11 χρόνια μετά τον άδικο θάνατο του 30χρονου Ροδίτη Κώστα Σταυριανάκη που κατέβαλε επίπονη προσπάθεια να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά σε ιδιωτική κλινική του Πειραιά, με την εφαρμογή μιας αμφιλεγόμενης, όπως αποδείχθηκε, μεθόδου ήλθε η αστική δικαίωση των οικείων του. Ηταν η έκτη φορά που το αγόρι επιχειρούσε μια μέθοδο αποτοξίνωσης σε κλινική και ήταν τελικά η μοιραία του.
Ο θάνατός του, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση οφείλεται σε καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια συνεπεία καταστολής του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος από τη συνεργιστική δράση πολλαπλών κατασταλτικών ουσιών. Ο άτυχος Κώστας λίγο πριν μπει στην κλινική πήρε μια τελευταία δόση. Στην κλινική του χορήγησαν επιπλέον ένα σχήμα γενικής αναισθησίας – καταστολής που αποδείχθηκε μοιραίο.
Το Τριμελές Εφετείο Πειραιώς με την υπ’ αρίθμ. 673/2020 απόφαση που εξέδωσε την 12η Νοεμβρίου 2020, έκρινε την υπόθεση τελεσιδίκως και δικαίωσε τους Ροδίτες γονείς και την αδελφή του 30χρονου.
Ειδικότερα, νοσηλεύθηκε στην κλινική προς αποτοξίνωσή πέντε φορές κατά τα έτη 2003-2009. Μετά την πέμπτη θεραπεία, αφού διέκοψε τη χρήση ηρωίνης για ορισμένο χρονικό διάστημα, ακολούθως ξεκίνησε και πάλι τη χρήση. Το φθινόπωρο του έτους 2009 αποφάσισε για ακόμη μια φορά (έκτη) να υποβληθεί στη θεραπεία και για το λόγο αυτό, έχοντας προγραμματισμένο ραντεβού, μετέβη αεροπορικώς στην Αθήνα συνοδευόμενος από τη μητέρα του, το πρωί της 01-10-2009.
Εισήχθη στην κλινική περί ώρα 12:00, δηλώνοντας ο ίδιος κατά την εισαγωγή του, ότι έκανε ημερησίως χρήση (από τη μύτη) τριών γραμμαρίων ηρωίνης και 3-4 βαρβιτουρικών χαπιών (xanax), καθώς και ότι είχε κάνει χρήση μισού γραμμαρίου ηρωίνης το ίδιο πρωί. Με την εισαγωγή του, στο ιστορικό ασθενούς που συντάχθηκε και υπογράφεται από ανειδίκευτη τότε γιατρό όσον αφορά στην περιγραφή της αιτιολογίας εισαγωγής, ανεγράφη αναληθώς περί της κατάστασης της υγείας του ως αιτιολογία «Αδυναμία, καταβολή, έμετος ΧΕΟ», ενώ, κατά την εισαγωγή του στην κλινική, δεν εμφάνιζε κάποιο από τα ανωτέρω συμπτώματα.
Υποβλήθηκε στις συνήθεις εξετάσεις εισαγωγής στην κλινική, μεταξύ των οποίων και σε ηλεκτροκαρδιογράφημα το οποίο δεν έδειξε να εμφανίζει κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα. Τον εν λόγω ασθενή συνόδευσαν στη ΜΕΘ και περί τις μεσημεριανές ώρες άρχισε να εμφανίζει στερητικά σύνδρομα. Αφού του τοποθετήθηκε ορός, εκλήθη αναισθησιολόγος, κατά την άφιξη του οποίου στην κλινική ο ασθενής αντιμετώπιζε ήδη στερητικά σύνδρομα, ήταν φοβερά διεγερτικός και είχε σφίξεις 140 και πίεση 20.
Αφού ο αναισθησιολόγος τοποθέτησε καινούργιο ορό στον ασθενή, έλαβε γνώση του ιστορικού του από τον πρώτο των εναγομένων, ενημερώθηκε ότι το πρωί ο ασθενής είχε κάνει χρήση ηρωίνης, είδε το ηλεκτροκαρδιογράφημα, το οποίο βρήκε φυσιολογικό, και άρχισε τη διαδικασία της νάρκωσης, προκειμένου να κατευνάσει τα στερητικά του σύνδρομα.
Η διαδικασία διήρκεσε περίπου 5-6 ώρες έως τις 22:30 της 1-10-2009, οπότε σταδιακά άρχισε να ξυπνά τον ασθενή. Αποσωληνώθηκε και ξύπνησε περί ώρα 23:00, του χορηγήθηκε κορτιζόνη για το οίδημα στον λάρυγγα λόγω της διασωλήνωσης, αντιεμετικό και aminophylline για να μη κάνει βρογχόσπασμο. Αφού ξύπνησε, ο ασθενής σηκώθηκε κανονικά και τον πήγε στην τουαλέτα ο ίδιος ο αναισθησιολόγος, ο οποίος όταν διαπίστωσε ότι ο ασθενής ανέπνεε κανονικά, φούσκωνε το στήθος, έβηχε και μιλούσε, αποχώρησε από την κλινική γύρω στις 12.00 τα μεσάνυχτα, αφήνοντας τον ασθενή στη φροντίδα του θεράποντος γιατρού.
Το τέλος της ζωής του
Ο ασθενής εμφάνισε για λίγο κάποια βελτίωση και τελικά το ΕΚΑΒ εκλήθη περί ώρα 02:00 της 3-10-2009. Λίγο προ της αφίξεώς του, ο ασθενής έπαθε κάμψη καρδιακής λειτουργίας και την ώρα που προσπαθούσε η ανωτέρω ανειδίκευτη γιατρός να τον υποβάλει σε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, εμφανίσθηκαν ο θεράπων ιατρός, ο πνευμονολόγος και ο τεχνικός του ΕΚΑΒ, πλην όμως, λίγα λεπτά μετά εξέπνευσε, περί ώρα 04:15 της 3-10-2009.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Δημοκρατική” το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή εις βάρος του ιατρού και της κλινικής και αναγνωρίζει ότι υποχρεούνται να καταβάλουν, έκαστος εις ολόκληρον σε έκαστο εκ των πρώτου και δεύτερης των εναγόντων το ποσό των 54.106 ευρώ και στην τρίτη των εναγόντων το ποσό των 24.956 ευρώ, νοµιµότοκα από την επίδοση της αγωγής.