Μια σπάνια υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη στην Κρήτη. Αφορά σε μια «χρυσή» κληρονομιά, με τις διαθήκες να είναι δύο και τους μνηστήρες περισσότεροι…
Η καλή πρόθεση ενός πλούσιου ομογενούς Κρητικού, να αφήσει μετά τον θάνατό του την περιουσία στο χωριό του, στην Κρήτη, έχει εξελιχθεί σε μια άνευ προηγουμένου δικαστική περιπέτεια, αφού βρέθηκαν δύο νόμιμες διαθήκες, μία για τα κινητά περιουσιακά του στοιχεία, δηλαδή τα μετρητά, που ξεπερνούν τα 600.000 ευρώ και μία ακόμη για τα ακίνητα. Όμως έχουν εντοπιστεί τρομερές ασάφειες για το ποιος είναι ο κληρονόμος!
Οι ασάφειες από νομικής πλευράς είναι τέτοιες, που ακόμη και σήμερα, σχεδόν 10 χρόνια μετά τον θάνατό του, δεν έχει διευκρινιστεί, αν και εμφανίστηκε κληρονομητήριο από πλευράς της Εκκλησίας, που «σήκωσε» τα χρήματα και εν συνεχεία τα επέστρεψε γιατί κατέπεσε με δικαστική απόφαση, ποιος και τι κληρονομεί, αλλά και από ποιον θα πρέπει να είναι εκτελεστή η τελευταία επιθυμία του κληροδότη.
Πρόκειται για τη γνωστή κληρονομιά του ομογενούς Γεωργίου Βασιλάκη και της συζύγου του Ελένης, η περιουσία των οποίων περιελάμβανε 604.000 ευρώ σε μετρητά και εκατοντάδες ρίζες με ελιές, που είναι άγνωστο πλέον αν καλλιεργούνται και αν ναι από ποιους, αλλά και κάποια επιπλέον ακίνητα στο χωριό Αμαριανό της Δ.Ε. Καστελίου του Δήμου Μινώα Πεδιάδας.
Ο Γεώργιος Βασιλάκης πέθανε το 2014 στο Ηράκλειο, έχοντας αποκτήσει μια “χρυσή” περιουσία ύστερα από τέσσερις και πλέον δεκαετίες σκληρής δουλειάς στην Αμερική. Οι ασάφειες που προέκυψαν και όσα μεσολάβησαν έχουν προκαλέσει εδώ και 9 χρόνια, τεράστιες περιπέτειες με δικαστικές αποφάσεις, αφού μεταξύ άλλων η Ενορία του Αγίου Ευσταθίου, εμφανίζοντας κληρονομητήριο, εισέπραξε τα χρήματα και εν συνεχεία υποχρεώθηκε να τα επιστρέψει, αφού με δικαστική απόφαση το κληρονομητήριο κατέπεσε. Από αυτά έχουν επιστραφεί τα 550.000 ευρώ.
Σύμφωνα με το neakriti.gr, η τελευταία επιθυμία του Βασιλάκη, όπως αναφερόταν στην ιδιόχειρη διαθήκη, ήταν η ανάληψη της ευθύνης από πλευράς του Δήμου της περιοχής, εν προκειμένω του Μινώα Πεδιάδας να προβεί σε καθαρισμούς όλων των δρόμων, της πλατείας στο Αμαριανό, σε ασφαλτοστρώσεις, αλλαγή ονομάτων δρόμων και ανακαίνιση και εξωραϊσμό της υπάρχουσας δεξαμενής ύδατος.
Το δικαστήριο καλείται να ξεδιαλύνει πολλά διαδικαστικά ζητήματα, με κυριότερο τον κληρονόμο. Δηλαδή αν είναι η Ενορία του χωριού, ο Δήμος Μινώα Πεδιάδας ή ένα ίδρυμα που θα πρέπει να δημιουργηθεί για το κληροδότημα. Επίσης, θα πρέπει να διευκρινιστεί από το Δικαστήριο αν η τελευταία θέληση του διαθέτη, να γίνει μια μίνι ανάπλαση στο χωριό του, θα βαρύνει οικονομικά από την προσωπική περιουσία τον κληρονόμο ή θα διατεθεί από το κληροδότημα και τα μετρητά…