Οι απόψεις μέσα στην κυβέρνηση διίστανται. Απ’ τη μια ο Α. Σαμαράς ακούει προτάσεις για τα πολιτικά οφέλη που θα μπορούσε να έχει μια έξοδος της χώρας στις αγορές καθώς σε επικοινωνιακό επίπεδο μπορεί να επιβεβαιώσει τη σωστή πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση και τη διαφαινόμενη έξοδο, σιγά σιγά από την κρίση.
Απ’ την άλλη πλευρά όμως, τεχνοκράτες και ειδικά ο υπουργός Οικονομικών, φαίνεται να έχουν αντίθετη άποψη. Μια έξοδος τώρα στις αγορές θα δημιουργήσει άμεση προσδοκία για νέα έκδοση ομολόγων οδηγώντας ουσιαστικά τη χώρα σε έναν δανεισμό με πολύ υψηλότερο επιτόκιο από αυτό που είχε επί τρία χρόνια μέσω μνημονίου και μάλιστα για χρήματα τα οποία δεν έχει άμεση ανάγκη.
Σε βάθος χρόνου αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικό αυξάνοντας το χρέος και μάλιστα με επιτόκια που δεν αντέχει η χώρα και δεν θα μπορεί να αντέξει ακόμη για χρόνια.
Απ’ την άλλη πάλι η χώρα πρέπει να βγει στις αγορές και έτσι αναζητείται λύση και μάλιστα σε βάθος δύο τριών το πολύ μηνών.
Κάπως έτσι όλα δείχνουν ότι θα επιχειρηθεί νέα μείωση του χρέους με άμεσο ή έμμεσο τρόπο σε πολιτικό επίπεδο ώστε να δοθεί νέο μήνυμα στις αγορές και να πέσουν ακόμη περισσότερο τα επιτόκια.
Η κυβέρνηση έχει χρόνο να απαντήσει στο δίλημμα αυτό μέχρι το καλοκαίρι, που θα ξεκινήσει ο διάλογος με τους δανειστές για την περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους.
Ανάλογα με τη μείωση του χρέους μέσω κινήσεων των εταίρων, οι δανειακές ανάγκες των επόμενων ετών μπορούν να συρρικνωθούν και ενδεχομένως να καλύπτονται από περιορισμένη προσφυγή στις αγορές.
Διαβάστε επίσης:
