Τις άγνωστες πτυχές της ζωής του αείμνηστου Νιόνιου, αποκάλυψε το βράδυ της Πέμπτης (18.12.2025) ο συνονόματος εγγονός του, Διονύσης Σαββόπουλος, μιλώντας στους «Πρωταγωνιστές» στον Alpha.
Ο μικρός Διονύσης Σαββόπουλος μίλησε με τρυφερότητα και δάκρια στα μάτια για τα τελευταία γενέθλια του «ποιητή του ελληνικού πενταγράμμου», που έφυγε από τη ζωή στις 21 Οκτωβρίου 2025, σε ηλικία 81 χρόνων.
Περιέγραψε την έκπληξη που έκανε στον παππού του τον Δεκέμβριο του 2024 για τα γενέθλιά του λέγοντας «πάλι καλά που τα έκανα γιατί φέτος δεν κατάφερα να το κάνω δυστυχώς».
«Προσπάθησε με τα εγγόνια του να επανορθώσει για ό,τι λάθη πίστευε ότι έκανε με τα δικά του παιδιά. Ήταν σαν να μας έδωσε λίγο παραπάνω αγάπη. Ήταν σαν να έχω κάποιες φορές δύο πατεράδες», συνέχισε.
«Νιώθω ότι ακόμα είμαστε μαζί, αν και δεν τον βλέπω μπροστά μου. Είναι γύρω, τον ακούω να λέει τα δικά του» είπε συγκινημένος.
«Δεν τον είδα ποτέ στο νοσοκομείο αλλά ένα πρωί με πήρε ο μπαμπάς facetime στο Ρότερνταμ 6 το πρωί. Μίλησα με τον παππού, δεν τον έβλεπα αλλά μου έλεγε “λεβεντιά μου πόσο όμορφος είσαι” και την ίδια ημέρα πέθανε, οπότε του μίλησα την τελευταία ημέρα της ζωής του», αποκάλυψε.
Ο νεαρός αυτήν την περίοδο ασχολείται με το audiobook του Διονύση Σαββόπουλου. «Μου αρέσει που το κάνω, μου αρέσει που διαβάζω το κείμενο του παππού και έχω τη φωνή και προσπαθώ να την κάνω τόσο. Είναι ένας ωραίος τρόπος να σκέφτομαι τις ιστορίες που μας έλεγε ο παππούς», ανέφερε.
Το πρώτο live performance παππού και εγγονού
O εγγονός Διονύσης Σαββόπουλος εξιστόρησε και την πρώτη φορά που έκαναν μαζί performance με φλογέρες στο σχολείο του.
«Έπαιζα φλογέρα στο σχολείο, ξεκινούσα σταματούσα μου έβρισκε άλλο καθηγητή ο παππούς αλλά δεν δούλεψε αυτό. Μια χρονιά ήρθε στο σχολείο να τραγουδήσει, πήγα δίπλα του και παίξαμε μαζί με τις φλογέρες μας τη Συννεφούλα και ήταν η πρώτη φορά που έκανα μόνος μου με τον παππού live performance», είπε αρχικά.
Σχετικά με το πως ο Διονύσης Σαββόπουλος αντιμετώπισε την απόφαση του εγγονού του να ζήσει στην Ολλανδία, ανέφερε:
«Όταν είπα τον παππού ότι θα φύγω χάρηκε πολύ. Πάντα χαίρεται όταν βλέπει να κάνουμε ό,τι αγαπάμε, το υποστήριζε από πάντα. Πάντα ήθελα να βοηθώ τους ανθρώπους και ήθελα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι κάνουν αυτά που κάνουν. Έχω πιάσει δουλειά σε fusion εστιατόριο, είμαι βοηθός μάγειρα αλλά κάνω και λάντζα όταν δεν με εμπιστεύονται όταν αλλάζουν μενού. Όταν το είχε μάθει ο παππούς είχε ενθουσιαστεί. Ήταν καλοφαγάς και δύσκολος για αυτό δεν είχα τολμήσει να του μαγειρέψω».
