Βρέθηκα πρόσφατα σε ένα κελάρι με πάνω από 200 ετικέτες κρασιού. Πολύ ωραίο. Δηλαδή… πολύ ωραίο!
Αλλά το 98% του κόσμου που πίνει κρασί ούτε έχει κελάρι, ούτε θέλει να έχει 200 φιάλες. Θέλει να έχει 4-5 καλές φιάλες ανάλογα με τη διάθεση, την παρέα και την περίσταση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Να σας πω την αλήθεια; Κάποτε προσπάθησα να στήσω ένα μικρό κελάρι σπίτι μου. Η ιδέα ήταν να κρατάω τα κρασιά εκεί για τις “ιδιαίτερες στιγμές”. Το αποτέλεσμα; Να τα βλέπω μόνο.
Μέχρι που ήρθε η σύζυγος και μου λέει: «Μην περιμένεις τη στιγμή. Άνοιξέ το. Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή». Και είχε απόλυτο δίκιο.
Μια κάβα είναι για να τη μοιράζεσαι με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Όχι για να τη φυλάς. Το κάθε κρασί περιμένει με αγωνία να το ανοίξεις – να το πιείς, να μιλήσεις γι’ αυτό, να ζήσεις τη στιγμή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οπότε, ας δούμε ποια κρασιά αξίζει να έχεις στο σπίτι. Όχι συλλεκτικά. Πρακτικά. Για κάθε μέρα, για κάθε διάθεση.
Για το καθημερινό φαγητό
- Ροδίτης ή Μοσχοφίλερο από Πελοπόννησο: Λευκά δροσερά, με ελαφρύ αλκοόλ, ιδανικά για λαδερά, κοτόπουλο, σαλάτες
- Μαλαγουζιά από Μακεδονία: Πιο φρουτένια, πάει και σαν απεριτίφ
- Ασύρτικο εκτός Σαντορίνης π.χ. από Δράμα ή Φλώρινα: Πιο ήπιο, αλλά με ωραία δομή
Για την παρέα και τα… απρογραμμάτιστα
- Ροζέ Ξινόμαυρο: Ναι, το έχω αδυναμία. Έχει όγκο, φρούτο και ένταση, ιδανικό με μεζεδάκια
- Νεγκόσκα ή Κρασάτο ροζέ: Ελληνικά διαμαντάκια που εκπλήσσουν
- Μια φιάλη αφρώδους οίνου: Γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα σου χτυπήσει την πόρτα. Ένα Μοσχοφίλερο ή Ξινόμαυρο σε αφρώδες είναι πάντα χρήσιμο.
Για τις βαριέμαι-αλλά-κάτι-θέλω στιγμές
- Μια Νάουσα με λίγα χρόνια στην πλάτη να σε ταξιδέψει λίγο
- Ένα Cabernet Sauvignon ή ένα Μπορντό blend ή ενα Syrah από Δράμα, Νεμέα, ή Τύρναβο
- Μια Μανδηλαριά από Κυκλάδες για πιο ρουστίκ, γήινο στυλ
- Ένα ερυθρό ημίξηρο όταν θέλεις κάτι ευκολόπιοτο χωρίς να σε προβληματίζει
Για τις «καλές στιγμές» που δεν περιμένεις
- Γλυκός οίνος από Σάμο ή Πάτμο για το τέλος ενός γεύματος ή απλώς γιατί… αξίζεις
- Βινσάντο από Σαντορίνη αν θες να συγκλονίσεις καλεσμένους
- Ξηρό dessert wine ή παλαιωμένος οίνος από λιαστά σταφύλια που κρατάει για χρόνια και ανοίγει όταν κάτι αξίζει
Για το «μόνος στο σπίτι» βράδυ
- Ένα Pinot Noir από Ελλάδα: Πιο ανάλαφρο, για πιο «συλλογισμένες» βραδιές
- Ένα orange wine: Αν θες να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό και να παίξεις με αρώματα
- Γαϊδουριά από Ανάφη: Ξεκινάς να το δοκιμάσεις μονός σου και έπειτα να το μοιραστείς
Δεν χρειάζεσαι κάβα 100 ετικετών. Χρειάζεσαι μια κάβα με χαρακτήρα, με κρασιά που αγαπάς να ανοίγεις – και όχι να τα βλέπεις να παλιώνουν. Κάθε κρασί έχει λόγο ύπαρξης. Απλώς άνοιξέ το και ζήσε τη στιγμή.
Το κρασί είναι για να μοιράζεται, όχι για να περιμένει.