Περπατάς στο διάδρομο του μαγαζιού με τις κάρτες γενεθλίων και όλα σου θυμίζουν ότι πρέπει να αποφύγεις… να μεγαλώσεις.
“Η ζωή ξεκινά από τα 40” λέει η μία κάρτα, “Τα 50 είναι τα νέα 30” γράφει η άλλη. Παρόλο που αυτές οι κάρτες συχνά αντιπροσωπεύουν τρόπους με τους οποίους ο παραλήπτης θα αισθάνεται καλύτερα που μεγάλωσε έναν ακόμα χρόνο, πολύ λίγα είναι γνωστά για το πώς διαφέρουν επί της ουσίας οι αντιλήψεις για την ηλικία.
Είναι κάποιος σύγχρονος 50άρης νέος ή γέρος; Πότε σταματάμε να είμαστε “νέοι”; Εάν μπορούσε ο καθένας να επιλέξει το ηλικία θέλει να είναι, ανάλογα με το πώς νιώθει όχι με το πότε γεννήθηκε, ποια ηλικία θα ήταν αυτή; Αυτό είναι πάνω-κάτω η λεγόμενη ψυχολογική ηλικία: η ηλικία που κάποιος αισθάνεται, ενεργεί και συμπεριφέρεται και επομένως δεν είναι απαραιτήτως ίση με τη βιολογική ηλικία, η οποία είναι η ηλικία από τη γέννηση.