολεμήσουν στον Ισπανικό εμφύλιο το 1936, στο πλευρό των δημοκρατικών. Η μετέπειτα αξιοποίηση αυτών των ανθρώπων, σε αντίθεση και με τους Γάλλους, αλλά και με τον Στάλιν.

Η πρώιμη και εκ των προτέρων καταδικασμένη επανάσταση ενός ιερωμένου που έμεινε στην λαϊκή μνήμη ως ήρωας που γδάρθηκε από τους Τούρκους. Μια φλογερή προσωπικότητα της Ηπείρου που ενέπνευσε τους ραγιάδες στην πιο μαύρη περίοδο της τουρκοκρατίας.

Οι τρομερές ομοιότητες της Τρόικας των ημερών μας, με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο που μας επιβλήθηκε μετά την χρεωκοπία Τρικούπη. Τα 80 χρόνια που ήμασταν υπό διεθνή εποπτεία, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος άλλαξε δραματικά, απόδειξη ότι οι διεθνείς συμβάσεις δεν αλλάζουν ποτέ και για κανέναν λόγο.

Μια αποτυχημένη απόπειρα να αλλάξει η κοινωνική οργάνωση της αρχαίας Σπάρτης, πριν η πόλη παρακμάσει λόγω του ολιγαρχικού συστήματος της. Οι «υπομείοντες», οι «νεοδαμώδεις» και οι «μόθακες». Μια προδοσία από φίλο σταμάτησε τον Κινάδωνα.

Λόχοι φοιτητών με χρωματιστές στρατιωτικές στολές, σπαθιά στη μέση και γκράδες στα χέρα, παρελαύνουν στους δρόμους της Αθήνας και επιβάλλουν την τάξη. Στρατηγός ο πρύτανης και λοχαγοί οι καθηγητές του πανεπιστημίου Αθηνών. Μια εκπληκτική ιστορική στιγμή της εθνικής και πανεπιστημιακής μας ζωής.

Το τουρκικοό Σισμίκ-1 βγήκε στο Αιγαίο για έρευνες. Τότε (1987) που οι Τούρκοι έκαναν αυτά που αποτολμούν και σήμερα, όμως βρήκαν απέναντι τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον διεθνή διπολισμό που ευνοούσε κινήσεις τακτικής από την Ελλάδα.