Επιστήμονες στη Βρετανία χρησιμοποίησαν με επιτυχία μαγνήτες, που εμφυτεύθηκαν πίσω από τα μάτια των ασθενών, για να θεραπεύσουν τη διαταραχή του νυσταγμού, γνωστή και ως «μάτια που χορεύουν».
Ο νυσταγμός χαρακτηρίζεται από ακούσιες ρυθμικές κινήσεις των οφθαλμών, οι οποίες μπορεί να είναι περιστροφικές, οριζόντιες ή κατακόρυφες. Συνήθως είναι πιο εμφανείς, όταν ο ασθενής παρατηρεί ταχέως κινούμενα ή καθηλωμένα αντικείμενα στο περιφερειακό πεδίο της όρασής του.
