Ο χώρος που παλιά φιλοξενούσε το θρυλικό 42 μοιάζει πλέον με παράθυρο στο Αιγαίο. Ολόλευκος με σκούρες μπλε πινελιές, σαφώς πιο φωτεινός από πριν, με έναν εντυπωσιακό πολυέλαιο, ένα ξυλόγλυπτο καΐκι με το όνομα «Κική» και απλίκες σε σχήμα ψαριού, φωνάζει από μακριά «Κυκλάδες», ενώ τόσο μέσα όσο και έξω κυριαρχεί αυτή η ανέμελη αίσθηση του αιώνιου καλοκαιριού, με μια πιο ραφιναρισμένη, αστική αν θέλετε, διάθεση.
Αυτό ακριβώς όμως το στυλ ταιριάζει γάντι με το γαστρονομικό κόνσεπτ τoυ εστιατορίου, το οποίο δεν χάνει τον αλέγκρο χαρακτήρα του – θα το διαπιστώσετε αυτό ακόμη και στις ατάκες των σουπλά – αλλά ούτε κάνει εκπτώσεις στο θέμα της ποιότητας του φαγητού. Κι αν είχατε συνδέσει την Psaropoula μόνο με τα απίστευτα πετυχημένα κυριακάτικα, απογευματινά γλέντια της με ελληνική μουσική, είναι καιρός να αναθεωρήσετε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Σπύρος Κερκύρας, ο Ηλίας Ανθίδης, ο Φοίβος Τσαγκρίδης, ο Λάμπρος Λάζαρης και ο Ερμής Τριανταφύλλου, η παρέα δηλαδή που βρίσκεται πίσω από την Psaropoula εμπιστεύθηκαν το μενού στους ικανούς chefs Βασίλη Παύλου και Γιώργο Ταλαμπέκο, οι οποίοι αφού το δούλεψαν αρκετά, τώρα μπορούν να υπερηφανεύονται πως το έφεραν στο σημείο που επιθυμούσαν. Η απλότητα αποτελεί τον κοινό παρονομαστή, ενώ η πρώτη ύλη αστράφτει κι αυτό γίνεται σαφές από μια απλή ματιά στην ψαριέρα και στο περιεχόμενό της. Έτσι εξηγείται το γεγονός πως οι ωμές παρασκευές εδώ είναι και το κεφάλαιο που αξίζει να επενδύσει κανείς.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: οι επιλογές του φαγητού χωρίζονται σε επτά ενότητες και περιλαμβάνουν τα ορεκτικά, τα ωμά, τις σαλάτες, τα ζεστά για τη μέση, τα ζυμαρικά – το δεύτερο σημείο που πρέπει να σταθείτε οπωσδήποτε- τα μεγάλα ψάρια και τα επιδόρπια. Εμείς ξεκινήσαμε με την κρεμμώδη και παχιά μους ταραμά με μοσχολέμονο, τριμμένο αυγοτάραχο και λάδι ντομάτας, μαζί με ζεστό ζυμωτό ψωμί. Ως ζεστό ορεκτικό διαλέξαμε τις κροκέτες μουσακά θαλασσινών, που μας ξάφνιασαν ευχάριστα με το πόσο μπορεί να ταιριάξουν τα μπαχάρια μιας κλασικής ελληνικής συνταγής με τα καλούδια του βυθού.
Κατόπιν περάσαμε στο φαγκρί που κόπηκε αριστοτεχνικά carpaccio και μπήκε στο πιάτο μόνο με λίγο αλάτι και αγουρέλαιο, ενώ το υπόλοιπο έγινε ένα υποδειγματικά ισορροπημένο σε οξύτητα ceviche. Το σερβίρισμα ήταν μια ακόμη αποκάλυψη για εμάς, αφού το ψάρι τοποθετήθηκε σε ένα σκεύος με πάγο και σερβιρίστηκε μαζί με τις παραπάνω παρασκευές, αποδεικνύοντας εμπράκτως τη φρεσκάδα του. Ενδιαφέρουσα ήταν η αθηναϊκή, καθώς η μαγιονέζα με ταραμά αρωματισμένη με lime δεν κάλυπτε τη γεύση από το λαβράκι και από τα κομμένα σε στυλ ταρτάρ λαχανικά, ενώ η γαρίδα Κοιλάδος με αβοκάντο, αγγούρι, τομάτα και τσιπς από το σπιτικό ψωμί αποτελεί ένα πιάτο που ξεχωρίσαμε για τη φινέτσα και τις υφές του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δοκιμάσαμε, επίσης, την πληθωρική και σωστά χυλωμένη ρεβιθάδα με miso black cod, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε πως το «βαρύ πυροβολικό» της βραδιάς ήταν αναμφισβήτητα τα ζυμαρικά με θαλασσινά. Ο λόγος, για τα αριστοτεχνικά βρασμένα paccheri cacio e pepe με ωμή γαρίδα Κοιλάδος, μέσα σε μια βαθιάς νοστιμιάς σάλτσα από παρμεζάνα, γραβιέρα Κρήτης και μπόλικο πιπέρι, η οποία ήταν δεμένη στην εντέλεια. Πολύ καλές εντυπώσεις άφησαν, επίσης τα bucatini με ταρτάρ από σφυρίδα, τσίλι και λεμονόχορτο – αν ήταν λίγο πιο al dente, θα άγγιζαν την τελειότητα.
Θα μπορούσαμε να παραγγείλουμε μεγάλο ψάρι στη σχάρα ή τη φρέσκια καραβίδα ημέρας του καταλόγου, αλλά επειδή πετύχαμε δυο jumbo γαρίδες δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό να τις ζητήσουμε ψητές και σερβιρισμένες μέσα στο ανοιχτό τους κέλυφος, απλά γαρνιρισμένες με λαδολέμονο.
Ολοκληρώσαμε με ένα lemon berry με λευκή σοκολάτα, φρούτα του δάσους και sorbet lime, που «ξέπλυνε» ευχάριστα τη λιπαρότητα στο στόμα, αλλά πολύ πιο ταιριαστός αποδείχθηκε τελικά ο μπακλαβάς με πραλίνα από φιστίκι Αιγίνης και παγωτό βανίλια.
Για να συνοδεύσει κάποιος όλα τα παραπάνω υπάρχει μια ταιριαστή wine list από Έλληνες παραγωγούς κυρίως, χωρίς να λείπουν και κάποιες ξεχωριστές ετικέτες του διεθνούς αμπελώνα. Είναι χωρισμένη έξυπνα σε ενότητες, όχι σε σχέση με την περιοχή, αλλά ανάλογα με το γούστο και τη διάθεση που μπορεί να έχει κανείς, για παράδειγμα αλλού αναφέρονται τα φρουτώδη και τα αρωματικά κρασιά, αλλού τα βαρελάτα ή τα ροζέ κι αλλού οι φιάλες magnum και τα σαντορινιά διαμάντια– εμείς διαλέξαμε μια Σαντορίνη Ασύρτικο 2023 από το Οινοποιείο Μικρά Θήρα, με εντυπωσιακή συμπύκνωση, έντονο λιπαρό και mineral χαρακτήρα, η οποία μας συντρόφευσε ιδανικά σε όλη τη διάρκεια του δείπνου χάρη στην υψηλή οξύτητα, το γεμάτο εσπεριδοειδή στόμα και την αλμυρή επίγευση διαρκείας.
Υποσχεθήκαμε να επιστρέψουμε μια Κυριακή αργά το μεσημέρι για το linguine αυγοτάραχο με καμένο βούτυρο και φυσικά για το πάρτι!
Κολοκοτρώνη 3, Αθήνα
Τηλ. 2109431209, κόστος €30 – €40, χωρίς ποτό
