Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για ένα ακριβές και γρήγορο τεστ που θα κάνει σωστή διάγνωση για την ουρολοίμωξη, ώστε να μειωθεί η υπερσυνταγογράφηση των αντιβιοτικών, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη. Μην διαθέτοντας ένα αξιόπιστο τεστ, οι γιατροί συχνά συνταγογραφούν περιττά και ακατάλληλα αντιβιοτικά, τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο οι ασθενείς να αναπτύξουν βακτήρια με αντίσταση στα φάρμακα.
Τα σημερινά τεστ, που βασίζονται σε ανάλυση ούρων, είναι είτε ανακριβή, είτε αργά. Η ουρολοίμωξη είναι ένα σχετικά κοινό πρόβλημα, αλλά μερικές φορές προκαλούν επιπλοκές, όταν π.χ. η λοίμωξη εξαπλώνεται στα νεφρά ή όταν προκαλεί σήψη.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λιντς, με επικεφαλής τον δρα Μαρς Πουχάντες Ροδρίγκεθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό EClinicalMedicine-The Lancet, μελέτησαν σχεδόν 500.000 περιστατικά ουρολοιμώξεων. Σε λιγότερο από το ένα πέμπτο των περιπτώσεων (17%) είχε γίνει σωστή διάγνωση του προβλήματος μέσω τεστ ούρων, ώστε να χορηγηθεί το κατάλληλο αντιβιοτικό.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι σε έναν στους πέντε ασθενείς που επιστρέφει στο γιατρό για ένα δεύτερο γύρο θεραπείας, επειδή το πρόβλημα του δεν θεραπεύθηκε αρχικά, συνταγογραφείται το ίδιο αντιβιοτικό με την πρώτη φορά, κάτι που δεν ενδείκνυται και μπορεί να αυξήσει την μικροβιακή αντίσταση στον οργανισμό του. Χιλιάδες ασθενείς, ιδιαίτερα άνδρες (περίπου το 6% των ανδρών ασθενών), αντιμετωπίζουν επίμονο πρόβλημα ουρολοιμώξεων και παίρνουν ξανά την ίδια θεραπεία με αντιβιοτικά, παρόλο που έχουν πιθανότητα να αποκτήσουν μικρόβια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά.
Η νέα έρευνα τονίζει αφενός ότι χρειάζεται ένα νέο πιο ακριβές και πιο γρήγορο τεστ διάγνωσης για τις ουρολοιμώξεις και αφετέρου ότι πρέπει να δίνονται διαφορετικά αντιβιοτικά, αν τα πρώτα αποτύχουν. Επιπλέον, επισημαίνει ότι όχι σπάνια οι ασθενείς κάνουν τα πράγματα χειρότερα, επειδή μόνοι τους – χωρίς συνταγή γιατρού – παίρνουν διάφορα αντιβιοτικά που τους έχουν περισσεύσει από το παρελθόν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο πιο πρόσφατα έχει πάρει κανείς αντιβιοτικά, τόσο πιθανότερο είναι η ουρολοίμωξη του να μην «καθαρίσει» με την πρώτη φορά και να χρειασθεί ένα δεύτερο γύρο αντιβιοτικών. Όσοι είχαν πάρει κάποιο αντιβιοτικό τους τελευταίους τρεις έως έξι μήνες, είχαν 37% μεγαλύτερη πιθανότητα να χρειασθούν δεύτερο γύρο αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση της ουρολοίμωξης, σε σχέση με όσους δεν είχαν πάρει καθόλου αντιβιοτικά τον τελευταίο χρόνο πριν την ουρολοίμωξη. Όσοι είχαν πάρει κάποιο αντιβιοτικό τους τελευταίους έναν έως τρεις μήνες, είχαν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα για δεύτερο γύρο αντιβιοτικών σε περίπτωση ουρολοίμωξης, σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν πάρει καθόλου αντιβιοτικά το προηγούμενο έτος. Αυτό δείχνει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι η αιτία της αποτυχίας του πρώτου γύρου των αντιβιοτικών είναι η μικροβιακή αντίσταση που έχει πλέον αναπτυχθεί στον οργανισμό του ασθενούς.
