Μετά την υπόθεση όπου ο ΟΑΕΔ ζητούσε πίσω από εργαζόμενη το επίδομα ανεργίας, άλλη μια άνεργη Χανιώτισσα καταγγέλλει την ανικανότητα του Οργανισμού στα Χανιά έστω να της εξηγήσει εγγράφως από που προέκυψε να του χρωστάει χρήματα, αλλά και το πότε και αν θα λάβει το επίδομα ανεργίας.
Η Χανιώτισσα εργαζόταν σε κατάστημα παραδοσιακών ειδών, το οποίο τους χειμώνες την απέλυε και εκείνη λάμβανε για ένα τρίμηνο το επίδομα ανεργίας. Φέτος, με την γνωστή κατάσταση, προσελήφθη τον Φεβρουάριο και απολύθηκε τον Ιούλιο, ενώ είχε ενδιάμεσα μπει και σε αναστολή για περίπου ενάμιση μήνα. Όταν απολύθηκε, απευθύνθηκε στον ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας.
Το επίδομα που δικαιούταν, ήταν για δύο μήνες και το έλαβε, αλλά στη συνέχεια η κυβέρνηση ανακοίνωση την επέκταση της παροχής για δύο ακόμα μήνες (μετά τον Σεπτέμβριο), καθώς είχαν επανέλθει τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας.
Από το δίμηνο αυτό της επέκτασης όμως πληρώθηκε έναν μήνα στις 20 Νοεμβρίου, ενώ η δεύτερη δόση, όπως λέει, δεν ήρθε ποτέ. Η Χανιώτισσα υποστηρίζει ότι έστειλε mail στον ΟΑΕΔ για να της εξηγήσουν τί ακριβώς συνέβη, και λέει ότι της απάντησαν – προφορικά – πως έχει ήδη πληρωθεί, πράγμα που η ίδια αρνείται. Λέει μάλιστα ότι της παρουσίασαν έγγραφο με κατάσταση πληρωμών, το οποίο όμως ήταν μέχρι τον Απρίλιο του 2020 και δεν περιλάμβανε τις τελευταίες πληρωμές.
Όταν απευθύνθηκε στον λογιστή της, εκείνος φέρεται να της είπε πως όχι μόνο δεν έχει πληρωθεί, αλλά χρωστάει και 479 ευρώ στον ΟΑΕΔ. Η άνεργη λέει ότι ζήτησε να μιλήσει με τη διεύθυνση του ΟΑΕΔ στα Χανιά, πράγμα που δεν έγινε ποτέ, και τότε έστειλε άλλο mail με την απαίτηση να της εξηγήσουν από που προήλθε αυτή η οφειλή. Έγγραφη απάντηση όμως, τονίζει ότι δεν έλαβε ποτέ, μόνο τηλεφωνικά από μια υπάλληλο.
“Περιμένω αυτά τα ρημάδια τα τέσσερα κατοστάρικα για να μπορέσω να ζήσω και τώρα βγαίνει ότι χρωστάω κι από πάνω, και μου κλείνουν και το τηλέφωνο στα μούτρα”, δήλωσε η Χανιώτισσα στο zarpanews.gr. “Αν το χρέος αυτό υπήρχε από προηγούμενα χρόνια, γιατί με πλήρωναν κανονικά μέχρι φέτος; Κι αν είναι φετινό, γιατί δεν μπορούν να μου εξηγήσουν τί ακριβώς συνέβη και γιατί τα χρωστάω αυτά;” αναρωτιέται η άνεργη.
Όπως τα περισσότερα πράγματα, όταν μιλάμε για συναλλαγές με το δημόσιο, η υπόθεση έχει δύο πλευρές.
Η πρώτη, είναι η καθαρά διαδικαστική. Μια δημόσια υπηρεσία δεν απαντάει εγγράφως σε ερώτηση που της τέθηκε εγγράφως από πολίτη, για ζήτημα του πολίτη αυτού, πράγμα ακατανόητο. Και, σύμφωνα με την καταγγελία, δεν εξηγεί επίσημα τί ακριβώς συμβαίνει, τι δικαιούται και τι δεν δικαιούται ο πολίτης αυτός, αφήνοντάς τον ουσιαστικά σε άγνοια για το τί μέλλει γενέσθαι. Χωρίς μάλιστα να μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ο ΟΑΕΔ είναι αυτός που έχει δίκιο τελικά, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας.
Η δεύτερη πλευρά είναι η καθαρά ανθρώπινη. Η οποία λέει πως όταν ζει κανείς χωρίς εισόδημα, χωρίς ουσιαστικά να έχει δουλέψει την περασμένη χρονιά, χωρίς αποταμιεύσεις, εν μέσω πανδημίας, περιορισμών, ανεργίας και αβεβαιότητας για το μέλλον, καλό θα ήταν τουλάχιστον να τον αντιμετωπίζαμε με ευαισθησία.
Γιατί αυτός ο άνθρωπος – όπως και όλοι οι άλλοι – δεν είναι απλά μια καρτέλα σε βάση δεδομένων. Όσο βολικό κι αν θα ήταν αυτό.