Ο αδέσποτος σκύλος δεν θυμίζει σε τίποτα το αγρίμι που κάποτε βρέθηκε σε βουνό. Υπεύθυνη γι’ αυτό είναι μια κοπέλα που εξηγεί όλα όσα έγιναν…
Ο σκύλος απολαμβάνει τα χάδια και τη φροντίδα στο νέο του σπίτι στην Αθήνα. Πριν από χρόνια βρέθηκε φοβισμένος να προσπαθεί να αποφύγει τους ανθρώπους. Η υπομονή και η επιμονή της γυναίκας που θα δούμε παρακάτω, όχι μόνο του έσωσαν τη ζωή, αλλά του την άλλαξαν προς το καλύτερο.
Η Ιωσηφίνα Αντωνάκη στους περιπάτους που έκανε με το σκυλί της στο Υμηττό εντόπισε ένα αδέσποτο σκυλί το οποίο βρισκόταν σε άθλια κατάσταση περιπλανώμενο, εμφανώς αδυνατισμένο και φοβισμένο. Επισκεπτόμενη σχεδόν κάθε ημέρα το σημείο κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ζώου και με μικρά “βήματα” κάθε φορά κατάφερε να το πιάσει και να το μεταφέρει σε κτηνιατρείο καθώς η κατάστασή του έχριζε άμεσης φροντίδας.
Με τον καιρό το φοβισμένο σκυλί-φάντασμα άλλαζε και είναι σήμερα ένα σκυλάκι που δίνει αγάπη διδάσκοντάς μας ότι τα ζώα εκπαιδεύονται ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία. Το μήνυμα σαφές. Μην αγοράζετε ζώα. Υιοθετήστε! Σας περιμένει τόση αγάπη από πλάσματα που έχουν ανάγκη…
«Ήταν Νοέμβριος του 2018 όταν πρωτοακούστηκε ένα κλάμα σκύλου στο βουνό. Κάποιοι ενδιαφέρθηκαν, κάποιοι το προσπέρασαν. Το κλάμα το ακούγαμε κάθε μέρα στην πρωινή μας βόλτα, ήταν έντονο και παρόλο που ήταν σε μακρινή απόσταση σου έσκιζε την ψυχή. Έπρεπε να το βρούμε το σκυλί, έπρεπε να το βοηθήσουμε» αναφέρει η ίδια και συνεχίζει:
«Από τότε λοιπόν κάθε μέρα ανεβαίναμε με την Ταμάρα στο βουνό και ακολουθούσαμε το κλάμα. Όταν πλησιάζαμε, απότομα κοβόταν. Κατάλαβα ότι είχαμε να κάνουμε με ένα φοβικό ζώο. Πέρασαν μήνες χωρίς επιτυχία ούτε καν να δω πως ήταν το σκυλί, ώσπου ξαφνικά ένα πρωινό του Φλεβάρη 2019 εμφανίζεται ένα λευκό, αδύνατο σκυλάκι σε μακρινή απόσταση. Ο φόβος, κυριαρχούσε και φαινόταν από μακριά. Με το που μας έβλεπε εξαφανιζόταν, δεν προλάβαινες ούτε τα βλέφαρά σου να ανοιγοκλείσεις. Ήταν απλά ένα φάντασμα, ήταν ο Ghosty.»
«Και από κει και πέρα ξεκινά ο κοινός μας δρόμος. Κάθε πρωί επί 3 χρόνια ανεβαίναμε με την Ταμάρα στο βουνό για να ταΐσουμε τον Ghosty. Στην αρχή από μακριά. Μετά από πολλούς μήνες καταφέραμε και έτρωγε δίπλα μας. Αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία να πλησιάσεις τόσο ένα «αγρίμι». Στα 3 χρόνια δέχτηκε να φάει λιχουδιά από το χέρι μου.»
Κάποια στιγμή το «αγρίμι» πιάστηκε. Μεταφέρθηκε επειγόντως εκείνη την στιγμή εκτός Αθηνών όπου και έμεινε 2 εβδομάδες σε κτηνιατρείο για θεραπεία και μετά σε φιλοξενία σε σπίτι φίλου μου. Ήταν 11 κιλά, είχε 16 αιματοκρίτη και όλες τις ασθένεις που θα μπορούσε να έχει ένα σκυλί. Ο Ghosty ήρθε στο σπίτι του 29 Ιανουαρίου 2021. Τις πρώτες δύο μέρες ήταν «κολλημένος» στον τοίχο.
Το κεφάλι σκυφτό, ούτε να φάει ούτε να πιει νερό. Μόνο να τρέμει. Με τον καιρό έκανε δυο τρία βήματα παραπάνω. Ανέβηκε και άραξε στον καναπέ. Για χάδι; Ούτε λόγος. Τον Ιούνιο του 2021 αποφασίσαμε με τον φίλο εκπαιδευτή Δημήτρη ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να τον βγάλουμε λίγο έξω από το δωμάτιο. Η πρώτη απόπειρα ήταν αποκαρδιωτική για μας. Χτυπιόταν, αντιδρούσε, κρυβόταν, έλεγα δεν θα βγει έξω στην αυλή. Έστω στην αυλή…
Και σιγά σιγά, μέρα με την μέρα κατάλαβε ότι όλα γίνονται για το καλό του. Αρχίσαμε τις βόλτες μέσα στην αυλή μας, ήταν πιο δεκτικός όταν εμφανιζόμουν στο δωμάτιο του, αλλά ακόμα κίνηση για να τον χαϊδέψω δεν με άφηνε. Και φτάσαμε στο σήμερα. Έχουμε καταφέρει και έχουμε θεραπεύσει αρκετές ασθένειες. Κάθε πρωί ο μικρός περιμένει με λαχτάρα την βόλτα του στο βουνό. Και κάθε βράδυ την βόλτα του στις πλατείες της περιοχής μας» αναφέρει στο ilarissa.gr…